Column: Cijfer

“Ik had eens een 13 op mijn rapport,” vertelt mijn vader trots aan een van mijn jongens. Mijn zoon is niet zo van de cijfers, hij is vooral geïnteresseerd in het sociale aspect van naar-school-gaan. Als het op Echt Leren aan komt, is hij het gauw zat. Ik ben er zelfs voor bij de juf geroepen: “Er zit echt wel méér in, op deze manier wordt het straks VMBO.” Nou, prima toch?

VMBO-ers moeten er ook zijn. En wat anders? Er bovenop zitten en dagelijks samen huiswerk maken, zodat hij straks naar de Havo kan? Gaan we niet doen. Ik help hem als het nodig is, ik stimuleer hem als hij het even niet meer ziet zitten en zijn spreekbeurt/ werkstuk/ huiswerk nog niet af is, maar dat is het zo’n beetje. Ik geloof niet dat ik hem een plezier doe door hem richting Havo te pushen en elke middag naar en clubje te sturen omdat ik wil dat hij zich zo nodig ontplooit. Als iets erin zit, komt het er vroeg of laat toch wel uit. En dan kan hij natuurlijk ook rekenen op mijn hulp een aanmoediging, maar op zijn manier, op zijn tempo.

“Waar had je die 13 voor, opa?” wil mijn zoon weten. Opa lacht. “Tjaaa…”zegt hij geheimzinnig.

Ik weet het. Dat ‘cijfer’ stond in zo’n prachtig, ouderwets rapport. In de tijd dat dat nog gewoon een lijstje met cijfers was. In zo’n keurig, nog met inkt-uit-een-potje geschreven handschrift. Mijn vader was in deze periode 13 keer niet op school verschenen en had daarom een 13 op zijn lijst voor verzuim. Of dat iets is om trots op te zijn, daarover verschillen de meningen. In veel dingen lijken mijn vader en mijn zoon op elkaar. Opa was vroeger ook niet zo’n liefhebber van leren, maar uiteindelijk is alles toch goed gekomen.

Een week later staat zoonlief voor de deur met een groot vel papier. Zijn topo-toets. Met glimmende ogen vouwt hij het open en… een 11! “Ik had een 10 en kreeg daarom 1 punt extra.” Helemaal zelf verdiend, voor een echt vak. Daar kan opa nog wat van leren. Wat erin zit, komt eruit. Al zou het in dit geval best een erfelijke kwestie kunnen zijn en heeft het misschien iets meer tijd nodig dan bij anderen.