Als ik Jan Smit was, dan zou ik een kinderliedjes cd maken samen met mijn zus. Een kort berichtje, een Whatsappje misschien, naar Albert Verlinde. Dan zou ik bij RTL Boulevard aan de hele wereld, althans het Nederlandse stukje dan, mijn cd kunnen laten zien. En zonder dat ik er veel voor hoefde te doen vlogen de cd’s over de toonbank. Maar ja, ik ben Jan Smit niet.

Als ik Bram Moszkowicz was, dan hoefde ik niet mijn dure schilderij, tv en marmeren sokkels openbaar te laten verkopen. Mijn geldproblemen waren dan in een dag opgelost. Want dan had ik Gordon als redder in de nood. Als ik Bram was dan zou ik op mijn tweezitsbank met een glaasje Bourbon heel rustig ademhalen en genieten van alles wat ik om me heen had. Maar ja, ik ben Bram Moszkowicz niet.

Als ik Sinterklaas was, dan ging ik opgelucht met de stoomboot terug naar het warme Spanje. Met of zonder witte, zwarte of gekleurde pieten. Gewoon lekker het paard op stal, de tabberd uit en mijter af en de staf opgepoetst in de kast. En dan onder de sinaasappelbomen genieten van de rust. Hartelijk lachen om de conference over mezelf door Toon Hermans. Maar ja, ik ben Sinterklaas niet.

Als ik Huub Eitjes was dan spartelde ik eerst nog wat tegen en dan trad ik af als wethouder van Maassluis. Dan zou ik me afvragen waar het fout was gegaan en wat ik een volgende keer anders zou doen. Dan zou ik een traantje wegpinken, want het was wel een mooie baan. Als ik Huub was dan zou ik even stampvoeten en denken dat ik toch ook veel goede dingen voor Maassluis gedaan had. Maar ja, ik ben Huub Eitjes niet.

Als ik Onno Hoes was, dan vloog ik naar een ver oord en kwam ik nooit meer terug. Dan krabde ik even op mijn hoofd en zou bedenken dat niemand te vertrouwen is. Ik zou de ambtsketen aan de wilgen hangen en eerst eens van mijn vrijheid genieten. En een lijstje maken met dingen die je vooral nooit moet doen als je een openbare functie hebt. Maar ja, ik ben Onno Hoes niet.

Als ik Doutzen Kroes was en net bevallen was van mijn tweede kind, dan liep als model in een show van een lingeriemerk. Ik had dan een personal trainer, een diëtiste en alle mazzel van de wereld. Want dan gaf ik borstvoeding en mijn buik trok spontaan strak. Ik zou de hele dag in mijn blote buik lopen, trots als een pauw. Maar ja, ik ben Doutzen Kroes niet.

Dus ik werk keihard aan mijn sprookjeskookboek en stuur honderden mails en berichten naar mijn netwerk en alle media. Stug ga ik door en ik laat me niet uit het veld slaan. Op eigen kracht probeer ik mijn boek uit te brengen. Ik heb geen beroemde vriendjes en daar baal ik soms van. Van mijn fouten leer ik en kritiek gebruik ik om mezelf te verbeteren. Ik geniet elke dag van de kleine dingen en ik knoop de eindjes aan elkaar en houd de touwtjes in handen. Ik koester de mensen die er voor me zijn, die ik kan vertrouwen. Ik hol mijn rondje en ben tevreden over hoe ik er uit zie. Ik mag er best zijn vind ik. Maar ja, ik ben Corinne Hamoen.

Corinne Hamoen

Corinne Hamoen

Tekstschrijver | www.corinnehamoen.nl | www.roosenkris.nl |

voorheen:
Zondagcolumnist | wekelijks 2014 tm 08-2015] en [09-2015 tm 12-2015 1x per 2 weken ] | redacteur bij maassluis.nu