column nr 35

Zolang als dat ik me kan herinneren ben ik tegen de doodstraf. Mijn voornaamste overweging is daarbij altijd geweest dat wij als mensen nooit of te nimmer het beschikkingsrecht hebben over dood of leven, bijna een principiële afweging.

Een andere belangrijke afweging is voor mij altijd geweest en is het eigenlijk nog steeds wel, dat mensen te allen tijde keuzes zullen maken vanuit persoonlijk gewin. Er zijn namelijk altijd situaties denkbaar waarbij de rechten die een mens heeft, geschonden kunnen worden door bijvoorbeeld rijkdom, macht of gewoon door een misser. De geschiedenis kent talrijke voorbeelden hiervan.

De rechtspraak maakt vaker blunders, vaak onder druk van publieke opinie, angst voor kwijtraken van de goede naam of om grote onrust te voorkomen. De zaak van Lucie B. is hier een goed voorbeeld van.

De zaak-Lucia de B. betrof een rechtszaak tegen een verpleegkundige die verdacht werd van meerdere moorden. Zij werd in maart 2003 door de rechtbank in Den Haag veroordeeld tot een levenslange gevangenisstraf. Nadat de zaak werd heropend kwam de rechter tot de conclusie dat de veroordeling een justitiële dwaling was. Lucia de B. werd vrijgesproken in 2010. In de zaak van Lucia de B. werd aangenomen dat er sprake was van meerdere misdrijven, terwijl uit de uiteindelijke uitspraak van het gerechtshof bleek dat er geen enkel misdrijf had plaatsgevonden. De justitiële dwaling sloeg niet op de persoon van de veroordeelde, maar op de feiten, die ten onrechte als moord dan wel poging tot moord gekwalificeerd waren.

Lucia de B. werd vrijgelaten en ondanks dat haar leven ernstig beïnvloed is door de jaren die zij in de gevangenis zat, zij leeft nog wel en kan verder met haar leven. Stel dat zij de doodstraf had gekregen dan had het gerechtshof deze justitiële dwaling nooit kunnen rechtzetten.

Toch hoor ik steeds vaker over criminele situaties waarbij ik dan denk: “Nou, die mogen ze wat mij betreft ook gelijk doodmaken”. Neem nu de rechtszaak over de liquidatie van Redouan. Een onschuldige man, hardwerkend en vader van twee jonge kinderen wordt vermoord omdat hij toevallig de broer is van een kroongetuige van het OM. De verdachte is een huurmoordenaar die een flink bedrag ontving voor deze koelbloedige moord. Ik vraag me werkelijk af bij dit soort mensen wat we er nog mee moeten. Als je zo harteloos en koelbloedig geld aanneemt om vervolgens iemand te vermoorden die jou nooit iets heeft aangedaan heb je mijns inziens de maatschappij niets te bieden. Hij houdt zijn mond dicht over de opdrachtgevers en toont ook geen enkel berouw. Er is 28 jaar cel geëist tegen deze man, 28 jaar zal de staat deze man dus moeten verzorgen op onze kosten.

Een ander voorbeeld is de schutter van Straatsburg, een Franse man die bekend staat als geradicaliseerd, gewelddadig en met een overdreven bekeringsdrang. die midden op straat zomaar willekeurig begint te schieten op mensen die hem niets hebben aangedaan, die hij niet kent. Uiteindelijk raakt hij bij zijn arrestatie gedood maar stel dat dat niet was gebeurd dan wordt hij berecht en verdwijnt jaren achter de tralies wederom op kosten van de belasting betalende burger.

In de Nederlandse politiek is er weinig animo voor herinvoering van de doodstraf. De SGP is de enige politieke partij in Nederland die voorstander is. Nederland heeft de doodstraf in 1870 uit het normale strafrecht geschrapt. In 1945 werd de doodstraf opnieuw ingevoerd voor de bestraffing van oorlogsmisdadigers. Tot 1952 werden er op basis van die bijzondere strafwet 39 oorlogsmisdadigers geëxecuteerd, de laatste twee op 21 maart 1952. Sindsdien is de doodstraf weer uit het Wetboek van Strafrecht verdwenen.

