Er was eens een kleine stad aan het Scheur. De mensen in die stad leefden van de visserij. Gek genoeg waren de beste vissers niet degenen die er het meest aan verdienden, maar de stad bloeide dankzij hun zware inspanningen op zee. Rijk was de stad allerminst, als het aankwam op geld. Maar ooit had men zich onafhankelijk gemaakt van de rijke boeren in de streek, en die onafhankelijkheid was hen meer waard dan aanzien en geld.

De mensen in de stad waren altijd erg gelovig geweest. Dat kwam mede door het werk op zee, want je wist maar nooit wat er op een slechte dag gebeuren kon. Gebeden werd er volop: voor de behouden thuiskomst van vader, man en zoons. Voor een goede vangst. En niet in de laatste plaats voor een goede prijs voor de vis, want ook daarvan was men afhankelijk voor het levensonderhoud. De oude stad was gebouwd rond een oude, grote kerk.

In de loop der jaren nam de visvangst af. Tegelijkertijd kwamen er mensen van buiten in de stad, die werkten in een hele andere industrie. Dat was ver aan de overkant van het Scheur. De rookpluimen kon je aan de horizon zien. Elke dag gingen zij nog met de boot, maar niet om te vissen. Ze moesten voor hun werk slechts naar de overkant.

Zo veranderde de stad van karakter. Het leven werd gelijkmatiger en voorspelbaarder en steeds minder mensen werkten in de open lucht. De welvaart nam toe en de stad dijde uit. Maar ook leidde het ertoe dat de mensen in de stad iets van hun ontzag voor de wereld verloren, en dat de grote kerk steeds minder belangrijk voor hen werd.

Tegenwoordig staan er vele kleine kerkjes door de stad verspreid. Die grote kerk, ooit het centrum van de stad staat er nog steeds. Maar hij wordt niet meer zo druk bezocht.
Wie weet vinden de mensen in de stad ooit hun geloof weer terug. Op het moment dat hun rustige leventje in gevaar komt, door de één of andere politieke, militaire of economische ontwikkeling. Op de dag dat ze zich realiseren hoe dankbaar ze moeten zijn, voor alles wat hen geschonken is. Of wanneer ze zich realiseren waar de stad op is gebouwd: hoop, liefde. En geloof.

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Martijn van Leerdam

Dinsdagcolumnist voor Maassluis.nu in 2013-2014 | Dominee bij PKN Maassluis Koningshof | @DsMartijn op twitter