Column: Anna

Misschien niet het meest gewaardeerde cadeau onder de moeders maar ooit heb ik een stofzuiger met Moederdag gekregen. Ik klaag niet want ik had er zelf één aangeschaft. Het onding dat we destijds hadden zoog net zo krachtig als die van Fisher Price en de stang was ook niet veel langer. Dus ja, het was een weloverwogen keuze.

Dochterlief was toen 1,5 jaar en nog niet in staat om geverfde bloempotjes te geven die na het uitpakken in geverfde bloempotjes met gemozaiekt pakpapier veranderen. Of om zelfgemaakte spiegeltjes van aluminiumfolie te geven, die op het moment suprême verklapt worden vanwege de hoog opgelopen spanning. Ook gaf dochterlief nog geen papieren vouwbloemen die je na Moederdag met geen mogelijkheid
op kan bergen in de uitpuilende knutseldoos “Leuk Voor Later”. Ze was toen nog zo klein dus ik kon gewoon zelf naar een witgoedwinkel rijden om een nuttig huishoudelijk artikel aan te schaffen. Toevallig de zaterdag voor Moederdag.

Toen ik zelf een jaartje of negen was en mijn zussen en ik al vele malen de toen nog maatschappelijk verantwoorde geboetseerde asbak aan mijn niet-rokende moeder hadden gegeven, werden  Klusjescadeaubonnen het favoriete Moederdagcadeau.

Klusjescadeaubonnen konden tijdens het maken niet mislukken en niet aan pakpapier blijven kleven. Ook kon ik dankzij de Klusjescadeaubon mijn zakgeld met een gerust hart bij “Pieternel” blijven omzetten in lolly’s, drop en Smurfen kauwgom. Mijn moeder kon met de Klusjescadeaubon een aantal klusjes uitkiezen op Moederdag die wij dan zonder gemopper uitvoerden. Onkruid wieden, schoenen poetsen en op goede Moederdagen zelfs de auto wassen.

De Klusjescadeaubonnenkaart verdween meestal vreemd genoeg snel na het mislukte maar goedbedoelde ontbijtje en niemand die het er meer over had.

Maar Moederdag werd in den beginne natuurlijk helemaal niet gevierd met nuttige geschenken, die je als moeder sowieso ging aanschaffen, of door het overnemen van huishoudelijke taken.
Huishoudelijke taken op zondag nota bene. Moederdag is ontstaan dankzij ene Anna Jarvis die op een tweede zondag in mei ergens in 1900 elke moeder in de kerk een anjer gaf. Dit deed ze om haar eigen moeder te eren die twee jaar eerder overleden was op de tweede zondag van mei. Mother’s day kreeg snel een commercieel karakter en de originele gedachte ging snel verloren. Anna wilde het nog af laten schaffen maar het was al te laat.

Aanstaande zondag Moederdag.
Ik zal trouw voor mijn moeder “iets leuks voor de tuin” kopen omdat ze, als het goed is, nog heel veel Klusjescadeaubonnen in een doos “Leuk Voor Later” heeft liggen. Maar ook zal ik stilstaan bij de originele gedachte van Anna. Even erbij stilstaan dat Moederdag ooit een andere betekenis had en voor sommige mensen het nu ook heeft.

Martine van de Merwe