Straffen hebben als doel dat de gestrafte er iets van leert, dat daders na kunnen denken over wat ze hebben gedaan en de gevolgen daarvan zijn. Toch blijkt uit de cijfers dat mensen die ooit zijn veroordeeld vaak in recidive vallen en gevangenissen, TBS klinieken e.d. ook vaak juist de plekken zijn waar mensen van elkaar leren hoe ze het ‘nog beter’ kunnen doen.

Mijn weegschaal slaat steeds vaker door naar het herinvoeren van de doodstraf, mits onomstotelijk is vastgesteld dat de verdachte ook de dader is. In mijn ogen verspil je je recht op vrijheid als je de vrijheid van een ander afneemt!


Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■

4 Reacties

  1. M. Thomassen
    16 december 2018 at 02:34

    De 25 argumenten tegen de doodstraf
    ARGUMENTATIE-ANALYSE
    Om een betoog over de doodstraf te kunnen schrijven of te bevragen, zul je eerst de verschillende argumenten in kaart moeten brengen. Dus niet direct oordelen maar eerst afvragen welke argumenten er zijn. In dit artikel vind je de vijfentwintig meest gehoorde argumenten tegen de doodstraf. Ik heb hierbij de argumenten voor het gemak onder een specifiek etiket gecategoriseerd. Niet alle argumenten zijn even sterk trouwens. Het doel is enkel de argumenten eerst helder te krijgen. De beoordeling of deze anti-doodstraf-argumenten overtuigend zijn, laat ik graag aan jou over.

    ARGUMENTEN TEGEN DE DOODSTRAF:

    Preventie (voorkomen van herhaling).

    1. De doodstraf schrikt niet af (zoals vaak gedacht).
    Daders handelen lang niet altijd rationeel. Als je nadenkt, wil je toch ook niet levenslang vastzitten? Toch gebeuren er nog steeds misdrijven waar mensen 30 jaar straf voor krijgen. Zie ook punt 17.

    2. Er zijn goede / zwaardere alternatieven om herhaling te voorkomen.
    Als je iemand enkel de doodstraf geeft om herhaling te voorkomen, kun je ook kiezen voor levenslange opsluiting. Hiervoor heb je niet de doodstraf nodig.

    Genoegdoening.

    3. Slachtoffers denken dat dit genoegdoening geeft maar dit zal lang niet altijd het geval zijn.
    Veel slachtoffers vinden op de lange termijn zich toch ongemakkelijk bij het idee dat de dader de doodstraf heeft gekregen. Hoe vreemd ook maar een excuus, een uitleg of begrip vinden ze belangrijker.

    4. Als een straf toch zo zwaar mogelijk moet zijn dan zijn er betere alternatieven.
    Als een slachtoffer – ondanks punt drie – toch zo hard mogelijk een dader wil straffen dan is de doodstraf misschien niet de beste oplossing. Iemand jarenlang opsluiten, met zo min mogelijk faciliteiten (enkel op water en brood, zonder mensen te mogen ontmoeten, zonder buitenlucht) is minstens zo erg. Of andere lijfstraffen?

    5. Het is als genoegdoening nutteloos. Bij moord brengt de doodstraf het leven van het slachtoffer niet terug.
    Dit spreekt voor zich. Iedere genoegdoening – bij moord – zal tekortschieten. Want het enige wat iemand wil, wat echt genoegdoening zou geven – de geliefde die is vermoord weer terugkrijgen – is onmogelijk.

    Financieel.

    6. De doodstraf is duurder dan iemand levenslang vast laten zitten.
    Het is een illusie om te denken dat het invoeren van de doodstraf goedkoper is voor de maatschappij. De praktijk in Amerika laat zien dat juist de doodstraf een duurdere oplossing is. De procedures worden langer, de procedures vragen om meer onderzoeken, meer experts, extra zittingen et cetera. Dit betekent meer rechters, meer advocaten, meer griffiers, e.d. Om zorgvuldigheid te garanderen duren doodstraf-procedures gemiddeld zo 10 tot 20 jaar.

