Editor's Rating

Het moet toch eens gezegd worden en Cindy zegt het. De gemeente vs Burgerij: Theorie vs Praktijk. Praten vs Daden. Handen uit de mouwen, rolmodel? Dat blijkt heel moeilijk te organiseren. En toch krijgt zij het voor elkaar ... met hulp van twee die het wél snappen.

Mijn zomerschool. Dit jaar verliep alles even anders dan vorig jaar. Ging ik het doen? Het zou wel weer een groot deel van mijn zomer bepalen en veel energie kosten. Maar … De leerlingen waren zo enthousiast geweest. Ik hoefde niet eens aan marketing te doen; er stonden al genoeg kandidaten blij huppelend klaar voor de start. Dan toch maar. Op het laatste moment een zomerschool voor kinderen die niet op vakantie gaan. Extra leukig: vier Syrische kinderen die nog maar net in Nederland zijn en ook van de partij zullen zijn. Goeie inburgering en meteen een hap taal extra. Ik ben blij.

Volle vaart vooruit
Dus hopsakee, een programma bedenken en iedereen die mee wilde doen een akkoordje sturen. Dat was nog het makkelijkste van alles. Die wilden wel. Er zat trouwens wel een voorwaarde aan: je doet helemáál mee of niet. Geen gedoe met ‘ligt eraan wat je gaat doen’. Dat is tenminste duidelijk en bovendien leren kinderen meteen dat je je aan een afspraak houdt. Vrijwilligers? Hoera voor social media!

Weet je wat? De gemeenteraadsleden en wethouders/burgemeester zijn toch zo begaan met de jeugd van Maassluis:

  • Jongeren vertegenwoordigen de toekomst van onze gemeente. Voor de duurzaamheid en veiligheid van onze gemeente is het van groot belang om te zorgen dat de kinderen opgroeien tot volwaardige burgers.
  • De gemeente wil daarom een veilig en geborgen leef-, woon- en speelklimaat bieden zodat jeugdigen de mogelijkheden krijgen om hun talenten en kwaliteiten te ontwikkelen.
  • De gemeente werkt samen met schoolbesturen en instellingen om een goed onderwijsaanbod te behouden, achterstanden weg te werken, zorg voor leerlingen te verbeteren en uitval te bestrijden.
  • De gemeente subsidieert activiteiten die een bijdrage leveren aan de realisatie van de doelstellingen die zij voor haar inwoners heeft gesteld.

Ze zouden de kinderen waar het beleid voor wordt ontworpen nu eens zélf spreken. Kijk, twee vliegen in één klap. Ik zag meneer Haan al door de bomen slingeren. Dat beloofde een mooie foto te worden. Budget? We hadden nog een restje van vorig jaar. En wie weet welk fonds ons nog zouden willen helpen. De rest trek ik wel uit eigen zak. De gemeente had vorig jaar (en ’t jaar ervoor en ervoor…) al laten weten niet te ondersteunen, dus dat probeer ik niet eens meer.

Laat u niet foppen door de prachtige tekst hierboven

de gemeente hier doet alleen zaken met grotere instellingen, niet met plaatselijke initiatieven.

Over een andere boeg
Vorig jaar stond in het teken van taal en het opbouwen van een zin en een verhaal. We maakten ons eigen boek en oefenden met synoniemen en uitbreiden van eenvoudige zinnen. Lekker veel taal, daar hou ik van. Dit jaar wilde ik eens iets totaal anders. Iets met cultuur, maar dan een cultuur die weinig aandacht krijgt en behoorlijk ver van ons af staat. Japan dus. En het onderwerp het liefst toch in een talige vorm gieten. Museum met ‘Japan’ tentoonstelling gepland, ochtendprogramma ontworpen, compleet met sushi maken en Japanse gerechten proeven. We kregen zelfs een heuse aikidoles van de plaatselijke sportschoolmeneer! Uiteraard doet juf dan gewoon mee. Dat beentje wil niet meer zo hoog de lucht in, maar ach. Het gaat om de inzet. En ja, toch nog eens naar het klimpark, omdat we daar allerlei sociale vaardigheden kunnen oefenen.

