Drie jaar geleden ging ik ‘op mezelf’ wonen, samen met mijn dochter. Ik had niet veel en was daarom blij met alle spullen die ik kreeg. Van vrienden, van kennissen en van mensen die ik niet eens ken, kreeg ik alles wat ik nodig had. Met de mengelmoes aan spullen maakte ik een gezellig huis, een thuis.

Nu ga ik verhuizen en heb ik veel dubbele spullen. Sommige dingen zijn te oud om weg te geven en andere dingen zijn te goed om weg te gooien. Een telefoontje naar de voedselbank leert me dat er behoefte is aan magnetrons, koelkasten en meer huisraad. Niet alleen voor de klanten van de voedselbank maar ook voor vluchtelingen.

Met een auto vol rijden we naar de Troelstraweg en wat ik daar zie maakt indruk op me. Een enorme hal met stellingen vol etenswaren, kleding en kratten waarvan ik de inhoud niet kan zien. De lucht van kratten vol bloemkolen is penetrant, maar de rekken vol spullen zijn indrukwekkender.

Een enorme hal met stellingen
Stapels barbies kijken me aan terwijl ik doorloop naar een andere stelling om mijn kopjes, glazen en bestek neer te zetten. De koelkast wordt met blijdschap ontvangen door Joke, ze weet al wie ze daar blij mee kan maken. Ze vertelt ook dat een Syrische vluchteling goed kan naaien en van mijn stapeltje stoffen weer wat kan maken voor anderen.

Wat fijn dat de spullen die ik kreeg nu weer goed terecht komen.

De volgende rit gaat naar de milieustraat. Bij de ingang worden we al opgewacht door gekleurde mannetjes. In hun felle pakken vertellen ze ons met een flinke dosis humor waar we alles moeten laten.

gekleurde mannetjes
Ze zijn streng en nemen hun werk heel serieus. Nog nooit ben ik er geweest en het is druk. Vol verbazing sla ik een bijzonder schouwspel gade. Overal staan oranje gekleurde mannetjes die precies en secuur aanwijzingen geven. De oude koffer moet bij het hard plastic, de oude tijdschriften in de papierbak, de container met matrassen zit vol dus daar is een ander plek voor.

De grote drukpers in de houtcontainer is angstaanjagend en versplintert een oud kastje alsof het een luciferhoutje is.

Ze doen goed werk, Joke en de mensen van de voedselbank en de gekleurde mannetjes van de milieustraat. Met een brok in mijn keel sluit ik de deur van mijn appartement achter mij. Zoveel herinneringen. De laatste spullen zijn ingepakt en die mogen mee naar mijn nieuwe huis. Dag Maassluis. Een traan rolt over mijn wang en ik voel een hand geruststellend op de mijne. Ik ga op weg naar mijn nieuwe toekomst.

Corinne Hamoen

Corinne Hamoen

Tekstschrijver | www.corinnehamoen.nl | www.roosenkris.nl |

voorheen:
Zondagcolumnist | wekelijks 2014 tm 08-2015] en [09-2015 tm 12-2015 1x per 2 weken ] | redacteur bij maassluis.nu

18 Reacties

  1. 29 november 2015 at 17:45

    Wat ga ik je missen! Je mooie, grappige, actuele, scherpe columns. Maar ook onze ontmoetingen, die fijne momentjes bij het Hema-ontbijtje met mijn ‘collega’. Uit het oog is hopelijk niet uit het hart. Het ga je goed op je nieuwe plekje. Dit nieuw geluk is je zo gegund!

  2. Aad Rieken
    29 november 2015 at 12:03

    Dag Maassluis,
    Goud-A(hoi)!!!

    • 29 november 2015 at 12:40

      Nog 2 columns Aad. Bedankt voor al je reacties op elke column. Week in, week uit.

  3. Paulette
    29 november 2015 at 11:45

    Wat een mooie hink-stap-sprong maken jij en je dochter naar het nieuwe jaar! Je kinderboek, een nieuwe woning en hopelijk ook nieuwe inspirerende mensen……
    Het oude zeer ligt lekker op de schroothoop en een nostalgisch traantje pinken als vaarwel, daar is niets mis mee. Ik wens je nog meer succes dan je al hebt! We delen de zondag, dus ik blijf je volgen. Liefs uit Maasland!

    • 29 november 2015 at 12:26

      Dank je Paulette, nog twee columns en dan zit het er op voor mij. Dank je dat je het stokje overneemt. En ja… wij maken mooie stappen, hinken en sprongen.

    • 29 november 2015 at 12:37

      Corinne, jouw plek wordt per 1/1 ingenomen door Jacqueline Bouwmeester

    • 29 november 2015 at 12:41

      Oh dat wist ik niet. Veel succes Jacqueline!

    • 29 november 2015 at 14:25

      je bent de 2e pas

    • jacqueline bouwmeester
      29 november 2015 at 19:59

      Dank je, Corinne. Jij bedankt voor al je mooie verhalen en veel geluk in de toekomst!

    • 29 november 2015 at 17:42

      Wat leuk, een ‘oude bekende’

  4. Jolande van der Burg
    29 november 2015 at 10:41

    Maassluis is een lieverd minder😢
    Maar niet getreurd, ze is in goede handen, veel geluk en plezier!
    En wie weet wat je nieuwe”thuis” je aan inspiratie gaat geven! Laat het ons horen en zien!!
    Dikke kus💋💋💋💋

    • 29 november 2015 at 12:39

      Ah wat lief Jolande. En jullie zijn (nog) niet van me af hoor. Sowieso nog 2 columns te schrijven. 🙂

  5. Jan Buijsse
    29 november 2015 at 10:24

    Weg uit deze stad? Maassluis zal je missen.

    • 29 november 2015 at 12:39

      Helaas wel Jan. Ik heb mijn hart verloren aan Maassluis maar de liefde roept vanuit een andere stad. Ik ga Maassluis ook missen.

  6. Klazien
    29 november 2015 at 10:04

    Wie goed doet, goed ontmoet. Het is je van harte gegund Corinne
    Liefs Klazien 😘😘

    • 29 november 2015 at 12:38

      Dank je Klazien. Enne… uit het oog is niet uit het hart hoor

  7. 29 november 2015 at 09:58

    Veel geluk en liefde. Geniet en blijf de mooie kanten zien. Tot ziens!

    • 29 november 2015 at 12:28

      Altijd Leny. Dank je wel! Nog twee columns ….