Column: Cultureel Maassluis

Cultuur is de term die in engere zin wordt gebruikt voor kunst, zang, dans, muziek, toneel, filmen, fotograferen, schilderen, beeldhouwen, poëzie en boeken. Wat doet de gemiddelde Sluizer in zijn vrije tijd? Zou hij zich met sport of met cultuur bezig houden? Ik heb het dan over actief beoefenen van een vrijetijdsbesteding of passief belangstellend zijn. Ik ben de laatste die zal beweren dat sportliefhebbers niets met cultuur hebben. Ook beweer ik niet dat iemand die aan sport doet ernaast geen culturele activiteit doet. Toch lijkt het mij een aardige indicatie voor waar het zwaartepunt in onze stad ligt. Ligt er in Maassluis een voedingsbodem voor cultuur?

Sport

Laten we eens een ruwe berekening doen. Landelijk gezien is voetbal de meest prominente sport en onze stad vormt daarop natuurlijk geen uitzondering. Volgens de website van de drie voetbalverenigingen is het aantal teams in totaal 107 !

Excelsior 51, waarvan 7 heren / 2 veteranen / 2 vrouwen / 40 jeugd
VDL 33, waarvan 8 heren / 7 junioren / 12 pupillen / 2 vrouwen / 4 meisjes
MSV 23, waarvan 7 heren / 5 junioren / 11 pupillen

Als we uitgaan van een gemiddeld team, inclusief 2 reservespelers zijn er dan 107 x 13 = 1391 spelers elke week op pad. Voeg daar per speler 6 betrokken supporters (*) aan toe (vervoer en belangstelling tonende ouders, opa’s en oma’s) = 8346. In totaal circa 9.700 mensen. Op een bevolking van 32.000 is dat al 30%.

( * )  19/9 Met ‘betrokken‘ wordt hier bedoeld = dat ze er belangstelling voor hebben, zowel actief als passief (“Hebben jullie gewonnen, etc.)   [ Red.]

Dan hebben we natuurlijk nog heel veel andere sporten: korfbal, (15 teams), handbal (9 teams), volleybal (8 teams), basketbal (20 teams), honk- en softbal (11 teams), badminton (14 teams), hockey (19 teams) en tafeltennis ( 7 teams).

Afgerond 100 teams, dus circa 1000 beoefenaars. Per speler 6 supporters. In totaal circa 6000 mensen. Op een bevolking van 32.000 is dat al 18%.

Dat is dan al 48% van de bevolking die met sport bezig is.

Voeg daar aan toe tennis (2 tennishallen!), atletiek (220 leden). Tel daarbij nog eens de vele beoefenaars van competities in judo, karate, jeu de boules, zwemmen, wielrennen, zaalvoetbal, turnen, schaken, dammen, bridge, klaverjassen, ballet, streetdance, biljart en darten.

Ook dat zal in totaal al snel naar de 1000 beoefenaars gaan. Weer 3% erbij.

Dan hebben we het niet gehad over de sportscholen, de individuele joggers, hondensport, paardensport, de yogabeoefenaars, Tai-Chi, Nordic Walking, skeeleren, de wandelaars en sportvissers.

Dat zijn er nog weer eens minstens 1000. Weer 3% erbij.

We zien dus dat meer dan de helft van de bevolking als speler of supporter op de een of andere manier – direct of indirect – met sport “bezig” is. Dan hebben we het nog niet eens over de overige indirect betrokkenen: de verzorgers, bestuursleden, kantinepersoneel en businessclubleden.

Cultuur

Moeten we concluderen dat ruwweg de helft van ons alleen maar met sport bezig is en niet met cultuur? Nee, dat is te kort door de bocht. Wel geeft het aan dat men graag actief bezig is om aan de dagelijkse besognes te ontsnappen. Even kort door de bocht is het om te stellen dat de andere helft met cultuur bezig is. Die aantallen zijn echter veel lastiger af te leiden omdat het dan vrijwel altijd een bezigheid achter gesloten deuren betreft. Pas als er een uitvoering, concert of tentoonstelling is, komen deze bewoners in beeld. Dan oogsten ook zij applaus en bewondering. Mede daarom is een ‘Weekend van de Cultuur’ een mooi podium om “de anderen een andere wereld binnen te voeren’.

Ik hoop dan ook dat vele sportievelingen hebben geroken aan de cultuur in het afgelopen weekend.

nr 12 week 38, 2013