Vorige week nam mijn weleerwaarde collega Gerrit van Dijk het eerste exemplaar van het verkiezingsprogramma van de Maassluizer afdeling van de ChristenUnie in ontvangst. The usual suspect, noemde hij zichzelf. Dat de ChristenUnie een dominee in het zonnetje zet, mag immers geen verrassing heten. Toch is het niet vanzelfsprekend dat hij bij de gemeenteraadsverkiezingen in maart ook op de ChristenUnie stemt, liet hij naderhand op Facebook doorschemeren. Lang niet alle christenen stemmen immers op een partij die zichzelf christelijk noemt. (En dan is er nog altijd het CDA.)

Een christelijke politieke partij: het is moeilijk genoeg. Christus was helemaal geen politieke voorman. Dat wil niet zeggen dat hij voor de politiek niets hoeft te betekenen. Dat zijn optreden enorme politieke consequenties heeft gehad, is overduidelijk; daar kan zelfs een militante atheïst niets aan veranderen. Maar er zijn niet voor niets zoveel verschillende christelijke groeperingen in de wereld, die soms lijnrecht tegenover elkaar staan. Het is vaak helemaal niet zo duidelijk wat Christus nu precies zou hebben gewild.

Een lokale christelijke partij lijkt mij nog lastiger dan een landelijke partij. Hoewel de gemeente de komende jaren ook wel wat belangrijke beleidsterreinen toegeschoven krijgt, zoals de jeugd- en gehandicaptenzorg, is de gemeenteraad een tamelijk machteloos orgaan. Wethouders, burgemeesters, provinciebesturen, de rijksoverheid, het lokale bedrijfsleven, en niet te vergeten de burgers van de stad zelf: iedereen heeft een vinger in de pap. Probeer daar maar eens wat èchte invloed uit te oefenen. Het vergt een lange adem en veel geduld.

What would Jesus do, vragen veel christenen zich nog altijd af. Ik heb zo’n vermoeden dat hij zich niet op de kieslijst zou laten zetten. Aan ingezonden stukken in De Schakel zou hij ook niet doen, noch aan columns op een site. Hij zou de straat op gaan en er niet meer weggaan. Hij zou bij mensen over de vloer komen, bij wie dominees en politici met een mond vol tanden staan. Hij zou de mensen hoop geven, op een wijze waar een machtspoliticus alleen maar van kan dromen. Hij zou het allemaal compleet anders doen dan wij, heb ik zomaar het idee.

Christelijke politiek is, net als trouwens ook de kerk, altijd slechts een zwakke afspiegeling van Christus zelf.

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Dinsdagcolumnist voor Maassluis.nu in 2013-2014 | Dominee bij PKN Maassluis Koningshof | @DsMartijn op twitter

1 Reactie

  1. Aad solleveld
    28 januari 2014 at 17:51

    Ik denk dat Jezus ook veranderd zou zijn in dit tijdsgewricht. Ik vermoed dat hij niet op de rug van een ezel rond zou reizen of wandelingen tussen de steden in Judea Zou maken. Ik vermoed hij net als wij gebruik zou maken van de social media en waarschijnlijk zal zijn boodschap vluchtig blijken. Als hij nu opnieuw zou moeten beginnen…….