    7. Geen doodstraf is beter voor het imago van Nederland en (hierdoor) voor onze economische situatie.
    Landen waar de doodstraf is ingevoerd, worden in het buitenland toch met scheve ogen aangekeken. Sommige mensen schrikt het zelfs af om als toerist te bezoeken. Zeker als de doodstraf met andere lijfstraffen wordt ingevoerd.

    Samenleving

    8. Een fatsoenlijk land doet niet aan oog om oog, tand om tand.
    Als je een dader op dezelfde manier aanpakt als wat hij mogelijk heeft gedaan – stel het is een moordenaar – dan verlaag je je eigenlijk naar zijn of haar niveau. Dit moet je niet willen. Je wilt aantonen dat het doden van iemand verkeerd is door de persoon zelf te doden? Dat lijkt tegenstrijdig.

    9. De meerderheid – en we zijn nu eenmaal een democratie – is tot nu toe altijd tegen geweest.
    Als je het wilt, moet dit een democratische keuze zijn. Menig onderzoek heeft echter aangetoond dat de meerderheid van de mensen in Nederland geen doodstraf wenst. Zeker nu de grondwet (artikel 114) moet worden aangepast. Zie ook 24. (extra toelichting op de NRC-site)

    Inhumaan

    10. Het is niet menselijk.
    Het opleggen van de doodstraf ontneemt de dader de mogelijkheid om zijn foute gedrag te herstellen en het ontneemt de mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Dit is niet menswaardig.

    Uitvoering

    11. Waar trek je de grens?
    Iedere grens die je trekt is arbitrair. Doe je het enkel bij een meervoudige moord, of ook bij een politieke moord, bij één moord, bij kindermishandeling, bij zware mishandeling, bij mishandeling, bij dood door schuld (met alcohol achter het stuur), bij drugs geven aan kinderen, bij … Omdat een grens trekken niet te doen is, moet je er ook niet aan beginnen. Zie ook 25.

    12. Het openbaar ministerie en de rechters kunnen er naast zitten.
    In het verleden hebben we verschillende justitiële dwalingen gezien. Mensen werden beschuldigd en bestraft voor de meest vreselijke misdrijven (bijvoorbeeld Lucia de B.) maar bleken achteraf toch onschuldig. Als je een doodstraf hebt opgelegd, kun je dit niet meer herstellen. Zie ook punt 18.

    13. Ons rechtssysteem zou invoering van de doodstraf niet aankunnen.
    Ons rechtssysteem staat op dit moment onder zware druk. Mensen stappen eerder en vaker naar de rechter. Doodstraf-zaken zijn vervolgens altijd complexe, lang durende rechtszaken teneinde te komen tot een zorgvuldige, weloverwogen oordeel. De rechterlijke organisatie is hier echter niet op ingericht. We willen hier ook geen extra geld aan besteden; helemaal niet in crisistijden.

    14. Artsen zullen mogelijk niet mee willen werken.
    De praktijk leert dat het uitvoeren van de doodstraf allerlei problemen met zich mee kan brengen. Dat een injectie bijvoorbeeld niet juist gezet wordt of te licht is. Bij de uitvoering zullen artsen betrokken zijn. Het geven van de doodstraf botst echter met de eed van eed van Hippocrates of de persoonlijke moraal van artsen.

    15. Rechters en officieren van justitie zijn soms minder objectief dan gedacht.
    Binnen het strafrecht wordt gestreefd naar objectiviteit maar het blijft mensenwerk. Allerlei problemen doen zich dan voor. Om bijvoorbeeld niet beschuldigd te worden van racisme zie je dat in Amerika relatief vaker blanke mensen de doodstraf krijgen (en minder vaak gratie krijgen). Dit is niet rechtvaardig (zie ook verderop).

    16. Het kan uitlopen tot een volks-festiviteit.
    In de 18e eeuw – en eerder – werden mensen zelfs publiekelijk opgehangen. In begin werd dit gedaan om een statement te maken. Om mensen af te schrikken. In de praktijk leidde dit zelfs tot een festiviteit. Mensen kwamen samen, zorgen voor oproer, vroegen om meer, et cetera. Dit leidde weer tot groepsdruk bij de uitvoerders. Zie ook punt 17.

