Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Wie tegenwoordig liever contant wil betalen moet in sommige gevallen aardig wat geduld hebben. Even pinnen lijkt makkelijk, maar de realiteit is dat je meer dan eens voor een defect of leeg apparaat komt te staan.

Banken verdwenen
Vroeger kon je in Maassluis bijna overal wel pinnen. De Uiverlaan was bezaaid met banken met elk hun eigen automaat. Langzaam verdwenen de banken uit het straatbeeld en werden de afzonderlijke pinautomaten vervangen door de gele Geldmaat. Het idee was dat het makkelijker zou worden om te pinnen. Je was niet langer afhankelijk van jouw eigen bank. Klanten van iedere bank zouden daar terecht kunnen.

Geldmaat
In theorie een heel mooi idee, maar in de praktijk laat het nogal eens te wensen over. Zo ben ik een groot voorstander van contant geld. Degene die al langer mijn columns lezen zal het niet verbazen dat ik bijna alles contant betaal. Eens per maand pin ik een vast bedrag en daar betaal ik alles van in de winkels. Zelfs wanneer dat betekent dat ik een uur in de rij sta bij die ene bemande kassa bij de Hoogvliet. Ik doe niet aan de zelfscan. Het is makkelijk. Dat absoluut. Maar buiten het feit dat ik contant wil betalen, wat bij de zelfscan niet kan, stuit het mij ook tegen de borst dat ik op die manier het werk van de caissière aan het doen ben zonder ervoor betaald te worden.   

Moeilijk gemaakt
Maar de laatste maanden wordt het me wel heel lastig gemaakt om mijn maandelijkse bedrag te pinnen. Meer dan eens hangt er weer eens een “Defect” briefje. In de Westwijk is er al helemaal geen pinautomaat. Nu kun je wel kleine bedragen “bij” pinnen bij de Lidl, maar een maandelijks budget pinnen? Dat is geen optie. Hierdoor ben ik sowieso genoodzaakt om uit te wijken naar de Koningshoek. Daar heb je er twee. Bij de boekenhandel en bij de Albert Heijn.

Beperking
Mijn voorkeur gaat naar de automaat bij de boekhandel. Simpelweg omdat er daarbij geen maximum zit aan het bedrag wat je pint. Buiten het maximum dat je op je eigen kaart hebt ingesteld. De automaat bij de Albert Heijn heeft namelijk wel een beperking. Daar kun je maximaal 300 euro per keer pinnen. Toegegeven, je kunt direct na het opnemen van het geld opnieuw eenzelfde bedrag pinnen, maar met een steeds groter wordende rij achter je, voelt dat toch een beetje ongemakkelijk.
En dan moeten ze het uiteraard wel doen. Het komt namelijk regelmatig voor dat beide apparaten buiten gebruik zijn. Of leeg. En daar sta je dan. Zonder contant geld.

Toch contant betalen
Nu weerhoudt mij dat er niet van om alsnog alles contant te betalen. Ik heb gelukkig altijd nog wel wat in huis liggen waardoor ik toch gewoon mijn boodschappen kan blijven doen. In tegenstelling tot de mensen die alles pinnen en bij de zoveelste pinstoring met een lege boodschappentas huiswaarts moeten gaan. Maar irritant vind ik het wel. Ik wil de beschikking over mijn eigen geld hebben, wanneer dat mij uitkomt. Ik zit er niet op te wachten vijf keer in een week naar de Koningshoek te gaan in de hoop dat de pinautomaten het dan wel weer doen.

Voordelen
Contant betalen heeft voor mij veel voordelen. Zo heb ik mijn uitgaven meer in de hand. Op is immers op. Wanneer ik alleen met een pasje zwaai, ben ik het overzicht snel kwijt. Daarnaast vind ik het een prettig idee dat men niet tot op de cent na kan gaan waar ik mijn geld aan uitgeef. Maar ik moet er dus wel steeds meer moeite voor doen. Gelukkig is het de afgelopen week bij de vierde poging gelukt. Of het volgende week weer zo snel gaat? Dat durf ik niet te zeggen.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 204 lezers


Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!