December is een maand van terugblikken en herinneringen ophalen. Mijn laatste column voor Maassluis.nu is ook zo’n moment. Ruim 75 columns heb ik geschreven de afgelopen twee jaar. Terwijl ik ze teruglees, komen ook de herinneringen. Het waren voor mij persoonlijk, twee roerige jaren en ik kijk er met gemengde gevoelens op terug. Ik sluit een periode af, de columns maar bovenal dertig jaar Maassluis.
Het begon in 1985 voor mij in Maassluis, op het Hoofd in de Joubertstraat. Een klein huisje op een geweldige plek. Als ik uit mijn raam keek kon ik om het hoekje de haven zien met daarin de boten. Je kon de touwen horen kraken als het hard waaide. Tijdens hoogwater hadden we af en toe de zandzakken voor de deur en stroomde het water de straat in.
Toen de kinderen klein waren, gingen we zo vanuit huis naar de kade om Sinterklaas toe te zwaaien als hij op zijn stoomboot Maassluis binnen voer.
Tijdens de Furiade was er altijd genoeg te beleven en dat was even een paar dagen afzien met de kermis voor de deur. Ook stonden destijds de auto’s voor de pont haast voor onze deur opgesteld, als er weer eens file was in de Beneluxtunnel. We woonden er met plezier en het contact met buren en andere straten was gemoedelijk. Vlees haalden we uiteraard bij slagerij Van Beest in de Joubertstraat.
In die tijd was de markt nog gewoon op de Markt en op vrijdag deed ik er mijn boodschappen. Ik had zo mijn vaste rondje en er was een prettige sfeer. Na de markt ging ik vaak nog even langs bij Labee op de Bloemhof. Echt zo’n buurtsuper waar je van alles kon kopen. Ik haalde mijn boodschappen bij de winkeliers in het centrum, dat was vanzelfsprekend. De Koningshoek leek een andere wereld.
Vanuit de Joubertstraat verhuisden we naar de Wagnerstraat en dat was even wennen. De gemoedelijkheid zoals op het Hoofd was daar niet. Door de kinderen legde ik toch weer snel contact. Ik woonde er prima en de kinderen konden fijn spelen op het schoolpleintje. Tenslotte verhuisde ik naar de Koekoekstraat. Ik kon vanuit huis de Weverskade zien en ik ontdekte weer een ander stuk van Maassluis.
Maassluis, een fijne stad waar ik met veel plezier gewoond heb. Door de jaren heen heb ik veel mensen leren kennen en vriendschappen opgebouwd. Ik laat dan ook meer achter dan een leeg appartement.
Achter mijn toetsenbord sluit ik even mijn ogen en loop in gedachten langs de haven. Het begint al donker te worden en overal branden lichtjes. De boten weerspiegelen prachtig in het water, de stadhuiskade lijkt een Anton Pieck plaatje. Over de Wip loop ik verder naar beneden. De vlieten zijn feestelijk verlicht en op de Markt is het gezellig druk. Ik sta even stil en kijk alle kanten op, dit beeld blijft me bij. Mijn Maassluis, mijn stad, mijn thuis voor dertig jaar. Uit het oog maar niet uit het hart!
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
20 Reacties
Lieve Corinne, ik ga je missen; jouw columns en jou als persoon en lieve collega. Bijzonder was het. Maar net wat je schrijft: niet uit het hart. Het ga je goed xxx
Dank je lieve Irma. We spreken af in het nieuwe jaar. Bedankt voor het meelezen met Roos & Kris
Ik las je Columns met veel plezier……het raakte me vaak, waardoor ik er vaak in weg kon dromen…..ik wens u veel geluk en minimaal even zoveel levensplezier als dat u in Maassluis heeft ervaren.
Wat een mooi compliment Ronald
Na 30 jaar in Maassluis gewoond te hebben mag je die Furieade-fout eigenlijk niet maken, maar het is je vergeven, einde-tijdperk-emoties waarschijnlijk. Het ga je goed in Gouda.
Dat is mijn handelsmerk Kees, ik blijf het consequent zonder e schrijven. Oeps..
Het ga je goed oud-buurvrouw
Dank je oud-buurman 😊
Mijn oudste broer die in Februari 75 jaar hoopt te worden is dit jaar ook naar Gouda verhuisd,hij woont op de Bleulandweg tegenover het Groene Hart Ziekenhuis.
Zijn appartement heeft zelfs een eigen zwembad,Het Is GOU-D-AAR!Veel Geluk!
Wie weet kom ik hem eens tegen
Veel geluk in Gouda!
Dank je Paulette!
Een jaar of 20 geleden dacht ik ga naar Assen. In ons regiokantoor was een mooie vacature. Toen ik dat voorstelde aan het gezin spraken de kinderen de volgende woorden. “als jij naar Assen wil, dan ga je maar. Wij blijven hier” Maassluis was en is voor hen blijkbaar het centrum van de zwaartekracht, kom er maar eens van los.
Daar noem je ook wat. Assen 😉
Jou Bert of wie dan ook,
heeft die jou overgehaald
en Wag-ner-gens iemand,
die zegt dat ‘ie er van baalt.
Weet zeker dat rond Koningshoek,
velen zeggen,dank je de Koekoek!
Dank voor al je reacties en kwinkslagen Aad
Een fijne tijd in Gouda. Trek daar ook maar 30 jaar voor uit 😉.
Dat lijkt me een mooi streven Leny!
Mooi stukje Corinne het ga je goed.
Dank je Ria