    Rechtvaardigheid

    17. Sommige mensen doen de ergste dingen zonder dat ze het echt zouden willen.
    Sommige mensen worden makkelijker beïnvloed dan andere mensen. Ook in het doen van zaken met de vreselijkste uitkomsten. Onderzoeken uit de sociale psychologie – bijvoorbeeld het Milgram-experiment en het Standford-prison experiment – hebben laten zien dat gewone, vriendelijke mensen bewust mensen kunnen martelen. Het is niet rechtvaardig om iemand hiervoor te bestraffen met de dood.
    • Experiment van Milgram, Wikipedia
    • Standford-gevangenisexperiment, Wikipedia

    18. Het rondkrijgen van een zaak zal alleen maar lastiger worden.
    Voor een rechtbank de doodstraf gaat opleggen zal het 100% zekerheid willen hebben. Natuurlijk geldt dit eigenlijk ook voor hoge gevangenisstraffen maar toch valt te voorzien dat rechters nog kritischer zullen zijn. Want niemand wil een onschuldige ter dood veroordelen. Het negatieve gevolg hiervan kan zijn dat misdadigers hierdoor eerder hun straf zullen ontlopen.

    19. Het rondkrijgen van een zaak zal alleen maar lastiger worden – reden II.
    In Amerika zie je dat juist topadvocaten gratis of pro-deo hun diensten ter beschikking stellen aan verdachten die de doodstraf kunnen krijgen. De kans dat een zaak hierdoor ineens door bijvoorbeeld relatief onbelangrijke procedurele tekortkomingen stukloopt, wordt groter.

    20. Sommige daders zijn geestelijk ziek. Hun hiervoor bestraffen met de doodstraf is niet rechtvaardig.
    Sommige daders hebben een psychische (persoonlijkheids) stoornis. Deze mensen verdienen zorg niet de doodstraf.

    21. Het is onrechtvaardig voor de nabestaanden van de dader
    Familie en vrienden van de dader – die in zekere zin onschuldig zijn aan het handelen van de dader – gaan door een hel en worden indirect gestraft voor het foute gedrag van hun geliefde. Ze moeten afscheid nemen van iemand om wie ze geven (hoe slecht het gedrag ook). De hel begint al met de langlopende procedures (waar een doodstraf boven hangt). Dit kun je deze mensen niet aandoen. Het is niet rechtvaardig.

    Overig

    22. Het zal leiden tot sympathie voor de dader.
    Het is vreemd maar sommige mensen zullen juist sympathie krijgen voor iemand die de doodstraf heeft gekregen. Denk aan de Amerikanen die penvrienden worden met misdadigers die on deathrow zitten. Dit – een soort heldenstatus – moeten we zoveel mogelijk voorkomen.
    • Humanwrites.org (voorbeeldsite)

    23. Internationaal recht staat de doodstraf in de weg.
    Ook al zouden we dit in Nederland willen, dan is dit Europees en Internationaal-rechtelijk erg lastig om in te voeren. Diverse verdragen staan dit in de weg. Het opzeggen van deze verdragen heeft diverse andere consequenties.

    24. Het gaat tegen veel geloven / levensbeschouwingen in.
    Diverse levensbeschouwingen schrijven voor dat je de ander niet mag doden. Veel mensen zullen tegen de doodstraf zijn omdat dit botst met hun geloof dan wel hun ideeën over wat een goed leven is (bijvoorbeeld vanuit de humanistische traditie).

    25. Het is de deur openzetten voor meer en erger.
    Als laatste reden moet je misschien wel zeggen dat het toestaan van de doodstraf kan leiden tot andere lijfstraffen. Straks krijgen we nog stokslagen. Je moet op geen enkele manier een straf invoeren die het schaden van mensen in zich heeft. Dit om erger te voorkomen. Ook omdat je niet weet welke regeringen op de huidige nog zullen volgen.

    Tot slot
    Niet alle argumenten zullen je hopelijk en waarschijnlijk overtuigen. Dat is ook niet het doel van deze analyse. Het enige doel is om de argumenten tegen de doodstraf helder te krijgen. Het is nog geen evaluatie van de argumenten tegen de doodstraf. Laat dus ook de (toevallig) hierboven gekozen volgorde van argumenten je niet beïnvloeden.

