Ik ga maar gelijk met de billen bloot en doe een bekentenis. Ik ben geen rasechte Sluizer. Ik ben onvervalste import. Na gewoond te hebben in Oud Alblas, Meteren, Heusden, Herpt, Veen, ’s Gravenzande en Parijs ben ik 29 jaar geleden uiteindelijk terecht gekomen in Maassluis. Ik heb vorig jaar een kort uitstapje gemaakt naar Ouderkerk aan den IJssel maar uiteindelijk toch weer in Maassluis uitgekomen.

Er is geen ontkomen aan, het kan niet ongemerkt aan je voorbij gaan, Maassluis bestaat 400 jaar en dat wordt gevierd. Vlaggen en banieren sieren de stad. Het gonst en bruist en je kunt merken dat men trots is op de stad. Het weer werkt ook prima mee en de foto’s van vrijdagavond en van zaterdag zijn prachtig. De een nog kleuriger dan de ander. Wat een prachtig decor en wat een belangstelling voor de diverse onderdelen van het muziekfestijn. Prachtig.

Zelfs de burgervader is in vol ornaat, zoals 400 jaar geleden. Een prachtige foto op Twitter van “onze” Koos met een gulle lach. De sociale media staan bol van de enthousiaste berichten, foto’s en filmpjes. En op zaterdag werkt het weer ook nog eens mee. De zon schijnt uitbundig en de sfeer zit er prima in.

Met een vriend heb ik afgesproken om te gaan hardlopen en ik neem hem mee op “mijn rondje”. Eerst over de Weverskade en dan via de Schenkelsdijk naar de Waterweg, langs de natuurspeeltuin en weer terug. Blijkbaar ben ik nogal enthousiast en ik wil graag laten zien hoe mooi het is, hoe groen op sommige plekken en hoe heerlijk het is om langs de Waterweg te lopen. “Het is echt jouw stad hè?” merkt hij op. Ik denk even en kan niet anders dan volmondig ja zeggen. Ik zeg iedereen gedag die ik op ons rondje tegenkom tot grote verwondering van mijn loopmaatje. “Zo gaat dat hier” zeg ik.

Maassluis met de Waterweg, het vele groen (al wordt er steeds meer gekapt helaas), de prachtige binnenstad, vlakbij het strand, vlakbij Midden Delfland, vlakbij de grote steden. Een stad met geschiedenis, een stad met verhalen en tradities. Het is niet allemaal goud wat er blinkt, dat weet ik ook. Maar dit weekend is het gewoon een geweldige stad met prachtige mensen en een geweldig feest.

Maassluis, ik ervaar de stad nu 29 jaar en ik voel me er steeds meer thuis. Ik ben trots op mijn stad en ik voel me er prettig. Het is feest in de stad en ik vier mee en stiekem voel ik me toch ook een beetje een Sluizer.

Hoe ervaart u Maassluis?

Corinne Hamoen

Corinne Hamoen

Corinne Hamoen

Tekstschrijver | www.corinnehamoen.nl | www.roosenkris.nl |

voorheen:
Zondagcolumnist | wekelijks 2014 tm 08-2015] en [09-2015 tm 12-2015 1x per 2 weken ] | redacteur bij maassluis.nu