Maassluis wordt getroffen door een inbraakgolf. Enkele weken lang al is het lokaal wereldnieuws. Het bracht mij op het idee voor een anti-inbraakmaatregel, die heel Maassluis op de kop zal zetten.

Het begint met een overweging bij het begrip bezit. De grond waar wij op lopen en de lucht die wij inademen is niemands eigendom. Het water dat wij drinken verdwijnt via ons lichaam vanzelf weer in het riool, en van daar in de zee. We zijn allemaal slechts passanten op deze planeet. We hebben de aarde hoogstens even in bruikleen. Er is nog nooit een mens geweest die een korrel aarde heeft bezeten, dichtte Jan Arends ooit.

Zo bezien is het hele kat-en-muisspel tussen politie en inbreker absurd. Uiteindelijk heb je immers niets aan je bezit. Sterker nog, eigendom bestaat niet. Waarom zou je dan nog uit stelen gaan? Maar andersom geldt ook: waarom zou je nog je huis beveiligen als je je realiseert dat al je spullen niet van jou zijn, maar van iedereen?

Daarom stel ik voor om het over een andere boeg te gooien in Maassluis. In plaats van onze huizen beter te beveiligen, laten we voortaan demonstratief elke deur van het slot. Iedereen is welkom om te nemen wat hij wil. Voortaan delen we alles met elkaar. Het geld dat we uitsparen op de inzet van blauw op straat, sloten en alarminstallaties kunnen we gemakkelijk gebruiken om voor elk huishouden in Maassluis elk jaar een nieuwe flatscreen aan te schaffen, met dito geluidssysteem en je telefoon als afstandsbediening.

Wordt je televisie toch gejat? Dat maakt niet uit, over een paar weken krijgen we toch weer een nieuwe. Voor nop. En anders halen we die van de buren toch gewoon even op? Stelen wordt voortaan gedoogd. Het is immers een zinloze bezigheid. Een onschuldige hobby, zo je wil.

Maassluis zou worden getransformeerd tot een stad waar geen inwoner nog bang voor een ander is. Waar armoede niet meer bestaat. Waar iedereen alles kan lenen wat hij maar wil. Een stad waar niemand zijn auto of fiets nog op slot hoeft te doen, en toch iedereen het vervoer heeft dat hij wil. Een leefbare stad zonder blauw op straat. Vanuit alle windstreken komen mensen naar Maassluis: niet om te stelen, maar om te delen in onze rijkdom.

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Dinsdagcolumnist voor Maassluis.nu in 2013-2014 | Dominee bij PKN Maassluis Koningshof | @DsMartijn op twitter

4 Reacties

  1. marja sonneveld
    16 januari 2014 at 18:56

    Strak plan! Twee weken geleden werd er weer een fiets gestolen van mijn zoon. Ik ga meteen naar het schuurtje van de buren.
    Bij ons is 2 x ingebroken. Beide keren ’s nachts, terwijl wij lagen te slapen. (nou ja, afgelopen juli waren wij op vakantie en zoonlief lag te slapen). Je zou toch denken dat nu wel bekend is, dat er weinig of niets bij ons valt te halen.

  2. Ferdinand van der Wel
    15 januari 2014 at 20:19

    Net zoals het communisme de mooiste staatsvorm is, lijkt dit me een erg mooi plan.

    Ik denk alleen dat het niet haalbaar is zolang het door ons, mensen, uitgevoerd moet worden.

  3. 15 januari 2014 at 17:59

    Briljant!

  4. Ada Baatenburg de Jong
    15 januari 2014 at 14:04

    Hallo Martijn,

    Poeh, dit geeft stof tot nadenken! Meer delen met elkaar is zeker een optie.
    Als alleenstaande vrouw voel ik me soms niet veilig. Dus ik durf de voordeur niet op een kiertje te zetten.
    Wat ik wel kan is zorgen voor mensen. Een luisterend oor heb ik ook. Liefde voor mensen enz.
    Denk nu niet dat ik mezelf een pluim geef, maar meer kijkend naar wat mijn talenten zijn.
    Misschien toch wel iets om met een groep mensen dieper over na te denken? Dit even als korte reactie op je schrijven. hart. Groet Ada Baatenburg de jong