Column (56): Klaar met jullie!

De columnist van dienst heeft geen kopij aangeleverd. Daarom plaatsen we een column die toevallig deze week op de reserveplank was beland. Dat kwam nu mooi uit.

[update in de loop van de zondag viel de mail met column als nog in de bus, dus er zijn vandaag zowaar twee columns ]

column nr: 56

Afgelopen november speelde het volgende.

“Ik ben helemaal klaar met jullie. Met wie. Met jullie. Wie is jullie? Ik heb het over de mensen die zonder nadenken via sociale media ongefundeerd roeptoeteren, afgeven op anderen, kritiek leveren zonder dat met enige toelichting, argumentatie of onderbouwing te doen. Waarom zeg ik dat? We hebben vrijheid van meningsuiting, daar mag en zal niemand iets van zeggen, maar kom op mensen, een beetje zelfcensuur of anders in ieder geval eerst even nadenken. Vraag je af waarom een bericht op internet op Twitter en Facebook verschijnt. Lees het eerst helemaal en tracht vooral het te begrijpen, voordat je klakkeloos op een kopregel van een nieuwsbericht reageert. Wat zou de schrijver, het nieuwsorgaan of de instantie op wie jij reageert voor ogen hebben met zijn post? Begrijp je de inhoud. Of hoor je tot de categorie kip-zonder-kop?

Anderzijds: als je zelf iets op de social media plaatst, denk dan eens na over wat jij voor ogen hebt met het reageren op of delen van (nieuws)berichten. Voeg er tekst bij van jezelf en dan het liefst iets zinnigs. Waarom post je het? Wat is je mening, hoe is jouw onderbouwing? Tel tot tien, denk even na. Tel desnoods tot honderd. En doe het dan als nog niet, als je het niet onderbouwen wilt.

Zo voorkomen we dat we het internet bevuilen. Jij maakt het zicht op werkelijk zinnige berichten mistig als je alleen maar roeptoetert. Bespreek dit onderwerp nu in de individuele groepen.”

Even is het stil. Dan gonst het in de zaal en ontstaan er onderlinge discussies aan de tafels.

De spreker heeft deze avond kennelijk ware woorden gesproken, want de aanwezigen discussiëren met gemak het half uur vol. Daarna wordt per tafel de terugkoppeling gegeven. Het blijkt dat in de meeste groepen dezelfde conclusie wordt getrokken: “We moeten het anders doen. Laten we bewust afwegen waarom we berichten plaatsen of ergens op reageren. Welk effect willen we ermee bereiken en welk nieuw inzicht wordt geboden?”

De coaches verdiepen de tips met de volgende aanvullingen: “Wil jij een persoonlijke mening geven, zet dan bij jouw post “Naar mijn mening” of ‘ik vind”. We zijn namelijk zelden in staat om absolute uitspraken te doen of met feiten te reageren”

Al met al blijkt de workshop over internet etiquette voor velen een eyeopener. De meesten hebben nooit stilgestaan bij de vraag waarom ze posts of reacties plaatsen. Voor mij was het een bevestiging van mijn eigen handelswijze. Van mij zult u zeer zelden een reactie op het internet treffen. Ik lees wel veel, maar schrijf zelden, vrijwel nooit. Mijn taktiek hoeft u niet te volgen, maar het volgen van die tips over zelfcensuur lijken mij een aanwinst voor 2019. Voor jullie. Voor iedereen.

PS

Waarover ik mij ook verbaas is dat mensen soms onnodig grof taalgebruik hanteren. Je mag voor mij best zeggen dat je het met iemand niet eens bent, maar ik zou zelf niet zo snel het etiket “nar” plakken op de persoon die het mikpunt was van de column (**) van afgelopen maandag. Of ik het met dat etiket niet of wel eens ben, is een vraag van andere orde.

(**) Redactie: dit is die column: De nar en de hesjes