Column(3): Vrede

Als ik onderstaande definitie/ beschrijving een paar keer doorlees en op mij laat inwerken dan merk ik dat ik naar vrede verlang. Het klinkt volwassen, krachtig, doordacht, recht doende aan de medemens, alert, vrij, overwogen en in balans.

Vrede m.,

1. toestand van rust, afwezigheid van stoornis, kalmte : van rust en vrede houden ; vrede zij met u (heilwens); — iem. met vrede laten,ongestoord, ongemoeid; — je kunt daar niet met vrede zitten, zonder gestoord te worden ; — zijn as ruste in vrede; — de huiselijke vrede, de rust in huis
2. afwezigheid van twist, het ongestoord samenleven : de vrede woonde in huis en de onvreê stond er buiten (Staring); — vrede met iets hebben, zich er mee kunnen verenigen, er genoegen mee nemen;
3. de toestand dat er geen vijandelijkheid heerst, en bep. dat er niet gevochten wordt, het tegenovergestelde van oorlog of strijd: vrede op aarde’, een lange periode van vrede’, een man des vredes ; — vrede stichten, de onenigheid doen ophouden ; — vrede sluiten , de oorlog beëindigen ; de vrede verbreken ; op voet van vrede, zoals wanneer er geen oorlog is ; (Ind.) zich op voet van vrede stellen, zich in huis gemakkelijk kleden ; gewapende vrede, toestand dat er geen oorlog is, maar men zich steeds gereed houdt om die te kunnen voeren ; — vgl. Godsvrede;
4. overeenkomst waarbij een oorlog beëindigd wordt, vredesverdrag : de vrede ondertekenen ; de bepalingen van de vrede van Munster; de vrede van Versailles.

bron: https://www.ensie.nl/van-dale/vrede

Tegelijkertijd vraag ik mij af hoe je in een wereld met verschillende machten en belangen, corruptie, ongelijkheid, meningsverschillen en dreigingen deze vrede kunt nastreven, bewaken en bewaren. Hoe vindt of verblijf je in deze vrede als je omringt wordt door conflicten en meningsverschillen? Wanneer je onvrede voelt, je onrecht kan of wordt aangedaan? Hoe doe je dan recht aan vrede als je het niet ervaart? Kun je in vrede blijven geloven?

Van buitenaf kan de vrede onder druk staan, maar ook door je innerlijke leven kun je zomaar in bezorgdheid en onrust terecht komen. Zijn we naar elkaar alert genoeg om te herkennen dat we niet meer in vrede verblijven? En hoe zorgen we er dan met elkaar voor om daar naar terug te keren? Hebben we elkaar in deze wereld juist daar niet heel erg in nodig? Wat zeg je dan tegen elkaar? Want wat gebeurt er als de onvrede gaat groeien en je je vervolgens niet gehoord voelt?

Hoeveel mensen voelen zich wel niet ongehoord en ervaren onvrede?

Met elkaar kunnen we de vrede beschermen, de vrede recht doen. Ons inzetten voor een menswaardig bestaan, stil staan bij wat vrede voortbrengt. Klein beginnen -bedenk ik mijzelf dan- thuis en in mijn eigen omgeving. Alert zijn, mijn vrede bewapenen met alles wat nodig is om hierin te verblijven; luisteren naar de ander en de medemens recht doen. En soms ook genoegen ergens mee nemen, hoe moeilijk ik dat soms ook vindt. Maar stel je eens voor als we dit allemaal zouden gaan doen!

Ik wil afsluiten met een Bijbeltekst, een bemoediging voor de momenten waarbij de vrede zo ver weg lijkt;

Wees over niets bezorgd, maar vraag in alle omstandigheden aan God wat u nodig hebt en dank Hem in uw gebeden. Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, uw hart en gedachten in Christus Jezus bewaren. Filippenzen 4:6-7

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