In de toekomst wordt een groot beroep gedaan op alle interpersoonlijke vaardigheden, zoals creatief en innovatief denken, analyseren en sociaal werken. Daar besteden we veel aandacht aan in deze zomerschool. Ik zie dat ik veel vraag. Ineens moeten ze zelf een spel ontwerpen. Dat betekent niet alleen een leuk spelbord, maar óók goed geformuleerde vragen, antwoorden en een begrijpelijke handleiding. In groepjes. Dus ook nog een beetje fatsoenlijk met elkaar leren overleggen en, niet onbelangrijk, compromissen moeten sluiten. Jeetje juf, heeft u geen werkblad?

Op mijn oproep aan Burgemeester, wethouders en raadsleden reageren twee moedige raadsleden; Huub Paalvast van de VSP en John Dolstra van de Christen Unie.

Hoera voor deze mannen!

We hebben mannelijke rolmodellen hard nodig! Jongens hebben het extra moeilijk in het onderwijs namelijk. Al jaren probeer ik de gemeente te bewegen om aandacht aan onze doelgroep te schenken. Nee, er is geen diagnose, maar ze kunnen de extra uitdaging (in taal en 21th century skills) goed gebruiken. Er zijn veel moeilijke lezers bij en op gebied van kritisch, onafhankelijk denken en goed formuleren valt ook nog veel winst te behalen. Over de nieuwkomers, die zich de taal zo snel mogelijk eigen moeten zien te maken, nog maar te zwijgen. De gemeente Maassluis beweegt vooralsnog niet mee. Er is volgens hen geen doelgroep. Behoudens de twee eerder genoemde raadsleden negeren wethouders, burgemeester en de meeste raadsleden mijn verzoek om te komen helpen. Vaak kan er zelfs geen antwoord vanaf. Ach, mensen, ook dát went. Waar die houding vandaan komt, weet ik niet. Zou de gemeente geen behoefte hebben aan participerende burgers?

Volgend jaar
Dus? Succes? Volgend jaar weer? Nou ja, het liefst volgende week al. Maar dan geen klein zomerprogramma, als speldenprikje, maar een gedegen programma het hele jaar door. Niet alleen een taalaanbod, maar een breed plan ter ondersteuning en preventie van uitval op middelbaar onderwijs, waar we vaak de gaten zien vallen. Er zijn nog meer partijen in Maassluis, met wie samenwerking mogelijk is en die zich positief opstelden. Het kan een prachtig breed educatief plan worden met ruimte voor de 21th century skills.

Ik ga preventief vrijwilligers zoeken. Wie wil helpen?

(KLIK)

Cindy van der Houven

Cindy van der Houven

Cindy van der Houven | Pedagoog en docent | Woensdagcolumnist 1x 4 weken | Coachingbureau Cindy | Stichting Feniks |

7 Reacties

  1. Cindy Van der Houven
    17 augustus 2017 at 00:05

    En jij Aad? Jij was zelfs expliciet getagd.

  2. Cindy Van der Houven
    16 augustus 2017 at 22:58

    Dank, mooi geschreven. En ja, ook de politiek heb ik overwogen. Dat zou n stap terug zijn voor ‘mijn kinders’ en kost me nog wat denkwerk.

  3. Cindy Van der Houven
    16 augustus 2017 at 22:56

    Dank voor uw aller steun!

  4. Hans van der Burg
    16 augustus 2017 at 12:52

    Helder verhaal ….en mooi dat er gelukkig nog vrijwilligers zijn die zich hiervoor hebben ingezet. Dit moet op de politiek agenda komen en blijven ! Een absoute uitdaging voor de lokale politiek ….

  5. Marja Gerkema
    16 augustus 2017 at 09:09

    Hulde voor je initiatief en hulde voor Huub en John. Jammer van de anderen, maar ach, verbazen doet het me niet……. Politiek praat graag over mensen, niet met mensen.

  6. Aad Rieken
    16 augustus 2017 at 08:38

    ”Nogmaals;Te-Gemeen-Te!”

  7. Dick van Wassenaar
    16 augustus 2017 at 08:19

    Bestuurders: dikwijls veel geschreeuw en weinig wol. Wel woorden maar weinig daden.