    Succes met het schrijven van een betoog over de doodstraf!

  2. M. Thomassen
    16 december 2018 at 01:55

    De 25 argumenten tegen de doodstraf
    -ANALYSE
    Om een betoog over de doodstraf te kunnen schrijven of te bevragen, zul je eerst de verschillende argumenten in kaart moeten brengen. Dus niet direct oordelen maar eerst afvragen welke argumenten er zijn. In dit artikel vind je de vijfentwintig meest gehoorde argumenten tegen de doodstraf. Ik heb hierbij de argumenten voor het gemak onder een specifiek etiket gecategoriseerd. Niet alle argumenten zijn even sterk trouwens. Het doel is enkel de argumenten eerst helder te krijgen. De beoordeling of deze anti-doodstraf-argumenten overtuigend zijn, laat ik graag aan jou over.

    Mw. Dr. Mr. Indy Hanen-Stam

    ARGUMENTEN TEGEN DE DOODSTRAF:

    Preventie (voorkomen van herhaling).

    1. De doodstraf schrikt niet af (zoals vaak gedacht).
    Daders handelen lang niet altijd rationeel. Als je nadenkt, wil je toch ook niet levenslang vastzitten? Toch gebeuren er nog steeds misdrijven waar mensen 30 jaar straf voor krijgen. Zie ook punt 17.

    2. Er zijn goede / zwaardere alternatieven om herhaling te voorkomen.
    Als je iemand enkel de doodstraf geeft om herhaling te voorkomen, kun je ook kiezen voor levenslange opsluiting. Hiervoor heb je niet de doodstraf nodig.

    Genoegdoening.

    3. Slachtoffers denken dat dit genoegdoening geeft maar dit zal lang niet altijd het geval zijn.
    Veel slachtoffers vinden op de lange termijn zich toch ongemakkelijk bij het idee dat de dader de doodstraf heeft gekregen. Hoe vreemd ook maar een excuus, een uitleg of begrip vinden ze belangrijker.

    4. Als een straf toch zo zwaar mogelijk moet zijn dan zijn er betere alternatieven.
    Als een slachtoffer – ondanks punt drie – toch zo hard mogelijk een dader wil straffen dan is de doodstraf misschien niet de beste oplossing. Iemand jarenlang opsluiten, met zo min mogelijk faciliteiten (enkel op water en brood, zonder mensen te mogen ontmoeten, zonder buitenlucht) is minstens zo erg. Of andere lijfstraffen?

    5. Het is als genoegdoening nutteloos. Bij moord brengt de doodstraf het leven van het slachtoffer niet terug.
    Dit spreekt voor zich. Iedere genoegdoening – bij moord – zal tekortschieten. Want het enige wat iemand wil, wat echt genoegdoening zou geven – de geliefde die is vermoord weer terugkrijgen – is onmogelijk.

    Financieel.

    6. De doodstraf is duurder dan iemand levenslang vast laten zitten.
    Het is een illusie om te denken dat het invoeren van de doodstraf goedkoper is voor de maatschappij. De praktijk in Amerika laat zien dat juist de doodstraf een duurdere oplossing is. De procedures worden langer, de procedures vragen om meer onderzoeken, meer experts, extra zittingen et cetera. Dit betekent meer rechters, meer advocaten, meer griffiers, e.d. Om zorgvuldigheid te garanderen duren doodstraf-procedures gemiddeld zo 10 tot 20 jaar.

    7. Geen doodstraf is beter voor het imago van Nederland en (hierdoor) voor onze economische situatie.
    Landen waar de doodstraf is ingevoerd, worden in het buitenland toch met scheve ogen aangekeken. Sommige mensen schrikt het zelfs af om als toerist te bezoeken. Zeker als de doodstraf met andere lijfstraffen wordt ingevoerd.

    Samenleving

    8. Een fatsoenlijk land doet niet aan oog om oog, tand om tand. 
    Als je een dader op dezelfde manier aanpakt als wat hij mogelijk heeft gedaan – stel het is een moordenaar – dan verlaag je je eigenlijk naar zijn of haar niveau. Dit moet je niet willen. Je wilt aantonen dat het doden van iemand verkeerd is door de persoon zelf te doden? Dat lijkt tegenstrijdig.

