Kun je dat bewijzen? Er is geen bewijs! Er moet eerst wetenschappelijk bewezen worden dat het zo is. Vaak worden dit soort uitspraken gedaan om iemand anders aan het twijfelen te brengen.
Of het nu gaat over fenomenen (verschijnselen), medische zaken, natuurkundige zaken, alternatieve geneeswijzen steeds weer komen tegenstanders van theorieën of overtuigingen met bovenstaande tegenwerpingen.
Er zijn veel mensen die alles slechts geloven als er een wetenschappelijke verklaring voor is. Wat een mooie discrepantie!
Tegenwoordig worden diverse media – bijvoorbeeld tv – ingezet om op populairwetenschappelijke wijze aan het publiek een onderwerp uit te leggen. De kijker/toehoorder slikt de geboden informatie als zoete koek en gaat vervolgens met de verworven ‘kennis’ aan de haal.
Daarnaast zijn er diverse internetsites die – soms tendentieuze – bewijzen aandragen over het bestaan van bijvoorbeeld een geneeswijze, een sterrenstelsel, een complot, enzovoort. Met name als er dan sprake is van bewijsvoering tégen een algemeen geaccepteerde visie, geneeswijze of een theorie waar vervolgens een schijnwetenschappelijk etiket opgeplakt wordt, dan zijn er direct reacties dáár weer tegen en roept men dat dát bewijs ‘niet echt’ of zelfs ‘absoluut onwaar’ is.
Totdat er later als nog aanvullend wetenschappelijk onderbouwd bewijs – voor of tegen – wordt gevonden.
Een mooi voorbeeld vinden we in de natuurkunde. Leibniz dacht rond 1714 dat de elementen de kleinste samenstellende delen waren. Dat bleek niet waar toen in 1804 Dalton met zijn verhaal over atomen kwam. Ook dat werd in de loop der tijd onderuit gehaald. Er waren nog veel kleinere delen: de elektronen (1911, Rutherford), neutronen en protonen. Volgens de heersende wetenschap zijn we nu echt bij de kleinste samenstellende deeltjes aanbeland : de quark (1969, Gell-Man).
We moeten ze alweer op hun woord geloven, omdat we niet beter weten. Wij zijn niet de diepgravende wetenschappers. Geloven. Dat is makkelijk geschreven, maar dat betekent nog al wat. Wij zeggen daarmee dat wij een ander die wij veel wijsheid toedichten (zonder diens bewijs echt te kennen!) op zijn woord geloven.
Wat hij zegt wordt onze overtuiging en we gaan er voetstoots vanuit dat het door hem verkondigde de waarheid is.
Dat wordt algemeen toegepast, zeker in universitaire kringen: voortbouwen op stellingen en bewijzen van anderen. Dat moet ook wel want als je die ook weer zelf zou moeten onderzoeken, zou er in één mensenleven niet genoeg tijd zijn om nieuwe ontdekkingen te doen.
Opvallend is dat op het terrein van religie een eeuwenlange strijd is over de kernvraag: Bestaat God? Diverse wetenschappers beweren dat God niet bestaat omdat zij geen onomstotelijk bewijs hebben dat hij wél bestaat. Negatieve bewijsvoering dus. Dat is ook met diverse ziekten gebeurd. Epilepsie bijvoorbeeld werd jaren lang door medische wetenschappers ontkent als een ziekte en werd geduid als ‘vrouwelijke hysterie”, totdat Charcot rond 1875 het bewijs vond dat het wel degelijk een ziekte, een aandoening is.
Zo zien we dat wetenschappers hun uitspraken altijd moeten relativeren.
“Met de kennis van vandaag” wordt niet voor niets als uitdrukking gehanteerd.
