Column: Achter de geraniums

De ijsboer is weer back in business, vanmiddag uit school konden we dus niet anders dan nog even een ijsje halen voor het tijd was voor een weekendje naar papa.

Jenna wordt in juni al 6, een handje is dus wel echt teveel gevraagd. Terwijl ze vooruit rent roep ik haar toe dat ik best een handje had gewild. We zijn tenslotte eigenlijk nooit saampjes dus ik wil graag even genieten van ons momentje.Mijn puberende kleuter roept me echter toe dat een handje niet gaat gebeuren met de woorden: “Hey, ik heb ook een eigen leven hoor!“. Natuurlijk moet ik hardop lachen om deze reactie maar als mijn dochter eenmaal is opgehaald door mijn ex kan ik het niet nalaten me een klein beetje treurig te voelen dat ook mijn kleuter een zelfstandig meisje aan het worden is. “Time flies when you are having fun”.

Het klinkt als een cliché, maar het is zo ontzettend waar. Hoewel ik me op fijne dagen steevast voorneem de mooiste momenten in me op te nemen om nooit meer te vergeten, ga ik vaak een paar uur later weer over naar de orde van dag: wassen, kinderen eten geven, huis poetsen, eten, slapen en alles nog een keertje. Soms zou je door alle dagelijks terugkerende waslijst van dingen die “moeten” bijna vergeten te genieten van alles.

Ja, natuurlijk is een gezin met 4 kinderen soms hard werken.

De luiers, bergen (geen grap, het zijn écht bergen) vuile was, verloren (inmiddels beschimmelde) vaat die ik soms uit de kamers van mijn tieners moet plukken, gebroken nachten, deadlines van schrijfklusjes die ik vaak last minute nog nét haal, huisdieren die naast eten & drinken ook weleens een kroeltje en een aaitje willen en tot slot mijn lieve begripvolle en eeuwig geduldige vriendje die af toe weleens eens wat aandacht nodig heeft zijn slechts een klein deel van de lijst met dingen op mijn “to-do”-lijstje.

Ik doe al deze dingen echt allemaal met liefde en met volle overgave, ook al doe ik het allemaal verre van perfect. Maar soms, moet ik wat meer in het moment genieten van hetgeen me bezig houdt. Want tijd gaat zo ontzettend snel. Mijn kleuter is geen baby meer en mijn baby is hard op weg een dreumes te worden. Mijn tiener zit inmiddels op facebook en voorziet mijn foto’s van bijdehante opmerkingen. Voor je het weet zit ik achter de geraniums te schelden over fout geparkeerde auto’s voor de deur en de politiek. Moraal van dit verhaal? Leef in het moment mensen! Doe wat je gelukkig maakt en maak vooral je eigen geluk. Lukt het vandaag niet? Probeer het morgen gewoon weer opnieuw, want voor je het weet is het voorbij en is het voor spijt te laat. Maar vooral: vergeet tussen de bedrijven door niet te genieten!  … Dan ga ik nu snel nog even wasje doen …