column nr (25)

Wat was er eerder: De kip of het ei? Zo voelt de “post-markt” op dit moment voor mij. In de afgelopen 15 jaar zijn de prijzen drie keer over de kop gegaan. Brievenbussen verdwijnen en postzegels worden langzaam onbetaalbaar. Hoe minder post, hoe duurder de zegel. Dat snap ik. Maar ja, hoe duurder de zegel, hoe minder post er wordt verstuurd. Komen we toch weer terug bij die kip en dat ei!

De zegel is duur en de arbeidsvoorwaarden van de postbezorgers zijn slecht. Het geld moet immers ergens vandaan komen. De gemiddelde bezorger (m/v) loopt zich “de poten uit het lijf” voor een appel en een ei. Dat allemaal om die paar brieven bij ons in de bus te kunnen gooien. En zeg nu zelf, zolang het geen blauwe envelop is, worden we daar toch allemaal blij van? Al is die blauwe envelop dan wel weer de grootste afnemer in post-land omdat alles daar in tienvoud verstuurd wordt. Maar goed, dat is dan weer een heel andere discussie. Een kaartje in de bus is en blijft nu eenmaal leuk! Het jammere is alleen wel, dat een kaartje bij de Action gemiddeld de helft kost van dat verdomd kleine zegeltje in de hoek. Om nog maar te zwijgen van de kosten wanneer je iets verstuurd dat zwaarder is dan dat ene kaartje.

Om de post betaalbaar te houden wil de overheid er nu voor zorgen dat de markt gaat samenwerken. Dat er niet langer zowel een postbode als een pakketbezorger door dezelfde straat lopen met beide een nagenoeg lege tas. Dat klinkt als een goed plan. Ware het niet dat dan dus niet alleen de postbode die leuke blauwe enveloppen door je bus gooit, maar dat de Kruidvat bezorger deze, samen met je zonnebrandcrème en deodorant, voor je meeneemt. Nog even en de pizzakoerier komt niet alleen meer jouw pizza brengen, maar deze rijdt eerst nog even naar het PostNL punt om ook je overige brieven op te halen. Wel zo efficiënt toch?

Ondertussen mogen de geslaagden van de middelbare scholen niet met naam en toenaam in de krant. Dit met het oog op de nieuwe AVG. Een wet die de privacy moet waarborgen. De scholen zouden dan voor iedere scholier of bij minderjarigen diens ouders, een handtekening moeten vragen. Ze moeten toestemming geven om het heugelijke nieuws van het diploma openbaar te maken. Maar die pizzakoerier of die bezorger van het Kruidvat, die mogen straks wel met je hele hebben en houden over straat? Hoe zit het dan met onze privacy? Hou me ten goede, ik ben blij met die drie kaartjes per jaar in mijn bus. Die zou ik ook graag willen houden. Maar krom is het wel. Aan de ene kant worden er zoveel regels opgesteld die duidelijk hun doel voorbij schieten en aan de andere kant schijnt alles opeens te kunnen en mogen.

Ach, ik bekijk het maar positief. Nu moet ik straks gewoon wat vaker een pizza bestellen om te kijken of die dan nog een leuk kaartje voor me heeft. Heb ik met Valentijnsdag nog steeds een lege brievenbus, maar dan in ieder geval wel met een volle buik!


 

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!

3 Reacties

  1. 18 juni 2018 at 12:40

    25e column
    volgende keer rond jij een jaarcyclus af …tijd vliegt

  2. Aad Rieken
    18 juni 2018 at 09:51

    # Post NL; Niet Lachen, Nooit Ledig-en Never Love!

  3. Aad Rieken
    18 juni 2018 at 08:57

    “The/De Last-Post?!”

    Post Na-Lat(ig)e Depressie!