We bevinden ons feitelijk in een voordurende zoektocht naar absolute, onomstotelijke waarheden. Wij zullen nooit weten wanneer dat zoeken eindigt. Dat weet alleen God, tenminste … als hij bestaat. En dat is waar velen op deze aardbol toch nog steeds vanuit gaan, zónder tastbaar bewijs.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
8 Reacties
Er zijn in de godsdienstfilosofie inderdaad boeken (bibliotheken) vol geschreven over de vraag of God bestaat. Het meest gegeven antwoord onder filosofen, vandaag de dag, is dat het ‘onwaarschijnlijk’ is. Maar men is het er ook over eens dat de wetenschap er geen definitief antwoord op kan geven. De vraag naar God overstijgt per definitie onze werkelijkheid. Dus ook de werkelijkheid van de alledaagse wetenschap. Daarom kunnen wetenschappers er uiteindelijk niet op antwoorden.
Dat geldt niet voor de effectiviteit van geneesmiddelen! Hoe moeilijk dat soms ook te meten is, uiteindelijk valt daar best een oordeel over te vellen. Vandaar de term: evidence based medicine. Ik ben geen lid van de vereniging tegen kwakzalverij. Maar soms neig ik er wel naar, als ik weer eens een broodje-aapverhaal eerste klas tegenkom. ‘Genees kanker door je voedselpatroon te veranderen’, bijvoorbeeld. Bah, was het maar zo makkelijk.
Ook Spinoza in zijn ‘Ethica’ liep uiteindelijk in mijn ogen vast in zijn mathematisch benadering voor bewijsvoering. Hij voegde God en Natuur samen tot één substantie en bouwde daar zijn redenatie omheen.
Daarnaast: JA er zijn heel veel ‘broodjes aap”, maar er zijn ook andersoortige behandelingen die bij minder heftige ziekten, kwalen of problemen wel degelijk een positieve bijdrage leveren en toch in het verdomhokje worden/werden geplaatst. Bijvoorbeeld: Tot midden jaren was “heilgymnastiek” een schimmig terrein. Later werd het fysiotherapie en werd volledig erkend. Homeopathie is inmiddels ook richting erkenning aan het groeien.
Wat betreft: Aandoeningen en ziekten die eerst miskend werden, zien we fybromyalgie inmiddels als ‘erkend’. ME/CVS is een aandoening die niet wordt erkend omdat er niet eenduidig bewijs is gevonden voor de oorzaak.
De bottom line blijft: men wil bewijs (evidence). Tot die tijd overtuig je de jongens en meisjes die het voor het zeggen niet.
Dit is een discussie die geen einde kent voor zover ik kan overzien, omdat er steeds meer ontdekt wordt maar ook steeds weerstand bijkomt.
Oke Het Was Nog Niet Mijn Tijd…
Maar Timing Graag,Als ’t FF Kan.
Jammer genoeg werkt wetenschappelijk bewijs heel slecht tegen “overtuigingen”.
De hele “Vaccinatie leidt tot Autisme” discussie is hier een mooi voorbeeld van.
Eén onderzoeker die de kluit belazert, dat zelf toegeeft en uit zijn ambt is ontheven, honderden zo niet duizenden onderzoeken die bewijs leveren dat het niet waar is, en de anti-vac beweging gaat alleen maar harder gillen.
In de rechtspraak geldt gelukkig dat bewijs “voor” moet worden bewezen, dat ligt vaak net iets gemakkelijker.
@Aad Rieken Kwestie van tijd/timing
Gelukkig is het bestaan van God niet afhankelijk van menselijk wetenschappelijk bewijs of het ontbreken daarvan 😉
http://www.christiansagainstdinosaurs.com/
”Dat God Bestaat Geloof Ik”
Maar dat Engelen bestaan weet ik zeker.
Ik fietste ongeveer 40 jaar geleden over het Spuidijkje,in gedachten met harde wind die de bladeren van de bomen (die mij het uitzicht ontnamen) deden ritselen, ik hoorde de naderende trein niet.Toen ik over de rails fietste, schrok ik me te pletter,en vlak daarna denderde de trein met hoge snelheid achter mij langs.
Ik Had Een Engel Op Mijn Schouder!