column nr 5

Op 13 juni heb ik mijn vlag uitgehangen en over vier dagen heb ik mijn felbegeerde papiertje in handen. Ook mijn twee jaar oudere zus heeft dit jaar examen gedaan. Dit is dan dus ook gelijk de reden dat wij samen op avontuur zijn gegaan.

Mijn oudere zus en ik zijn samen op de trein gestapt en naar Wenen gegaan.

Deze hele ervaring was best een beetje spannend, niet alleen omdat het de eerste keer was dat wij beiden zonder ouders het land hebben verlaten. Maar ook omdat we een beetje bijzonder eten, mijn zus eet vegetarisch en ik eet glutenvrij. Dus heb ik toen we nog thuis waren een lijstje gemaakt met allemaal plekjes waar we ons konden voeden. We hebben heerlijke pizza gegeten en vegan junkfood en typisch Weens voedsel. Mocht u zich ooit in Wenen bevinden raad ik de “swing kitchen” en “schachtelwirt” aan. Oh! En bij “Aïda” kan je een speciale taart eten die ook typisch Weens is (ze hebben hier ook 2 glutenvrije taartjes) 🙂

Buiten het lekkere eten hebben we natuurlijk nog meer gedaan.

Zo heeft Wenen heel mooie natuur, in de vorm van parkjes. Aangelegd door de voormalige keizerlijke familie. Deze parkjes zijn uitgerust met bankjes, heel veel bankjes. Bedoeld om op te gaan zitten en even na te denken over het leven, is ons later verteld door een Oostenrijkse vrouw tijdens de treinreis terug naar huis (ze nam “die vreemde mensen uit Wenen” niet al te serieus).

Het mooiste parkje dat we hebben gezien, vond ik toch wel degene bij het Schönbrunn, een van de paleizen van de keizerlijk familie. Dit kleine parkje is ongeveer 176 hectaren groot en het pad naar de ingang was al zo’n 6 keer de grote van onze achtertuin.

Wenen beschikt over straten gevuld met mooie architectuur. Ik ben gek op mooie straatjes, dus dit was een waar cadeautje.

In Wenen mogen jongeren onder 19 bij door overheid gefinancierde instanties gratis naar binnen en bij de andere met fikse kortingen. Dit was erg handig voor ons omdat wij beiden nog geen 19 zijn. Dus op onze tweede dag in Wenen hebben we kunnen genieten van drie musea. Als u nog eens in Wenen bent zou ik u het “Albertina” museum van harte aanraden.

Op zondag is een groot gedeelte van Wenen gesloten. Hierdoor moesten we activiteiten bedenken die daar rekening mee hielden. We hebben dan ook een heerlijke wandeling gemaakt langs het Donaukanaal. Ik heb daar met volle teugen van genoten, vooral omdat ik omringd was door prachtige graffiti. Ik hou van graffiti.

Een ding wat echt wel groot is in Wenen (letterlijk) is het reuzenrat in het Prater, waarin je over heel Wenen uit kan kijken. Wat voor een hobby fotograafje natuurlijk fantastisch was.

Wenen was heel gaaf, maar nu we weer terug zijn begin ik steeds meer te denken aan de tijd die voor me ligt. Best wel spannend al die nieuwe ervaringen en onbekende terreinen. Nu heb ik mijn nieuwe klas al ontmoet en ben ik niet per se onbekend met het hebben van een nieuwe klas (ik heb op drie middelbare scholen gezeten), maar toch vind ik het onwijs eng om deze nieuwe stap te zetten. Eng, maar ook heel erg gaaf.

Voor de geïnteresseerden, ik ga volgend jaar visual design studeren aan het Grafisch Lyceum in Rotterdam. Ik heb er zin in. Maar nu eerst genieten van de vakantie!

PS.

Ik heb een nieuwe twitteraccount gemaakt. ik ben nu te volgen als @voskampbritt 🙂 #shamelessselfpromo

 


 

Britt Voskamp

Britt Voskamp

Britt Voskamp | zondag columniste | Gediplomeerd in 2018 Dalton MAVO | junior animator TVMC | jonge creatieveling

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    1 juli 2018 at 17:29

    “Chris en Britt in Oost-en-rijk aan cultuur!”

  2. Aad Rieken
    1 juli 2018 at 11:40

    “Wenen Was Voor Britt Geen Huilen…….,
    Zelfs Niet In Het/Met Die Reuzenra(t)d!”