Column: Dankbaarheid geef je door!

Eerder schreef ik over eenzaamheid; dat er best wel veel mensen zijn die echt helemaal niemand hebben. Ik vind dat soms nog steeds moeilijk voor te stellen, dat je echt helemaal niemand hebt. Als ik met deze zomerse temperaturen geniet van momenten samen met mijn gezin, vrienden of familie, word ik daar zo blij van. Die gezelligheid, een woord dat veel talen niet eens kunnen vatten, die gun je iedereen. En daar kunnen geen spullen of geld tegenop.

Als kersverse coördinator van Stichting Present Maassluis was ik een paar weken geleden op een bijeenkomst georganiseerd door de gemeente Maassluis in het kader van eenzaamheid. Het doel was om deze mensen ook naar deze bijeenkomst te krijgen en in een kleine mate was dit gelukt. Een meneer op de bijeenkomst werd behoorlijk emotioneel, toen er werd gevraagd of hij zich wel eens alleen voelde. Zijn vrouw, zijn allerbeste maatje is overleden en hij voelt zich verschrikkelijk alleen. Die eenzaamheid kan helaas geen maatje, lieve buurvrouw of gemotiveerde vrijwilliger oplossen.

Kun je er voor zorgen dat het miserabele gevoel van het alleen zijn, verdwijnt? Ik denk dat dit een grote opgave is, je kunt alleen maar hopen dat de inzet van alle vrijwilligers en organisaties, buren en familieleden loont. Stichting Present komt ook met veel mensen in aanraking die echt helemaal niemand hebben. Soms kan de ontmoeting met onze vrijwilligers het stapje zijn om zelf meer contact te leggen met buren, op zoek te gaan naar activiteiten in de buurt of op een andere manier uit de eenzaamheid te stappen. Maar meestal is het niet zo makkelijk om eenzaamheid op te lossen, want het gevoel van eenzaamheid is complex, zoals we al zagen bij de meneer van de bijeenkomst.

De gemeente en de diverse welzijnsorganisaties doen echt enorm hun best om eenzaamheid terug te dringen. Zo wordt er eind september weer een week van ontmoeting georganiseerd waar ik als coördinator van Stichting Present ook betrokken bij mag zijn. Dit zijn heel erg mooie initiatieven, waar ik dankbaar aan mee werk, maar eenzaamheid is en blijft iets wat jij, ik, de gemeente of de welzijnsorganisaties nooit helemaal kunnen oplossen. Soms kun je je misschien schamen dat jij wel gezegend bent met mooie momenten samen. Maar ik denk dat het juist goed is om zelf dankbaar te zijn voor gezelligheid, familie en vrienden. Dankbaarheid kun je namelijk doorgeven. In de vorm van energie of tijd kun je een ander laten zien dat je hem of haar waardeert als mens. Wij hebben die gezelligheid uiteindelijk ook maar gekregen!

Ik schrijf deze column natuurlijk vanuit mijn rol als steunraadslid voor de ChristenUnie. In onze fractievergaderingen delen we vaak bijbelteksten of liederen met elkaar om elkaar te bemoedigen of om samen na te denken over onze rol als volksvertegenwoordigers. Ter inspiratie wil ik deze keer een lied met jullie delen. Dit lied helpt mij altijd enorm om dankbaar te zijn voor de kleine en grote dingen die ik vaak zo normaal ben gaan vinden. ‘Tienduizend redenen tot dankbaarheid’: