Vorige week was het jubileumconcert van de Jostiband. De koning was ook aanwezig. Tijdens een interview kreeg hij de vraag welke beperking hij heeft. Het antwoord was verrassend eerlijk en raakte mij. De beperking van een koning is dat hij niet altijd zijn mening mag geven, terwijl hij er wel één heeft. Dat moet toch best een zware last zijn, want even lekker zeggen wat je ervan vindt en in discussie gaan, is best fijn. Daar tegenover staat dat het tegenwoordig bijna normaal is om altijd maar ongeremd, ongezouten, ongegeneerd en ongegrond je mening te geven. De sociale media zijn vol geschreven door mensen die hun gal spuwen op politici, beroemdheden en de ‘gewone’ man.

Ongeremd. Altijd en overal moet je kunnen zeggen wat je vindt. Daar zijn we mede door social media aan gewend geraakt in Nederland. Klagen over het vlees van de plaatselijke slager doe je natuurlijk op hun Facebookpagina en het vluchtelingendebat voer je, lekker veilig, online.

Ongezouten. Er is weinig censuur in Nederland. Veel mensen denken niet na wat voor gevolgen het spuien van hun mening heeft voor anderen. In een zucht wordt iedereen volledig afgebrand en beroemdheden zijn blijkbaar niet te raken als mens.

Ongegeneerd. Online is zeker geen synoniem voor anoniem, al denken sommige mensen dat wel. Plaatsvervangende schaamte krijg ik ervan. De grenzen van fatsoen zijn compleet verdwenen.

En tot slot, ongegrond. Een mening die niet onderbouwd is, is vooral een schreeuw om aandacht. Het waarom blijft vaak in het ongewis en woorden zoals ‘omdat’ en ‘want’ worden tegenwoordig nog maar erg weinig gebruikt en dan valt een discussie al gauw dood.

Laten we wel wezen, als je mij persoonlijk kent, weet je dat ik ook prima kan vertellen wat ik ervan vind. Het is soms heerlijk even te zeggen wat je ervan vindt! Toch vraag ik me af hoe je het in je hoofd haalt om iemand dood te wensen omdat hij het online niet met je eens over de zangkwaliteiten van Frans Bauer?! En wat zeg je tegen iemand die je net hebt uitgemaakt voor een stuk stront als je hem tegenkomt in de supermarkt? Dat bedoel ik dus met plaatsvervangende schaamte… Willem Alexander noemt het een beperking als je niet mag zeggen wat je vindt en dat is het natuurlijk ook. Het is fijn dat er weinig censuur is, maar de vrijheid van meningsuiting is in Nederland behoorlijk doorgeslagen naar praten als een kip zonder kop.

Over de politiek in Maassluis heeft ook iedereen een mening. Te kalm, niet daadkrachtig, traag of misschien heb je nog een andere toevoeging. De avond na het aftreden van wethouder Van der Houwen was er nu niet bepaald een vuurwerkshow. Iedereen zal er het zijne van vinden en ik heb natuurlijk ook een mening over. Wat ik heel sterk vond, was dat het persoonlijke en het professionele van elkaar werd gescheiden. Niet de persoon afmaken, maar je kritisch uitspreken over wat iemand heeft gedaan. Daar kan menig Nederlander nog een puntje aan zuigen.

Beroemdheden, politici, de koning, het zijn net mensen. Koning Willem Alexander. Hij mag niet zeggen wat hij ervan vindt, terwijl duizenden mensen hem uitschelden en afbranden. Dat moet echt verschrikkelijk zijn! Ik hoop dat hij binnen de veilige muren van het paleis af en toe wel even tegen Maxima kan zeggen wat hij er precies van vindt. Maar de koning weet heel goed wat hij wel en wat hij niet kan zeggen, omdat hij weet wat de gevolgen kunnen zijn. Laten we daar een voorbeeld aan nemen.

P.S. Er is over dit onderwerp een verhelderend filmpje gemaakt waarin BN-ers langs gaan bij mensen die haattweets over hen hebben verstuurd:

Marian de Jong

Marian de Jong

Marian de Jong-Klein | Coördinator Stichting Present Maassluis | Bestuurskunde | Moeder | Dinsdag columist 2014-2018 | Gastcolumnist

4 Reacties

  1. Aad Rieken
    14 september 2016 at 10:12

    ”Waarom Wij Wethouders Niet Hielden.,
    Waren Te Laat Voor Dat Zij Viel(d)en!”

  2. Liesbeth
    14 september 2016 at 09:28

    Ik kan het filmpje niet zien! Kun je misschien de link naar me mailen? Ben benieuwd!
    En ik vond het ook sterk van de koning! En die reporter deed het echt super goed 😉

  3. Paulette Elens
    14 september 2016 at 09:22

    Mooie column. Genoten!

  4. Aad Rieken
    13 september 2016 at 08:36

    ”Alleen Met Op Niet Af Te Bouwen”
    Hadden Wij David Kunnen Houwen!