    9. De meerderheid – en we zijn nu eenmaal een democratie – is tot nu toe altijd tegen geweest.
    Als je het wilt, moet dit een democratische keuze zijn. Menig onderzoek heeft echter aangetoond dat de meerderheid van de mensen in Nederland geen doodstraf wenst. Zeker nu de grondwet (artikel 114) moet worden aangepast. Zie ook 24. (extra toelichting op de NRC-site)

    Inhumaan

    10. Het is niet menselijk.
    Het opleggen van de doodstraf ontneemt de dader de mogelijkheid om zijn foute gedrag te herstellen en het ontneemt de mogelijkheid om opnieuw te beginnen. Dit is niet menswaardig.

    Uitvoering

    11. Waar trek je de grens?
    Iedere grens die je trekt is arbitrair. Doe je het enkel bij een meervoudige moord, of ook bij een politieke moord, bij één moord, bij kindermishandeling, bij zware mishandeling, bij mishandeling, bij dood door schuld (met alcohol achter het stuur), bij drugs geven aan kinderen, bij … Omdat een grens trekken niet te doen is, moet je er ook niet aan beginnen. Zie ook 25.

    12. Het openbaar ministerie en de rechters kunnen er naast zitten.
    In het verleden hebben we verschillende justitiële dwalingen gezien. Mensen werden beschuldigd en bestraft voor de meest vreselijke misdrijven (bijvoorbeeld Lucia de B.) maar bleken achteraf toch onschuldig. Als je een doodstraf hebt opgelegd, kun je dit niet meer herstellen. Zie ook punt 18.

    13. Ons rechtssysteem zou invoering van de doodstraf niet aankunnen.
    Ons rechtssysteem staat op dit moment onder zware druk. Mensen stappen eerder en vaker naar de rechter. Doodstraf-zaken zijn vervolgens altijd complexe, lang durende rechtszaken teneinde te komen tot een zorgvuldige, weloverwogen oordeel. De rechterlijke organisatie is hier echter niet op ingericht. We willen hier ook geen extra geld aan besteden; helemaal niet in crisistijden.

    14. Artsen zullen mogelijk niet mee willen werken.
    De praktijk leert dat het uitvoeren van de doodstraf allerlei problemen met zich mee kan brengen. Dat een injectie bijvoorbeeld niet juist gezet wordt of te licht is. Bij de uitvoering zullen artsen betrokken zijn. Het geven van de doodstraf botst echter met de eed van eed van Hippocrates of de persoonlijke moraal van artsen.

    15. Rechters en officieren van justitie zijn soms minder objectief dan gedacht.
    Binnen het strafrecht wordt gestreefd naar objectiviteit maar het blijft mensenwerk. Allerlei problemen doen zich dan voor. Om bijvoorbeeld niet beschuldigd te worden van racisme zie je dat in Amerika relatief vaker blanke mensen de doodstraf krijgen (en minder vaak gratie krijgen). Dit is niet rechtvaardig (zie ook verderop).

    16. Het kan uitlopen tot een volks-festiviteit. 
    In de 18e eeuw – en eerder – werden mensen zelfs publiekelijk opgehangen. In begin werd dit gedaan om een statement te maken. Om mensen af te schrikken. In de praktijk leidde dit zelfs tot een festiviteit. Mensen kwamen samen, zorgen voor oproer, vroegen om meer, et cetera. Dit leidde weer tot groepsdruk bij de uitvoerders. Zie ook punt 17.

