Column: Creep

Ik ben gewoon een schijterd. Een opgeluchte schijterd nu. Het is weer voorbij en voorlopig ben ik er van af.

Echt, ik ben dol op verkleden. Ik had best wat zuidelijker willen wonen. Gewoon elk jaar een paar dagen schaamteloos lam als Indiaan of prinses door het leven gaan. Feestjes zijn echt leuk met een thema. De voorpret alleen al.

Maar de schijterd in mij komt naar boven met Halloween. Ik kan best tegen kinderen die me bang proberen te maken met geknutselde spookjes en spinnen. Prima, dat er gillende heksjes en vampiertjes snoep eisen bij de deur. Geen probleem dat het lijkt alsof je naast een achtbaan woont. En voor wie het geduld en het talent heeft om een pompoen om te toveren tot een smiley, best. Maar dat is genoeg.

Nu had ik een uitnodiging met ‘het thema’. Een uitnodiging die ik niet kon weigeren, te leuke jarige. Vrijdag begon het te knagen, het is ook scary als je er niks aan doet.

Op de valreep naar de Koningshoek gegaan, wat een mooi winkelcentrum aan het worden is, mits je de weg weet en geen haast hebt. Met lege handen de Koningshoek weer verlaten en even de Action en Xenos geprobeerd, tevergeefs. Alles uitverkocht.
Gelukkig hebben we Sonja Maskerade.

Ik kreeg er oprecht zin in nadat ik trots mijn Cruella pruik op zijn plek had. Totdat ik al die maskers op het feest zag. Donkere schimmen, maskers, kleurlenzen, geforceerde make-up en The Walking Dead op mijn netvlies. Dat je geen idee hebt of er überhaupt mensen zijn die je kent. Als het al mensen zijn. Dat je twijfelt of je wel op het goede feestje bent. Dat je een hapje neemt van iets dat op een oog lijkt. 

Gelukkig loopt make-up uit en is het onhandig met draculatanden toastjes eten. Maskers maken biertjes drinken lastig en kleurlenzen prikken na verloop van tijd. Ik begon de gasten te herkennen en het werd steeds gezelliger met die enge lui.

Maar het helemaal begrijpen doe ik nog niet. Hoe kan het dat een verkleedpartij uit het Zuiden niet overwaait maar een creepy feestje uit Amerika opeens doodnormaal is geworden? Als ik dan toch eind oktober een heks ben, wil ik in februari een prinses zijn.

Misschien kan Maassluis het goede voorbeeld geven? Ik neem alvast een paar dagen vrij begin februari.
Alaaf.