Column: De echte passie in Theater Koningshof

Natuurlijk is er bestuur nodig om de grote lijnen uit te zetten. Er is geld nodig om het theater Koningshof draaiend te houden. Natuurlijk zijn er artiesten nodig die vanuit hun passie in het theater een voorstelling geven. Er is publiek nodig voor de interactie met de artiesten en voor de inkomsten. Allemaal waar.

Maar hoe zou dit allemaal ook maar één keer succesvol kunnen zijn als het personeel er niet was?

Zij zorgen voor de PR, de berichtgeving, de kaartverkoop. Zij zorgen ervoor dat geluid en licht goed zijn ingeregeld opdat de voorstelling perfect verloopt. Zij verzorgen het diner vooraf. Zij staan klaar voor de ontvangst van de gasten, zij verzorgen de catering vooraf, in de pauze en na afloop. Zij richten de zaal in, zij ruimen op na afloop van de voorstelling. Je denkt wellicht ‘Dat hoort er toch gewoon bij?’

Een beetje zoals in een gemiddeld gezin wordt gedacht over de maaltijd, de gepoetste schoenen, de was etc.

Dat doet moeder toch gewoon?

Het líjkt zo gewoon en dat is de verdienste van het personeel. Besef je dat alleen dankzij al dit hardwerkende personeel jouw avondje uit geslaagd is?

Dit hechte team bestaat deels uit vrijwilligers. In de goede tijden en ook in de lastige tijden vanaf eind 2014 blijft dit team met enthousiasme het werk doen. Het zijn stuk voor stuk mensen met hart voor hun werk. Ze stralen altijd passie en vriendelijkheid uit. Ik praat voor en na voorstellingen nog weleens met een aantal van hen en dan valt mij dat steeds weer op.

Ik maak dan ook een diep buiging voor hen voor de wijze waarop zij continu ervoor blijven gaan. Ondanks de bestuurlijk perikelen blijven zij gedienstig en zeer vriendelijk. Ik durf dan ook te voorspellen dat het veelbelovende programma voor het seizoen 2016-2017 als het aan hen ligt weer zeer sfeervol zal zijn. Mocht burgemeester Edo Haan deze column lezen, dan adviseer ik hem om dit team wegens langdurige bijzondere verdiensten een keer goed in de spotlights te zetten.

Dat verdienen ze.