Column nr: 42

Kerst is weer voorbij… De kersttruien worden weer opgeborgen, de restjes van het kerstdiner worden in de dagen daarna opgesmuld en de gekmakende herhalingen van nummers als ‘All I want for Christmas’ en ‘Santa Clause is coming to town’ worden niet meer eindeloos gedraaid.

Ik kan enorm van Kerst genieten maar ergens ben ik altijd wel weer blij als het voorbij is. Niet omdat ik zelf veel stress heb, helemaal niet zelfs. Cadeaus kopen gaat me vrij gemakkelijk af en voor het eten zorgen hoef ik niet, want met een lieftallige en getalenteerde kok in huis durf ik dat ook echt niet aan (soms tot zijn grote ongenoegen). Nee, ík heb geen stress maar ik krijg wel stress van andere mensen die extreem gestrest doen op parkeerplaatsen, in supermarkten, voor de juwelier, bij de slager en in alle beschikbare ruimtes tussen bovengenoemde plekken.

Ze noemen de periode voor kerst meestal ‘de donkere dagen voor Kerst’. De dagen worden korter, de kaarsjes gaan aan, de open haard brandt, de lichtjes van de kerstboom stralen je tegemoet en het is knus en warm binnen.

Maar ik geloof dat er ook een andere kant zit aan deze leus, de donkere kant van mensen. Want ook deze kerst heeft het me enorm verbaasd hoe mensen zich kunnen gedragen. Van mensen duwen (en dan bedoel ik niet zachtzinnig) als ze te lang in een gangpad staan, de caissière afsnauwen omdat ze een fout maakt tot middelvingers op de parkeerplaats en vooral heel veel geschreeuw…

Wanneer je ellenlang bezig bent een parkeerplaats te zoeken of wanneer je je ietwat claustrofobisch voelt in een overvolle supermarkt, kan ik me best voorstellen dat je in deze drukte niet de beste versie van jezelf bent. Maar om te gaan racen met je winkelwagen om net dat ene product voor de neus van iemand anders weg te grissen, elkaar verschrikkelijk uit te schelden wanneer de laatste kip uit de supermarkt is verdwenen of als een kleuter te duwen en voor te dringen gaat mij wel heel ver.

“Ik vind het echt belachelijk dat er op de drukste dag wordt besloten dat er tóch gewoon markt is, dat verzin je toch niet?! Ze nemen de hele parkeerplaats in beslag!” hoor ik iemand pisnijdig roepen over de parkeerplaats van de Koningshoek op maandag 24 december. Ik wist niet wat ik hoorde en stond al klaar om te vragen waar ze haar prioriteiten had liggen, maar iemand was mij voor en riep: “Mens, het normale leven gaat gewoon door ongeacht of jij je gore gourmetvlees wel of niet hebt gehaald!”

Met kerst willen we saamhorigheid vieren, goed doen voor anderen en genieten van de medemens, maar de dagen ervoor vinden we dat blijkbaar nog niet zo belangrijk. “Ach, dat is kerst” hoor ik die Grinch van me weer roepen, “een hoop onzinnige stress voor 2 dagen aan verplichtingen”.

Inmiddels is Kerstmis voorbij en gaan we richting Oud & Nieuw. Een periode waarin men denkt over wat hij/zij wil bereiken of zou moeten veranderen aan zichzelf in het nieuwe jaar. Vaak worden deze voornemens voor het nieuwe jaar na een paar weken vergeten en soms worden ze stug volgehouden. Maar één ding is zeker: volgend jaar staan we weer in een overvolle supermarkt ruzie te maken over de laatste kip en geïrriteerd te zijn over het gebrek aan parkeerplaatsen tijdens de donkere dagen voor Kerst.

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    29 december 2018 at 21:23

    “Ker(st)m-is!”