Column: Denker of doener?

Laatst keek ik een interessante serie van de VPRO: De Prijsvechter, een driedelige miniserie over de wegwerpsamenleving. In China worden er en masse goedkope producten geproduceerd die wij misschien een week, een maand of hoogstens een jaar gebruiken. Vervolgens belanden deze producten op de vuilnisbelt of erger, als plasticsoep in de zee. Wat mij nog het meeste schokte, is dat plastic onze planeet zo aantast, dat wetenschappers het zelfs in DNA van planten en dieren vinden.

Maar zeg nou zelf: Hoe aantrekkelijk zijn de prijzen van bijvoorbeeld de Action? Voor alle gelegenheden is er wel iets te vinden in het assortiment. En zeg nou zelf: Hoe lang denk je na als je een product uit het schap trekt over wie het gemaakt heeft? En of je het wel echt nodig hebt? Laat staan dat je nadenkt wat er mee gebeurt als je het weer weggooit!

We produceren elk jaar ongeveer 500 kilo afval per persoon. In Maassluis wordt hiervan nog maar 45% gescheiden ingezameld zodat het kan worden hergebruikt. De overige 55% wordt verbrand en is dus waardeloos. Een deel van ons afval belandt op straat, in de bosjes of in het water. Dit is niet alleen slecht voor planten en dieren, maar het is ook een lelijk gezicht. Zwerfafval zorgt ervoor dat buurten verslonzen en het steeds minder leuk wordt om er te wonen.

Zelfs in onze eigen gemeenteraad proberen een aantal partijen beslissingen op dit thema te vermijden. Maar we hebben de verantwoordelijkheid om de wereld ook voor onze kinderen en kleinkinderen leefbaar te houden.

In de samenleving maken we vaak onderscheid tussen ‘denkers’ en ‘doeners’ De politiek zou in dit theorie de denker moeten zijn, degene die plannen maakt voor het collectief om het milieu te behouden. De burgers zijn dan ‘doeners’; zij die de slimme plannen van de denkers uitvoeren. Maar in de praktijk blijkt dat er weinig slimme plannen zijn. Gelukkig bestaat de scheiding van denkers en doeners helemaal niet in het echt. Doen zonder denken kan misschien met simpele handelingen, maar als ik naar de winkel ga, moet ik toch echt al nadenken wat er deze week nodig is voor mijn gezin.

Je merkt aan alle kanten dat kiezers de theoretische politieke praatjes zat zijn en graag meer dan woorden zien: ook daden. We kunnen ook zonder de denkers aan de slag. De slogan ‘een beter milieu begint bij jezelf’ is nog altijd raak, want je kunt ook zelf keuzes maken om beter voor de wereld te zorgen, daar heb je geen slimme plannen van de politiek voor nodig. Bijvoorbeeld door minder afval te produceren en zelf te hergebruiken, maar ook door geen wegwerpproducten te kopen.

De ChristenUnie doet hier ook vanuit de politiek graag aan mee. Carla Dik bijvoorbeeld, zet zich in om afgekeurd voedsel van supermarkten een tweede leven te geven. Je kunt haar hierover bevragen a.s. donderdag bij het verkiezingsdebat in de Koningshof. Ook steekt de ChristenUnie de handen letterlijk uit de mouwen. In de verkiezingstijd gaan de meeste partijen aan de slag met flyers, die vaak ongelezen achteloos op de grond worden gegooid. De ChristenUnie gaat op 10 en 11 maart aan de slag om dit en ander zwerfafval weer op te ruimen. Op zaterdag 11 maart gebeurt dit zelfs in heel Nederland! Samen met de buurtbewoners willen we echt Nederland een stukje mooier maken. Denken en doen zijn dus prima te combineren.

“Denk en doe je mee om Maassluis mooier te maken?”

2 maart: 20.00u Verkiezingsdebat Koningshof

10 maart: 10.15u Schoonmaken Vertowijk, verzamelen op grasveld

11 maart: 11.00u Schoonmaken rond Koningshoek, verzamelen bij ingang AH