column nr: 31

Een hels kabaal roept onze aandacht, we rennen naar buiten, onze telefoon in de hand houdend. We verwachten dat er 2 auto’s boven op elkaar zijn gebotst.

Niet is minder waar, een lantaarnpaal ligt over de stoep, afgebroken net boven de grond, de kap totaal in gruzelementen. We zien een kleine vrachtauto staan die achteruit tegen de lantaarnpaal is aangereden. Hilariteit alom tussen de ondertussen 3 uitgestapte mannen, met wat vriendelijke bewoordingen over en weer. Kan gebeuren, is materiele schade en kan opgelost worden.

Arie gaat naar huis en komt terug met het nodige gereedschap. We beginnen direct met het “redden van de hanging basket”, de planten en aarde worden opgeveegd door de “daders”. Ze verdwijnen snel na de nodige formaliteiten (even de zaak bellen) te hebben ondernomen, “komt allemaal in orde mevrouwtje”. En weg zijn ze.

Als later wat andere buren langskomen, maakt Arie nog een geintje: “Maak ik een praatje met iemand, leun ik tegen de lantaarnpaal, valt dat ding ineens spontaan om, ik schrok mij rot zeg”. Komische is dat ze het nog enigszins geloofwaardig vonden gezien de status van de lantaarnpalen in onze straat.

Maar zonder gekkigheid het zou zo kunnen. De paal is gewoon op de roest rand afgebroken en omgevallen. Rijdt een auto of ander voertuig normaliter tegen een lantaarn dan zie je een knik in een paal en helt de paal over, maar in dit geval, omdat de lantaarnpaal zo rot is als een mispel, stortte hij volledig om op de roest rand. Resultaat van jaren piesende hondjes.

Alle lantaarnpalen in onze straat staan er al meer dan 30 jaar. Alle voorzien van een grote roestige rand net boven het aangebracht dikke rubberen condoom. Dit om het rotten tegen te gaan. Iedere leek weet dat bij een ijzeren buis in al vergevorderde staat van roest, het plaatsen van een rubberen condoom verder roesten niet zal worden tegengehouden.

Moet ik nu een melding doen bij Schoon, Heel en Veilig of zouden ze dit nu spontaan oppakken?

Afijn, we blijven dus achter met die omgevallen lantaarnpaal waarvan de bedrading open en bloot ligt. “Ja” zegt mijn Arie, terwijl wij meewarig naar het ding op de straat staren, “als straks de lichten aan gaan dan hebben we een gevaarlijke situatie hier. Denk dat je ff een belletje moet plegen, Von”.

Met de telefoon in de hand bel ik, op de stoep zittend naast de defecte lantaarnpaal, de Gemeente.

“Goedemiddag, ik wil graag een melding doen van een om ver gereden lantaarnpaal…”

“Dat kan, wat is het adres?”

Na het adres door te hebben gegeven zegt de dame aan de andere zijde: “Ik zal de melding doorgeven”.

Nog net voordat de dame het gesprek wil beëindigen vraag ik: “Eh dame, de bedrading ligt open, als straks de verlichting aangaat hebben we een gevaarlijke situatie, ik geloof dat we dat niet willen. Kun je mij doorverbinden naar de betreffende afdeling zodat we zeker weten dat er nog deze middag actie wordt ondernomen?”

“Nee, de afdeling gaat hetzelfde antwoord geven als ik, het is doorgegeven, het staat in het systeem. Ik kan niet meer doen dan dit”.

Afijn, je telt tot 10, even diep ademhalen en dan netjes antwoorden: “Oké, ik weet genoeg, bedankt voor je inzet”.

Wat doe je dan, dan ga je onze fietsende wethouder Sjoerd maar telefonisch benaderen, die dan ijlings op zijn fiets springt en de situatie komt bekijken. Vervolgens zijn telefoon pakt, her en der wat schoppen onder konten geeft wat resultaat oplevert. Nog voor het einde van de middag is er een wagen van de elektriciteit voorziening het geheel komen verwijderen en is de stroom veilig stelt.

FF serieus mensen, dat is toch niet de bedoeling? Een melding mag niet stagneren op ambtelijke gefrustreerde regeltjes! Meedenken daar gaat het om. Handelen.

Persoonlijk vind ik het meldingspunt Schoon, Heel en Veilig geweldig hoor. Zeker als je het digitaal doet, dan krijg je een terugkoppeling met een nummer. Doe je het telefonisch dan heb ik sterk het gevoel “Aan de goden overgeleverd te zijn”. Je hoort er dan niets meer van, geen terugkoppeling, geen nummer enz. Meldingen over bestrating worden trouwens snel opgepakt. Meldingen over niet werkende lantaarnpalen en het oplossen heeft voor sommige lantaarnpalen en of oversteekplaatsen jaren geduurd, daar lijkt verbetering in te komen.

Een ander goed initiatief is dat je een verzoek in kunt dienen voor snelheidscontrole in een door jou genoemde straat. Maar serieus, als je dan, net zoals mijn vriendin, op 10 mei een verzoek tot snelheidscontrole indient en dan pas op 26 augustus het volgende antwoord krijgt, dan krab ik mij wederom achter de oren.

Status: wij kunnen uw melding helaas niet binnen 5 dagen oplossen, er zijn aanvullende werkzaamheden nodig

Toelichting: Bedankt voor uw melding, wij hebben uw straat op de matrixroulatielijst gezet.

 

Ondertussen noem ik dit maar digitale dooddoeners, zowel de melding van de omgevallen lantaarnpaal en het stagneren van actie, als de vraag om snelheidscontrole met zijn vertraagde beantwoording.

Ik krijg plots een Deja Vu gevoel, een Flashback naar de serie van Little Britain “the computer says no”.

 

 

Hoezo digitale dooddoeners…dat was toen al een vooruitziende blik.


 

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx

Yvonne Boeckx | Zaterdagcolumnist (2 wekelijks) | 8/2015 - 2/ 2020

1 Reactie

  1. Marja Gerkema
    31 augustus 2019 at 08:36

    Ken het probleem, droevig…