Column: Ballen

“Champignonne-!” antwoordt mijn jongste dochter beslist als ik vraag welke soep ze wil. “Mag ik wel een paar balletjes uit de tomatensoep?” Ja hoor, natuurlijk, doe eens gek.

Wanneer er zes dampende bakjes op tafel staan en iedereen een lepel heeft gevonden, kan de maaltijd beginnen en nemen we, zoals gebruikelijk, de dag door. Wat is er gebeurd op school, wat zijn de plannen voor morgen, is er nog iets leuks te melden?

“Ik heb in de klas gezegd dat Rocky mag blijven,” vertelt de jongste plechtig als we eindelijk bij haar zijn. Rocky is een van haar lievelingspony’s bij opa en oma op de boerderij. Een zwart-wit Shetlandertje, dat nog maar klein was toen zijn moeder vorig jaar plotseling overleed. Mijn meiden vertroetelden hem met aandacht en flesjes melk en wisten uiteindelijk een andere mama-Shet zo ver te krijgen de kleine Rocky te adopteren. Een dier met een geschiedenis dus. Maar: een hengstje. En hengstjes, zo weten de dames, moeten op den duur weg. Want één man in de familie, Vader Hengst, is genoeg. Jammer en best een beetje hard soms, maar zo ging het vroeger op de boerderij en zo gaat het nog steeds.

Hoewel… Na heel wat smeekbeden haalt opa zijn hand over zijn hart en besluit hij dat Rocky mag blijven. Moet de veearts wel even langskomen, om van het hengstje een ruintje te maken. Een dure grap en echt-maar-voor-één keertje en niet heel leuk voor de man in kwestie waarschijnlijk, maar het kan niet anders. Dat begrijpen de meiden ook. Het feit dat hij mag blijven en dus op extra vertroetelsessies kan rekenen, maakt hopelijk veel goed.

“En vonden ze het leuk in de klas,” vraag ik, “dat Rocky mag blijven?”
Mijn dochter knikt. In het algemeen zijn zeven- en achtjarigen dol op dieren, dus ja, iedereen is blij voor haar. Misschien kan ze Rocky wel een keer meenemen naar school? Dát zou pas leuk zijn! Ze dagdroomt hardop en besluit met een uiterst serieus gezicht: “Ik heb er wel bij gezegd dat hij gecastreerd moet worden.”
Voordat ik iets kan zeggen, gaat ze verder. “Ze wisten niet wat dat was, dus toen zei ik maar dat zijn ballen er dan afgeknipt worden.” Mijn jongste neemt een grote hap van het champignonne-met-iets-uit-de-tomatensoep-mengsel en daarmee lijkt voor haar het onderwerp afgesloten. Maar dan klinkt het plotseling: “Doen ze dat bij mensen eigenlijk ook?” Op sommige momenten zit je als moeder met je mond vol tanden. Of in dit geval: met tomatensoep. Met ballen.