Het zijn de donkere dagen voor kerst, daarom gingen wij gisterenmiddag een eind wandelen. Wij liepen heerlijk uit te waaien langs Het Scheur en al badinerend met mijn wandelpartners kwam het op de onderwerpen: politiek, economie en maatschappij. Het werd gaandeweg echter steeds somberder en de lucht betrok, regenbuien dreigden ons tot op het bot te doorweken waardoor we in de kou kwamen te staan. Symbolisch voor het verloop van ons gesprek.

Waarover spraken wij en wat waren onze observaties? Ik zal u deelgenoot maken van onze sombere discussie. Wees gewaarschuwd.


Asscher
Deze week wil Minister Asscher zich ineens als hardliner profileren. Zijn partij heeft naar verluid om die reden twee tegenstanders van dat voornemen uit de PvdA fractie gezet.

Dat kan makkelijk als je een dictatoriaal geleide partij hebt waarin iedereen lijdzaam de dictator volgt. Kim Jung-Un (Noord-Korea) kan er jaloers op zijn.

Asscher heeft eindelijk – vier jaar nadat Jan met de Pet het al wist – het licht gezien: er is sprake van verdringing op de arbeidsmarkt door Oost-Europeanen. Hij haast zich in een tv-interview te zeggen dat het gaat om ‘arbeidsplaatsen in de bouwsector, de land- en tuinbouwsector waar Hollanders toch al niet willen werken’.

Beste Lodewijk, welk arbeidsprobleem denk je dan op te lossen en wat zou jij doen als je zou moeten werken tegen een schamele variabele beloning en je moet 80 uur in de week maken om rond te komen?

UWV verliezen
Asscher zit sowieso in zwaar weer, want hij is ook nog verantwoordelijk voor het UWV. Die instantie heeft reeds ettelijke miljoenen in niet werkende ICT systemen gestoken. In de afgelopen vier jaar is dat bedrag de 200 miljoen grens gepasseerd. Wie is daar toezichthouder? Wie bewaakt er doelstellingen begrotingen, kosten en uitgaven?

De overheid is al jaren naïef als het gaat om projecten en zeker bij ICT projecten.

Als we alle bedragen die er de laatste vijf jaar uitgegeven zijn om de werkloosheid terug te dringen – of zoals politici het noemen: om de arbeidsparticipatie te verhogen – dan praten we over miljarden. Geld dat niets heeft opgeleverd.

Participatie
Asscher kan natuurlijk net als Ruud Lubbers (CDA) in de jaren tachtig gaan herdefiniëren: allerlei groepen ineens niet meer tot het arbeidspotentieel rekenen.

Tel oudere werklozen, zijinstromers, herintreders, starters, langdurig werkzoekenden, gehandicapten en wajongers gewoon niet meer mee. Geef ze een uitkering dat is goedkoper dan falende ICT projecten. En geef ze natuurlijk een volkstuintje á la Jette Klijnsma.

Natuurlijk mogen die groepen van zwakkeren in de samenleving op steun rekenen vanuit de ‘participatie’ maatschappij. Dat zijn doorgaans vrouwen, die kunnen dat werk er makkelijk bij hebben.

Zij kunnen toch ook mede de kost winnen, hun eigen pensioen opbouwen en meebetalen aan de hypotheek die door onze vrienden van de bank destijds te hoog zijn afgesloten?

Zorg
Gelukkig verleggen de landelijke politici de uitvoering van het beleid in de zorg naar de gemeenten. Briljante zet, want nu mogen de gemeenten ‘nee verkopen’ want op landelijk niveau durven politici het natuurlijk niet te doen.

Zij noemen het ‘dichter bij de burger’, schaalverkleining en efficiëntie’.  Is het niet eerder doorschuiven van de problemen?

Vervolgens gaan allerlei gemeenten op dit terrein samenwerken om het betaalbaar te houden qua ambtenarij. Denk aan programma’s als WMO en Stroomopwaarts. Van de WMO hebben de gemeenten geen kaas gegeten en ze geven aan dat ze onvoldoende voorbereid en toegerust zijn. Stroomopwaarts (re-integratie e.d.) dreigt voor een stadje als Maassluis niet op tijd van start te gaan, omdat partnerstad Vlaardingen nog geen ja wil zeggen. De Jeugdzorg volgt dezelfde route. Lokaal, strengere regels en krappe budgetten.

Uitkleden
De slinkse plannen om de zorg verder uit te kleden worden verdoezeld door de vele keuzepakketten die volgens het ‘cafetariamodel’ tegen de hoofdprijs kunnen worden afgesloten. De vele regeltjes en uitzonderingen maken dat veel ziektekosten zelf zullen moeten worden opgehoest. In de GGZ legt de regelgeving ook verstrekkende beperkingen en voorwaarden op.

Ondertussen gaan de premies wel omhoog.

Huisartsen scholen samen in praktijken, maar hebben door de ver doorgevoerde bedrijfsmatige werkprotocollen amper tijd, laat staan aandacht voor de cliënt /patiënt. Ziekenhuizen werken vanuit specialismen en hebben keurig overal muurtjes en eilandjes [volgende loket, neen dan moet u bij mijn collega zijn, etc]. De gedachte van klant (lees patiënt) centraal is verder weg dan ooit.

Geen bejaarden meer
Een andere meesterzet is: er zijn over een paar jaar geen bejaarden meer! De overheid heeft die weg gedefinieerd want ze moeten straks tot hun 75e blijven werken.

Er zijn dan geen AOW of pensioen problemen meer, want die afgepeigerde lieden gaan vlak na hun arbeidzaam leven meteen de pijp uit.

De nog resterende bejaardentehuizen kunnen dan ook worden gesloten en de pensioenfondsen bulken dan weer van het geld en gaan daarmee speculeren en spekken op die wijze weer de banken.

Tegemoetkoming
Rechtspolitieke Rutte (VVD) beloofde 1000 euro voor de burger als lastenverlichting. Moet hij dat plan nog financieren? Misschien kan hij dat doen vanuit het linkspolitieke ‘kwartje van Kok’, want dat krijgt de burgerman toch nooit meer terug. Diezelfde Wim Kok (PvdA) zit al jaren toezicht te houden op banken tegen een vorstelijke beloning.

Banken
Het zijn diezelfde banken die per definitie erg voorspelbaar zijn qua gedrag: als ze zich niet linksom (belachelijk lage rentepercentages) over de rug van de burgerman kunnen verrijken dan doen ze het wel rechtsom (staatssteun). Ze maken ondoorzichtige financiële producten om nog meer geld uit onze zakken te kloppen. En ex-politici zitten er aan de top.

Belastingen
De Belastingdienst roept al jaren dat ze het niet leuker maar wel makkelijker kunnen maken. Dat geldt zeker niet voor de eigen toko, want de laatste wijzigingen kregen ze niet op tijd voor elkaar: de burger mag dit jaar op een aardige naheffing rekenen.

Arbeiders
Het is opvallend hoe gedreven de PvdA – onder het mom van transformatie – meewerkt aan het afbreken van het sociale bouwwerk van hun eigen Vadertje Drees en Joop den Uyl.  Wat ook opvalt is de historisch lage score voor die partij in de verkiezingen.

Die twee kunnen niet los gezien worden van elkaar. Het imago van arbeiderspartij lijkt in ieder geval niet meer van toepassing. Er zijn immers volgens Asscher nauwelijks nog Nederlandse arbeiders!


Nawoord

Ik had u gewaarschuwd. Het is een somber verhaal. Het is aan u om te bepalen of wij een (on)zinnig gesprek voerden.

En dan nu weer aan de arbeid…

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■