Ideeën voor de gemeenteraadsverkiezingen 2018

Ik heb even gedacht om als titel ‘Arm en zielig’ op te schrijven, maar dat zou te populaire taal zijn. Mensen die op of rond het bestaansminimum leven zijn niet allemaal zielig, integendeel. In Nederland hebben we dat bestaansminimum tenminste gedefinieerd: niemand komt onder de bijstandsnorm. In tal van landen is dat volstrekt anders. Daarom: niet zielig!

Wie echter op of rond die armoedegrens leeft, moet wel alle zeilen bijzetten om overeind te blijven. Heel vaak is er maar één tegenvaller nodig, om in jarenlange ellende terecht te komen. En in de afgelopen jaren zijn de methodes om mensen dieper de armoede in te jagen, alleen maar groter geworden.

Waterschapslasten

Vroeger kon je daar onder bepaalde voorwaarden kwijtschelding voor krijgen. Mensen die de eindjes toch al niet aan elkaar konden knopen, konden aankloppen bij het waterschap, en heel vaak werd daar positief op gereageerd: kwijtschelding. Wat staat er echter op de site van de organisatie die namens ‘ons’ waterschap de belasting incasseert? Lees en huiver: “Uw waterschap wil de zuiveringsheffing voor iedereen betaalbaar houden. Als we de kwijtschelding zouden blijven geven, zou het tarief voor de andere belastingbetalers steeds hoger worden. Daarom verdelen we de lasten. Als iedereen meebetaalt worden de lasten over een groter aantal mensen verdeeld.

Lees het nog maar een keer! Hier is sprake van omgekeerde solidariteit! Niet de sterke schouders helpen mee te dragen aan wat de zwakkere niet kan dragen, nee, omgekeerd! Als aan de arme mensen een gedeelte wordt kwijtgescholden, moeten de rijkeren meer betalen. En dat moet stoppen. Arme mensen mogen geen kwijtschelding krijgen, omdat rijke mensen anders teveel betalen. Dát staat er.

Zorgpremies

Normaal gesproken betaalt iedereen de zorgpremie per automatische incasso. Als er niet genoeg saldo op de bankrekening staat, krijg je daar direct melding van: het geld wordt niet afgeschreven, en dus is de zorgpremie niet betaald. Van de zorgverzekeraar krijg je dan ook direct een brief met de vraag of je wilt betalen. Maar: er staat niet genoeg geld op de rekening. Volgens de wet is er in dit soort gevallen altijd sprake van wanbetaling. Als je zes maanden lang je premie niet betaalt, krijg je een boete van 30%.

“Dat zal ze leren!”, moeten ze in Den Haag gedacht hebben. Inmiddels zijn het er zo’n 300.000 in ons land, die met deze boete te maken hebben. En dat zijn op een enkeling na, geen wanbetalers, maar mensen die het gewoon niet hebben. En toch worden ze door die bestuursrechtelijke boete als schuldigen aangemerkt!

Een boete op armoede, je bedenkt het toch niet!

Iedere weldenkende politieke partij zou iets in het verkiezingsprogramma moeten hebben over dit onderwerp. Maar bij de laatste Tweede Kamerverkiezingen was armoede niet of nauwelijks een onderwerp. Het zou de partijen in onze gemeenteraad sieren, als ze bij dit soort onderwerpen de vinger aan de pols blijven houden, en heel goed in de gaten houden of er geen verbeteringen op lokaal niveau mogelijk zijn op wetgeving die vanuit Den Haag komt.

Ik ben benieuwd of er één politieke partij in Maassluis dit voorstel oppakt (gratis en van harte aan iedereen gegund): stel bijzondere bijstand beschikbaar voor mensen die vanwege Haagse maatregelen in de knel komen. En voordat iedereen gaat roepen, dat je met gemeentelijk beleid geen Haags beleid mag doorkruisen, geef ik graag een fantastisch, maar onbegrijpelijk tegenvoorbeeld.

