Column: Familie

Onze vaste columniste Marga is stap voor stap op weg naar herstel. Een lange weg te gaan, maar wie haar kent, weet wat een wilskracht zij heeft. Wij wensen haar de kracht en motivatie die daarvoor nodig is

Familie, het lijkt gek maar hoe ouder ik wordt hoe meer ik ze ga waarderen lijkt het wel. Ik ben in mijn jeugdjaren geen makkelijke puber geweest zeggen mijn ouders, maar ikzelf ontken dat natuurlijk in alle toonaarden. Ach ja, een ruzie met je grote broer had iedereen toch weleens? Of gewoon stampend naar je eigen kamer lopen en dan gewoon de deur -het liefst- zo hard mogelijk dicht smijten, zodat alles in huis staat te trillen. Of gewoon heel boos door de achterruit van de achterdeur heen lopen, ach zo kan ik nog wel even doorgaan hoor.

Maar dat doe ik lekker niet. Nee, ik kon weinig hebben in mijn puberteit. Zouden mijn ouders dan toch gelijk hebben gehad? Maar nu ik eindelijk volwassen ben kan ik me geen betere band wensen dan met mijn eigen broer en zijn gezinnetje. En de manier dat mijn ouders mij hebben groot gebracht, chapeau! En zeg nou eerlijk, er is toch nog iets moois van me terecht gekomen.

Aan mijn vaders kant was het altijd vaste prik op zondag om naar opa, oma en tante te gaan. (Mijn tante heeft altijd voor mijn opa en oma gezorgd totdat ze kwamen te overlijden) Altijd leuk om weer langs te gaan, want dan zag ik al mijn grote nichten en neef weer eens samen met de familie. Dan kwamen we meestal op zondag in de loop van de middag binnen en dan stond er standaard een bakje koude patatjes op de koelkast. Mijn broer en ik waren daar altijd dol op. Dus zodra we binnen kwamen (altijd achterom via de keuken) zat ons mondje vol met koude patatjes. En daarna kregen opa en oma pas een kus. Ook was het altijd groot feest als oma toestemming gaf om de kelder in te duiken en dat we dan de snoepzak mochten pakken, want daar zat standaard wat lekkers in. Ik was/ben altijd gek op de ouderwetse koetjes-repen. Vroeger mocht ik ook weleens bij opa en oma slapen. Ik mocht dan op opa zijn plek slapen naast oma en opa moest verhuizen naar het kleine kamertje in het kleine bed. Ik kreeg toen een stoel naast mijn kant zodat ik niet uit bed kon vallen. Ja ze waren altijd zorgzaam genoeg voor ons. Vroeger speelden we ook weleens met ouderwets speelgoed in de schuur. Gewoon heel simpel speelgoed van vroeger. Dat maakte me altijd al zo blij, of gewoon lekker buiten spelen op het grote grasveld naast het huis van opa en oma.

Tegenwoordig willen veel kinderen alleen nog maar een spelcomputer. Bij opa en oma stond er vroeger ook altijd een clown op de kast. Deze was bij elk kleinkind altijd heel erg geliefd en als een van de kleinkinderen verdrietig was, wond opa deze clown op en dan ging deze dansen en muziek spelen wat bij ons altijd weer een grote glimlach gaf. Deze clown staat momenteel gelukkig bij mij thuis en zodra ik de clown laat dansen op zijn eigen melodie doet me dit altijd denken aan de mooie tijden bij opa en oma thuis.

Met mijn lieve moeder heb ik sinds mijn vader is overleden een heel goede vertrouwde band gekregen. Niet dat deze daarvoor er niet was hoor, maar deze is alleen maar gegroeid. We doen dan ook veel leuke dingen samen, waaronder lekker varen op de Elbe, theater bezoeken, shoppen, lekker trainen met de hondjes en ga zo maar door. Gelukkig kan ik alles kwijt bij haar, we delen veel en dat waardeer ik zeker.

Ook heb ik een heel bijzondere band met mijn oudste nicht. Ik zie haar niet alleen als mijn grote nicht maar ook als een goede vriendin of een soort van grote zus. We doen dan ook heel veel leuke dingen samen, waaronder samen elk nieuw concert van de 3js bezoeken, samen lekker varen op de Elbe, en … samen onze laatste zoetsappige roddels vertellen. Kortom, we weten best veel van elkaar en ze heeft me ook altijd snel door met een hoop dingen. Ik hoop dan ook snel weer samen met haar de concerten van onze 3 helden te gaan bezoeken zodat we samen weer een traantje kunnen wegpinken en lekker vals kunnen meezingen bij hun mooie liederen en sprekende teksten. Want dat deze bijzonder zijn heeft zich nu wel bewezen in de familie..