In oktober van dit jaar neemt burgemeester Koos Karssen afscheid van de gemeente Maassluis. Het feit dat ik hier de burgemeester bij zijn voornaam noem geeft al een beetje aan wat voor burgemeester Koos is en was.

Vanaf 2003 was Koos Karssen burgemeester van Maassluis. Vanaf het allereerste begin heb ik Koos als burgemeester heel toegankelijk gevonden. Hij was altijd aanwezig bij belangrijke gebeurtenissen maar ook heel vaak bij minder belangrijke gebeurtenissen. Zo herinner ik me het enthousiasme waarmee hij reageerde toen ik hem eind 2007 vroeg om het eerste exemplaar van mijn debuut dichtbundel ‘Zichtbaar alleen’ in ontvangst te nemen.

Ik wist dat Koos uit een familie van boekhandelaren kwam dus ik durfde hem te vragen maar het feit dat hij niet alleen meteen toezegde maar zich ook terdege had voorbereid op deze, voor hem, minder belangrijke gebeurtenis, typeert hem. Als mens en als burgemeester zeer betrokken en altijd geïnteresseerd in de burgers van Maassluis maar ook in de gebeurtenissen in zijn stad.

Burgemeester ben je 24 uur per dag en 7 dagen per week. Het lijkt me een zeer zware maar ook heel mooie baan. Je kan en mag nooit verzaken, je bent het gezicht van een stad. Dat Koos dat was maakte ik jaren later nog eens mee toen we beiden in Hatvan waren. Het was het jaar dat Hongarije officieel deel ging uitmaken van de Europese Unie.

Koos had een speech voorbereid die hij in Hatvan zou gaan uitspreken en hij had deze laten vertalen naar het Hongaars en fonetisch laten uitschrijven. Zo kon hij de inwoners van Hatvan in hun eigen taal en begrijpelijk voor iedereen feliciteren met de toetreding en toespreken. Toen ik vernam dat hij dit ging doen (in de bus van het vliegveld naar Hatvan toe oefende hij aan een stuk op de Hongaarse tekst) groeide mijn respect voor hem.

Onnodig om te melden dat de inwoners van Hatvan zeer gecharmeerd waren van hem en het als zeer bijzonder ervaarde dat hij deze moeite had genomen.

Koos is dit jaar de oudste burgemeester van Nederland. Ik hoorde hem nog afgelopen week grapjes over zijn leeftijd maken. Voor mij is hij leeftijdloos. Met het afscheid van Koos Karssen verliest Maassluis een zeer betrokken en gemotiveerde eerste burger. Zijn opvolger staat zich al warm te draaien maar eerst volgt nog een welgemeend afscheid van zijn burgers.

Ik wens Koos (en zijn vrouw Magda) een prachtige tijd toe, zonder de druk om overal te zijn en van alles af te weten maar met de zelfde interesse en nieuwsgierigheid die hem zo typeert.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

4 Reacties

  1. Aad Rieken
    2 oktober 2015 at 09:39

    ”KOOS K(n)ARSSEN-tandend!”

    (Sl)uit Middelpunt Van Belangstelling!”

  2. 2 oktober 2015 at 09:28

    Wat leuk dat je dat zegt over zijn ambtsketen. Die droeg hij ook bij de presentatie van mijn bundel en ik herinner mij dat mijn nichtje daar zeer in geïnteresseerd was. Ze was natuurlijk te verlegen om er naar te vragen.

  3. Heleen Stuifzand
    2 oktober 2015 at 08:27

    We zullen Koos ook echt gaan missen, zo’n toegankelijke burgemeester, ook voor mijn kinderen die m regelmatig een handje gaven als ze hem ergens in functie zagen, dan liepen ze gewoon op hem af, of het hun pop idool betrof!
    Vooral m’n jongste was nogal geobserdeeerd door de ‘ambts ketting’ en heeft er een keer aan mogen voelen, na de avondvierdaagse, waar Koos altijd op de markt was, of voor z’n huis buiten stond! Ik ben ook trots op hoe hij recent de vluchtelingen heeft ontvangen en toegesproken! Het gaat een zware taak worden voor de nieuwe burgemeester om dit te gaan evenaren! Ik wens hem succes!

    Mvg
    Heleen

  4. 2 oktober 2015 at 08:14

    Mooi verwoord. Ik sluit mij aan 😊