Column: Bal

column nr 41

Alle ballen in de lucht houden, is voor mij dagelijkse kost als alleenstaande moeder van vier kinderen. Tel daar hun leeftijd bij op, 13, 10, 10 en 3, en het circus is compleet. Van jongleren tot trapeze lopen. Elke dag is het in dit huis goochelen. Elke dag is anders. Ondanks de dagelijkse structuur. Want waar de oudste puber chagrijnig uit bed komt, roept de jongste: ‘mama!! Ik ben uitgedroomd!’… om 6 uur …

Dagelijkse structuur vind ik belangrijk. En het is de uitdaging om de dag in goede banen te leiden wanneer er sprake is van een zieke, of twee tegelijk. Hoe dan ook: Zodra er eèn ziek is, volgt de rest.

Zo ook vorige week. Het begon met de jongste. Het weekend was hij bij zijn vader en heeft hij ’s nachts meerdere keren moeten spugen. Zondag volgde zijn vader en diezelfde dag diens vriendin. O o. Dit was geen goed teken voor wat er komen zou… Ik hoopte dat het hierbij zou blijven, dat de rest van mijn gezin gespaard zou blijven, maar helaas: dinsdag op woensdagnacht kwam de oudste al spugend uit bed. Elk uur werd haar maag leger en tegen de ochtend kon ze eindelijk bijkomen. Inmiddels jubelde de jongste weer rond en lag de oudste ziek op de bank.

De volgende dag voelde zij zich weer goed en ging ook weer naar school, terwijl ik haar had geadviseerd nog een dag thuis te blijven. En zo ging er nog een dag voorbij. Ik dacht steeds meer dat het hier bij zou blijven, twee van de vijf in huis. Donderdagochtend was de school net een uur bezig, toen de telefoon ging: uw dochter heeft net gespuugd. O nee! Nummer drie is aan de beurt… En ook bij haar bleek het een eendagsvlieg.

Die middag merkte ik aan mèzelf dat ik niet helemaal fit was. Blerghhh, ik voelde me niet goed en besloot om half negen naar bed te gaan, met in mijn achterhoofd: dat zal rennen worden vannacht!

Om middernacht hoorde ik een vreemd geluid en terwijl ik naast me keek zag ik de vierde van de week spugend. Vrijdag werd ik wakker met een goede zin en het blerghhh gevoel was verdwenen.

Die week heb ik ballen laten vallen. En van de trapeze gevallen. Ik heb gegoocheld en hier en daar de clown uitgehangen. Een week waarin structuur weg viel, en de wasmachine nóg meer draaide.

Maar ondanks een week als deze, ben ik trots om mijn gezin te kunnen runnen.