    Rechtvaardigheid

    17. Sommige mensen doen de ergste dingen zonder dat ze het echt zouden willen.
    Sommige mensen worden makkelijker beïnvloed dan andere mensen. Ook in het doen van zaken met de vreselijkste uitkomsten. Onderzoeken uit de sociale psychologie – bijvoorbeeld het Milgram-experiment en het Standford-prison experiment – hebben laten zien dat gewone, vriendelijke mensen bewust mensen kunnen martelen. Het is niet rechtvaardig om iemand hiervoor te bestraffen met de dood.
    • Experiment van Milgram, Wikipedia
    • Standford-gevangenisexperiment, Wikipedia

    18. Het rondkrijgen van een zaak zal alleen maar lastiger worden.
    Voor een rechtbank de doodstraf gaat opleggen zal het 100% zekerheid willen hebben. Natuurlijk geldt dit eigenlijk ook voor hoge gevangenisstraffen maar toch valt te voorzien dat rechters nog kritischer zullen zijn. Want niemand wil een onschuldige ter dood veroordelen. Het negatieve gevolg hiervan kan zijn dat misdadigers hierdoor eerder hun straf zullen ontlopen.

    19. Het rondkrijgen van een zaak zal alleen maar lastiger worden – reden II.
    In Amerika zie je dat juist topadvocaten gratis of pro-deo hun diensten ter beschikking stellen aan verdachten die de doodstraf kunnen krijgen. De kans dat een zaak hierdoor ineens door bijvoorbeeld relatief onbelangrijke procedurele tekortkomingen stukloopt, wordt groter.

    20. Sommige daders zijn geestelijk ziek. Hun hiervoor bestraffen met de doodstraf is niet rechtvaardig.
    Sommige daders hebben een psychische (persoonlijkheids) stoornis. Deze mensen verdienen zorg niet de doodstraf.

    21. Het is onrechtvaardig voor de nabestaanden van de dader
    Familie en vrienden van de dader – die in zekere zin onschuldig zijn aan het handelen van de dader – gaan door een hel en worden indirect gestraft voor het foute gedrag van hun geliefde. Ze moeten afscheid nemen van iemand om wie ze geven (hoe slecht het gedrag ook). De hel begint al met de langlopende procedures (waar een doodstraf boven hangt). Dit kun je deze mensen niet aandoen. Het is niet rechtvaardig.

    Overig

    22. Het zal leiden tot sympathie voor de dader.
    Het is vreemd maar sommige mensen zullen juist sympathie krijgen voor iemand die de doodstraf heeft gekregen. Denk aan de Amerikanen die penvrienden worden met misdadigers die on deathrow zitten. Dit – een soort heldenstatus – moeten we zoveel mogelijk voorkomen.
    • Humanwrites.org (voorbeeldsite)

    23. Internationaal recht staat de doodstraf in de weg.
    Ook al zouden we dit in Nederland willen, dan is dit Europees en Internationaal-rechtelijk erg lastig om in te voeren. Diverse verdragen staan dit in de weg. Het opzeggen van deze verdragen heeft diverse andere consequenties.

    24. Het gaat tegen veel geloven / levensbeschouwingen in.
    Diverse levensbeschouwingen schrijven voor dat je de ander niet mag doden. Veel mensen zullen tegen de doodstraf zijn omdat dit botst met hun geloof dan wel hun ideeën over wat een goed leven is (bijvoorbeeld vanuit de humanistische traditie).

    25. Het is de deur openzetten voor meer en erger.
    Als laatste reden moet je misschien wel zeggen dat het toestaan van de doodstraf kan leiden tot andere lijfstraffen. Straks krijgen we nog stokslagen. Je moet op geen enkele manier een straf invoeren die het schaden van mensen in zich heeft. Dit om erger te voorkomen. Ook omdat je niet weet welke regeringen op de huidige nog zullen volgen.

    Tot slot
    Niet alle argumenten zullen je hopelijk en waarschijnlijk overtuigen. Dat is ook niet het doel van deze analyse. Het enige doel is om de argumenten tegen de doodstraf helder te krijgen. Het is nog geen evaluatie van de argumenten tegen de doodstraf. Laat dus ook de (toevallig) hierboven gekozen volgorde van argumenten je niet beïnvloeden.

  3. Aad Rieken
    15 december 2018 at 09:12

    “Moord-dadig!”

  4. Ronald Slakkenvaart
    15 december 2018 at 08:15

    Het aantal recedive gevallen na gevangenisstraf ligt op gemiddeld 70% van de 100 veroordeelden…t.o.v. 20% na behandeling TBS kliniek…dus er leren ervan en/of worden er wel degelijk op behandeld met goed resultaat.