column nr 56

Het is weer gedaan met de vrije tijd, de vrije dagindeling en … de vrije mening. Althans dit laatste voelt voor mij zo.

Ondertussen is het wel bekend dat ik geen fan van ‘school’ ben. Vooropgesteld dat het niks met de school zelf heeft te maken. Ik ga ervanuit dat deze ook regels moet na leven. En natuurlijk ben ik het er helemaal mee eens dat ieder kind naar school moet. Maar ik vind het gewoon mega gezellig als ik mijn baby’s thuis heb. Ook ik plak ze weleens achter dat beruchte behangetje maar dan nog vind ik ze leuk.

Dit jaar is school over gegaan op een continurooster. Toen mijn kinderen klein waren stond ik hier volledig achter. Niet meer het gedoe van een TSO – dagelijks de vraag moet ik naar de tso of naar huis – en wat mijn grootste angst was en dus ook een keer gebeurde … dat zoonlief naar huis was gegaan in plaats van naar de TSO. Gelukkig is hij een droog reet en is na een kwartiertje weer naar school geslenterd. Kijken of hij zijn zus ergens zag. En ja, ook dat is weer goed gekomen, maar toch.

Maar nu ik heel grote (pff, hoe groot ben je met 7 jaar?) kinderen heb maakt het me eigenlijk niet meer uit. TSO hadden we afgeschaft want ze vonden zichzelf daar te oud voor. Samen lekker een boterham eten tussen de middag als mama moet werken. Ging top! Netjes een FaceTime gesprekje bij thuiskomst en net voor naar school gaan ook. Overigens: dit gebeurde maar 1 maal per week.

En dan moeten ze nu op school overblijven. Uiteraard was de keuze vrij maar om ze nu binnen drie kwartier naar huis en weer naar school te laten gaan … dan is het voor hun drie kwartier stressen en haasten. Dat vind ik geen optie. Alle klasgenootjes bleven op school dus naar mijn idee kan het nog wel gezellig zijn ook.

En daar gingen ze maandag… met een gevulde tas met boterhammen, drinken en een koekje.

En hier komt mijn vrije mening een beetje in de knel. Gaan mijn haren wat stekelig staan. Ik geef namelijk de kids een pakje drinken mee. In het verleden bekers geprobeerd omdat school dit graag zo wilde. Wat een drama. Ik kocht van die dure antilek krengen maar nog lekten ze. En als school klaar is wil je zo snel mogelijk weg, heel begrijpelijk. En dus werd die beker vaak een aantal dagen vergeten. Gadver! Dan moet ik dat ding open draaien, restjes weg gooien en weer schoon proberen te krijgen. Het idee alleen al dat er dan een dag later weer drinken in moet, laat mij over mijn nek gaan. Dus wat gebeurt er: zo’n beker vliegt met hoge snelheid de prullenbak in. Weg beker, weg veel geld, welkom nieuwe beker, weg veel geld. En zo een aantal keer, maal twee kinderen. Daarom besloot ik tegen school in te gaan en gewoon pakjes mee te geven.

En zo komt er dan één kind vanochtend met het verhaal dat het echt niet meer mag van de juf. Hij MOET een beker meenemen. Tja MOETEN moeten we allemaal wel eens, ook al wil je niet. Maar MOET dit een discussiepunt gaan worden? Ben ik niet vrij in keuze wat en hoe ik mijn kinderen te eten en te drinken geef? Dat er gezegd word dat ze geen snoep mee mogen nemen. oké daar kan ik me iets bij voorstellen. Ook al kan een snoepje tussen de middag geen kwaad denk ik dan. Maar Okéee, ik geef me over. Maar MOET ik dat nu ook doen met het pakje? Ze krijgen brood mee in een trommeltje terwijl mijn voorkeur naar folie en een zakje uit gaat. Gewoon, voor de hygiëne. School zegt dat ze niet het afval willen van zoveel kinderen. Zit misschien wat in. Hou ik dus al rekening mee en laat mijn kinderen hun lege pakje mee naar huis nemen. Hoever MOET dit gaan?

Ik denk dat ik maandag maar even langs school loop. Kijken of er over te praten valt…

Ik zie nu voor me dat een aantal bekenden gaan lachen om het woord MOETEN. Waarom? Omdat ik daar al een aantal jaar tegenaan schop. 😉


 

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |

5 Reacties

  1. Aad Rieken
    5 september 2018 at 08:14

    “KLASSEWERK”

    School Beke(e)rt Zich Tot Pak-Yes!

  2. Esther
    3 september 2018 at 15:27

    Probleem opgelost. Stond in de klas met, jawel een lekkende beker. Vandaag had ik deze meegegeven omdat ik niet wil dat m’n kind in de zenuwen zit. Vanaf morgen gaat er weer een pakje mee. Als hij deze maar weer mee naar huis neemt. Daar heb ik vrede mee. Bedankt voor jullie reacties! 😘

  3. Esther
    2 september 2018 at 22:07

    Ik hou jullie op de hoogte morgen! In ieder geval bedankt voor de leuke reacties.

  4. Bea Scheurwater
    2 september 2018 at 15:17

    Zo herkenbaar Esther! Ben ook allergisch voor het woord MOETEN.. Alles heeft 2 kanten, zoals Marja ook vermeld, Cultuurmarxisme?(Sommige_ Ouders lijken tegenwoordig soms alleen verantwoordelijk als het hen uitkomt en de school doet hetzelfde! zoals Esther beschrijft, Luisteren naar elkaar, zoek samen een oplossing. En de gevonden oplossing van Esther is prima! terug naar huis en via afval recyclen!

  5. Marja Gerkema
    2 september 2018 at 10:55

    Lekkende bekers is inderdaad geen pretje. Maar kan me ook wel iets voorstellen bij het beker-beleid. (Zien we wellicht in het volgende seizoen van de Luizenmoeder…😉). Zeg dat er op school 250
    kinderen zitten die allemaal een pakje meenemen. Dat zijn er dus 1000 per week die de prullenbak gaan. Keer 40 weken levert dat al een aardige afvalberg op. En dat is dan nog maar één school.
    Allemaal een stenen beker die op school staat, pakken drinken en vullen maar???? Doen ze op peuterspeelzalen en kinderdagverblijven ook.