Column (37): Mirror, mirror on the wall

column nr: 37

In het midden van groen gras, zon, koffie en koeien had ik mijn allereerste … jawel Heidag.

Een populair fenomeen bij bedrijven waarbij het personeel op een afgelegen en relaxte omgeving trainingen, teambuilding, seminars, oefeningen en in ons geval, een DISC-training doet. Even weg van de routine en concentreren op hetgeen wat er achter de dagelijkse werkzaamheden zit, de waarden en gedragingen van jezelf, je collegae en de organisatie.

De DISC-analyse, ik had er nog nooit van gehoord maar begreep al snel dat het iets met kleuren zou zijn. Je denkt al snel, wat een zweverig gedoe, hoe kunnen ze mij door middel van wat kleurtjes begrijpen? Je kan er net zo goed een horoscoop aan vast plakken. Toch voelde ik enige intrige en ik startte de online test. Door middel van ± 15 vragen, die je in een tijdsbestek van 10 minuten moet beantwoorden, beweren ze te weten wie ik ben, hoe ik in elkaar zit, waar mijn frustraties liggen, hoe ik reageer op stress en wat ik belangrijk vind. ‘Ha, dacht het niet’, lachte ik hardop na het afmaken van die vragen. ‘Hoe gaan ze mijn gedachten uitvogelen als ik mezelf soms niet eens snap?!’

Na het ontvangen van mijn resultaten zat ik een paar minuten flabbergasted achter mijn computerscherm. ‘Ja, dat klopt eigenlijk wel en oh dat doe ik eigenlijk ook wel vaak’, hoorde ik mezelf mompelen. Het 16 pagina’s lange document schreeuwde en behandelde aan alle kanten mijn gedrag, angsten en eigenaardigheden. Er zaten een aantal punten bij waar ik het absoluut niet mee eens was en aan alle kanten ontkende totdat een collega zei dat ze dat inderdaad wel in mij zag.

Plots voelde het alsof ik in een spiegel keek en alle goede dingen maar ook minder mooie dingen op me af kwamen. Best confronterend, want je komt er ook achter hoe anderen jou zien. En klopt dat beeld wel met hoe ik echt ben of doe ik alsof?

Ik geloof absoluut niet dat een kleurenanalyse mij compleet kan ontleden en doorzien maar geloof wel dat ik bewuster ben gaan nadenken over mijn acties, keuzes, zwaktes en sterke punten. Ik heb een beetje orde kunnen scheppen in mijn hoofd, ik weet waar ik aan moet werken en heb meer zelfvertrouwen gekregen in eigenschappen waar ik waarde aan hecht.

Daarnaast heeft het zijn vruchten al afgeworpen in de praktijk. Nadat het thuisfront mijn DISC-profiel had gelezen, kreeg ik als opmerking dat ik niet aan compromissen doe, ondanks dat mijn profiel dat wel beweert. Daar was ik het totaal niet mee eens en bewees in de supermarkt dat mijn wil om een compromis te sluiten er wel daadwerkelijk was. Bij het kiezen van de chips wilde ik de normale Bolognese en hij de Ribbel paprika chips. Ik kwam in dit lastige tafereel met het compromis ‘ribbel Bolognese’ en bewees met verve dat mijn profiel dus klopt als een bus!