Extra uitgaven

Voor on- en minvermogenden, zeg maar mensen met een minimuminkomen en iets daarboven, bestaat de mogelijkheid om subsidie te krijgen op advocaatskosten. Met een beroep op de Wet op de Rechtsbijstand krijgen ze dan een zgn. ‘toevoeging’. Dan hoeven ze het salaris van de advocaat niet zelf te betalen. Maar dat mag niet voor niks: je moet er wel een eigen bijdrage voor betalen. De Rijksoverheid vindt dat de rechtspraak niet gratis mag zijn, ook niet voor on- en minvermogenden, dus: betalen moeten ze!

Het laagste bedrag is € 143. Daar komen vaak ook nog allerlei andere kosten bij.

Truc

Nu de truc: in een heleboel gemeenten, ook in Maassluis, kun je aankloppen voor bijzondere bijstand op de advocaatskosten. Als je de juiste documenten meeneemt, krijg je die kosten gewoon op je rekening uitbetaald. Dus: de Rijksoverheid bepaalt, dat je moet betalen als je naar de rechter gaat, maar de gemeentelijke overheid bepaalt, dat dat eigenlijk helemaal niet hoeft, en die betaalt de kosten die door de Rijksoverheid zijn opgelegd.

Daar mag iedereen wat van vinden, maar mij lijkt het een prachtig middel in de strijd tegen armoede. Laat iedere partij in het verkiezingsprogramma voor de komende gemeenteraadsverkiezingen opnemen, dat er bijzondere bijstand verleend kan worden in situaties waarin mensen boetes krijgen op de zorgpremie, of als ze nul op het rekest krijgen als ze kwijtschelding van de waterschapsbelasting willen.

Dan kun je als politieke partij nog veel doen voor de mensen in de eigen stad, en dáár gaat lokale politiek volgens mij om. En een beetje creatieve partij vindt ongetwijfeld nog veel meer van dit soort onderwerpen!

een beetje creatieve partij vindt ongetwijfeld nog veel meer van dit soort onderwerpen
Jan de Visser

Jan de Visser

STERK | Lijsttrekker | Lucardie & De Visser Advocaten te Den Haag |www.jdevisser.nl

3 Reacties

  1. Wim van der Spek
    2 juni 2017 at 14:10

    Wellicht eens overwegen of het “bestaansminimum” wel goed berekend is. Dit soort kosten moet toch bij de berekening meegenomen worden? Bijzondere kortingen, kwijtscheldingen, toeslagen naast de bijstand maken het zo ingewikkeld.

  2. Martijn van Leerdam
    1 juni 2017 at 21:04

    Volgens mij is er in de lokale politiek ook veel ophef geweest over deze maatregel van het waterschap. Diverse gemeenten in de omgeving hebben er stampei over gemaakt. Het mocht niet baten. Nu kun je als gemeente natuurlijk wel proberen om verwerpelijk beleid van het waterschap te gaan corrigeren. Maar dat laat onverlet dat de waterschapsbelasting een zaak van het waterschap is. Bovendien krijg je weer andere problemen als overheidsinstanties elkaar gaan tegenwerken. Is het armoedebeleid daarbij gebaat?
    Wat ik niet begrijp is dat partijen hier bij de laatste waterschapsverkiezingen mee zijn weggekomen. De kiezer kan hier ook zelf iets aan doen. Namelijk door op waterschapspartijen te stemmen die voor een eerlijkere heffing zijn.

  3. Mariëtte
    1 juni 2017 at 14:46

    Mooi stuk weer Jan. In Maassluis is al wel het SchuldHulpMaatje project actief en dat gaat wel veel makkelijker als de gemeente meewerkt.Zolang onze minister president in Europa blijft roepen dat NL geen probleem heeft, ontlopen we daar ook gelden om het probleem nog beter aan te pakken.
    Je zusje 🙂