column nr 30

Geloven heeft vele betekenissen. Wat geloof je; dat iets waar is? En wat betekent dat dan: dat iets letterlijk genomen moet worden of geloof je dat iets een metafoor is en je dus een tekst kunt interpreteren? Geloof je nog in de democratie? Eigenlijk kun je het vervangen ook door heb je vertrouwen in. Heb je een ideaal of een visie, een droom misschien, geloof je in jezelf?

Mijn geloof is wel aan verandering onderhevig geweest. Je wordt in een bepaald geloof/traditie opgevoed. Tijdens je leven ontwikkel je jouw eigen visie/geloof onder invloed van steeds meer waarnemingen/ervaringen.

Zelf heb ik altijd een hang gehad naar rituelen, meedoen, voelen, het moet mij raken in het hart. Mijn ouders lieten mij vrij te ontdekken wat het ware geloof voor mij zou kunnen zijn.

Gelooft u dat Nederland beter wordt door truckers te beboeten omdat ze een kerstboompje op het dashbord hebben? Of een alleenstaande ouder straffen omdat ze ‘zwart’ geld verdiend hebben? Ja, nog zo iets, mag dat nog: zwart geld en witwassen?

Gelooft u dat dit soort gebazel de wereld een betere plek maakt?

En de geschiedenis herhaalt zich telkens opnieuw. Wereldwijd. En nee: niet het geloof is gif, maar de mensen die het geloof misbruiken voor hun eigen doel – ook in de politiek –  en hun interpretatie (proberen) op te leggen aan de ander.

Het probleem is het ego van de mens.

Iedereen kijkt door zijn eigen bril met een eigen interpretatie. Prima. Dat is vrije meningsuiting. Gelooft u daar nog in? Ik wel, maar door het gebruik van geweld verkiezen velen te zwijgen. De kruik gaat te water tot ie barst. Dat is altijd zo geweest. Waar ik ‘mijn hersens niet omheen krijg’ is dat er niet geluisterd wordt. Ik bedoel dus luisteren en niet ‘aanhoren zonder interesse’, vast geroest in je eigen gelijk. Zowel in Brussel, als in Den Haag maar … ook in Maassluis. Zo is er nu 6 maanden uitstel om alternatieven te bestuderen voor de geluidswal. Gelooft u dat écht?

Ik houd mijn hart vast, kijkend naar “project” de Vliet en InBlik.

De mens is altijd op zoek naar zich veilig en geborgen voelen. Soms met verstand of uit praktische overwegingen – zoals de kerstboom – hebben heidense gebruiken een christelijk sausje gekregen. Ook het Sinterklaasfeest heeft een christelijk sausje gekregen. Rotterdam was vorig jaar slim. Krampus in plaats van Zwarte Piet. Vele dingen krijgen een label; wat geloof je dan? Folklore in de Alpenlanden, jongen mannen verkleden zich als afschrikwekkend beest om de kwade geesten rond midwinter te verjagen. Denk ook aan Halloween, Allerzielen, de dag van de doden in het christelijke geloof, er hoefde eigenlijk niets te veranderen.

Licht, voedsel, herdenken van je overleden dierbaren aan hun graf.

Zelf ben ik nog steeds in “beweging”. Ik ben indertijd met een katholieke man getrouwd. Vond het een verademing dat je je zonden kon biechten en niet direct naar de hel ging. Maar ik ben multiculti qua genen, ‘asbakkenras’ zogezegd. Ik ben steeds meer gaan herkennen. Je op bepaalde plekken meer “thuis”, vertrouwd voelen. Ook bepaalde manieren van denken, humor.

Heeft u dat tv-programma ‘Kijken in de ziel’ gevolgd? Feest van herkenning voor mij, weer een stapje verder. In de loop der tijd ben ik opgeschoven. Voorkeur al langere tijd voor religies die NIET aan bekeren doen. Toch verdiep ik mij in alle geloven, ook in de Islam. Er is een imam, een conventionele, waar ik wel eens een kopje chai mee wil drinken en debatteren. Inmiddels kijk ik met een boeddhistische blik de wereld in. Alles, maar dan ook alles heeft dezelfde oorsprong, alle religies hanteren dezelfde regels, beginselen, die van de Joden, overgenomen door latere religies (de Tien Geboden) waren er ook al voor het boeddhisme en het begon bij het hindoeïsme. Dus ook nog eens theedrinken met een Pandit.

Nu de dagelijkse praktijk en Maassluis. Wederzijds begrip, luisteren, je verdiepen in de mens. Ik vind het om te huilen maar blijf optimist.

Tolerant zijn en polderen is bewijs van open mind, maar je moet nooit jezelf verloochenen. Niet als individu, maar ook niet als volk of land. Géén pogingen tot bekering aub, niet op religieus gebied, maar ook niet op ander gebied, geen leiders, maar begeleiders, mensen een keus bieden: heb je het al eens bekeken vanuit mijn gedachtegang?

Wie heeft het recht een ander te vertellen hoe hij moet leven?

De USA natives waren nomaden. De aarde was van iedereen, de migranten vonden dat het hen toekwam, namen met geweld. De balans was weg en ja er was ook geweld onderling. Ingrijpen van buiten verstoord dat, zie Irak, Syrië, maar ook binnen Europa, inmenging door niet natives.

Gelooft u dat de wereld er beter van geworden is?

December komt eraan. Vrede op Aarde, helaas vaak voor heel even. Het zou mooi zijn als de wensen uit het hart zouden komen. Gemeend, niet uit decembersentiment.

Ik wens u fijne, vredige, betekenisvolle feestdagen toe.


 

Bea Scheurwater

Bea Scheurwater

Stelt vragen die tot nadenken | schrijft op VerenOfLood | Columnist 9-2016 t/m 9/2021

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    29 november 2018 at 08:31

    “Rondje In De Kerk!”

    De Kerk Werd Een Ijsbaan In Gouda,
    Voor Schaatsers Is Dat Heus Wel Goud Ja.
    Maar Voor Het Geloof,
    Wat Ik U Beloof,
    Is Ijspret In Kerk Toch Wel Koud Ja!