Column (49): Het FC Twente van Maassluis

Nu alle partijen nog nadenken over wie zij als dinsdagcolumnist naar voren zullen schuiven, zijn wij blij dat onze stadscriticus bereid is om zijn licht te laten schijnen over het reilen en zeilen van de lokale politiek

Redactie

column nr 49

Ik heb mijn hele leven nooit een hoge pet op gehad van D66. Als ik de geschiedenisboekjes moet geloven, was het in 1966 een revolutionaire partij die door een eigen kijk op de dingen en de gang van zaken in een democratie zich een plaatsje leek te veroveren in het politiek landschap. Feitelijk waren er maar twee ‘kroonjuwelen’ van die partij: het raadgevend referendum en de gekozen burgemeester. In de loop der tijd hebben ze beide overboord gezet. Minister Ollongren (D66) kronkelt momenteel om eigenhandig het referendum om zeep te helpen. Een soort “kill your darlings”.

T(erl)ouwtje uit de deur

Er was een tijd dat men redelijk vertrouwen had in die partij, ten tijde van Jan Terlouw, de man die zich altijd als zeer bescheiden profileert. Het scala aan overheidsrollen en zijn schrijverschap maakten het voor Jantje mogelijk om zich een landgoed in Twello te verwerven. Kortom hij zit er warmpjes bij. Die bescheiden houding is voor mij dan ook een attitude en niet meer.

Een ’touwtje uit de brievenbus’ is voor zijn landhuis als een vlag op een strontschuit.

Je verliest en dus mag je meedoen

In 1972 ging het slecht met die partij en prompt stapten ze in een kabinet met PvdA, KVP en ARP (twee voorlopers van het CDA) en PPR (een voorloper van GroenLinks). Het kon nog vreemder gaan: in 1974 werd tijdens een partijcongres gestemd over opheffing van de partij. Terlouw was hier in eerste instantie voor, maar liet zich ompraten. Daardoor bleef die kleurloze partij voortbestaan. In de jaren tachtig verliepen de verkiezingen erg slecht, Terlouw had zich aanvankelijk al teruggetrokken en na de rampzalige uitslag stopte hij er ijskoot .. .eh ijskoud mee.

Lokale parallel

Het gaat slecht met D66 Maassluis. Met moeite is één zetel binnengehaald en dus (?) schuift D66 aan bij de coalitiekandidaten. Snapt u dat niet?

Ik zal het u kort uitleggen:

D66 in Maassluis heeft de afgelopen vier jaar nauwelijks van zich laten horen. De ‘Maassluis pas’ was een stokpaardje waarmee Don Quichote steeds schadeloze prikjes uitdeelde. Er werd regelmatig meewarig om gelachen in de raad: “Daar heb je hém weer”. Het soebatten en lobbyen voor de Monstersche Sluis kwam uit de koker van de voorzitter van de stichting met dezelfde naam, die als hun steunraadslid actief is. Niemand die zich daarover druk maakt want de bewaking van de integriteit is in goede handen bij de burgemeester, toch?

Het merkwaardige fenomeen (een parallel aan 1972 landelijk) met het heden in Maassluis: D66 liet zich vorig jaar ompraten en stemde ineens mee over InBlik. En zie daar de beloning: hun lijsttrekker mag aanschuiven. Nu snap ik niet zoveel van het voetbalspelletje maar het is net zoiets als: FC Twente degradeert en mag daarom (?) meedoen in de Champions League. Wat zouden die vijftig procent kiesgerechtigden in Maassluis (meestal Feijenoord fans) dáárvan vinden?

Ze zullen zich vast zwaar belazerd voelen!