Column: Feest

Het zijn weer spannende weken voor de jongste jeugd. Het feest komt steeds dichterbij, het is er eigenlijk al. Het feest van die oude man met zijn gevolg van gekleurde medelanders. De kleurrijke stoet is inmiddels in Maassluis gearriveerd. Heel jong Nederland zat aan de buis gekluisterd. En het grappige is, als je erbij was kon je even later jezelf ergens op TV nog terugzien, want in de rechtstreekse uitzending zat een vertraging, die bij de oplettende kijkers opviel. De intocht is prachtig geworden, waarbij Maassluis weer eens positief op de kaart is gezet.

Die heilige en zijn aanhang brengen allemaal snoep en pakjes mee en daar gaat het de kinderen uiteindelijk om. Cadeautjes! En hoe dat Pietenvolk er nu precies uitziet, zal de kinderen een pepernoot zijn. Nee, het zijn de ouderen die het feest willen verpesten met hun eindeloze discussies. Stelletje zwartkijkers. En dat er dan zoveel blauw bij moet komen om de straten in het centrum kindvriendelijk te houden is jammer. Het heeft wel geholpen gelukkig.

Wat een gezever over die pepernotenstrooier.

Als je dan toch aan het slopen bent van een eeuwenoude traditie, dan weet ik er nog een. Kijk liever naar die ouwe vent in zijn eeuwig rode mantel.

Hij mag wel eens naar de kapper. Hij lijkt wel een hippie uit de jaren 70 van de vorige eeuw. En dan die puntmuts: helemaal uit de tijd. ’t Is net kabouter Plop of zoiets. En die witte onderjurk vind ik totaal misstaan. Wie gaat er nu in zijn ondergoed de straat op? Doe lekker een spijkerbroek aan, dat loopt ook nog eens gemakkelijker. Die witte handschoenen vind ik overigens wel hygiënisch. Of heeft hij smetvrees of misschien wel eczeem. Nou ja, als je zoveel kinderen een hand geeft, kinderen die misschien net daarvoor met diezelfde hand hun snottebel hebben afgeveegd, dan kan ik het begrijpen. Een beetje zelfbescherming mag best. Die stok met die krul is volkomen achterhaald. Als je dan zo moeilijk loopt, neem dan een rollator of een scootmobiel, dan kun je dat paard ook op stal laten staan. Dat scheelt bovendien weer hopen drollen in de stad, waar menigeen dan weer intrapt- poep aan je schoen! Bah.
Nee laat die ouwe pakjesbezorger gewoon met een bestelbusje als een pizza koerier door de straten rijden om alle kinderen een of meer cadeautjes te brengen.

Alle kinderen?

Nou ja, het budget van onze bejaarde weldoener is niet helemaal toereikend, al zijn er instanties die hem best een handje willen en kunnen helpen. Zoals de voedselbank met de daarbij behorende speelgoedbank. De laatste krijgt regelmatig nieuw of gebruikt, maar zo goed als nieuw materiaal aangeleverd, waarmee veel kinderen uit minder bedeelde gezinnen blij gemaakt worden. En met het grote kinderfeest komt er ook weer van alles en nog wat, hebben we uit betrouwbare bron vernomen.

Op woensdagmiddag 30 november is er voor alle kinderen van de Voedselbank, Vluchtelingenwerk en via het wijkteam een feest in de Immanuelkerk met Sint en Piet en nog veel meer, maar vooral cadeautjes! Zo kunnen de kinderen toch een beetje meedoen met hun vriendjes en vriendinnetjes en worden ze niet verstoten uit de groep. Want kinderen kunnen hard zijn tegen elkaar. Voor je het weet is zo’n “arm kind” een arm kind, door leeftijdgenootjes aan de kant gezet. En dat moeten we met z’n allen zien te voorkomen.

O ja, op die pepernotenstrooiers wil ik nog even terugkomen.

De voedselbank heeft er zelfs last van, van die strooiers in de vorm van supermarkten en andere winkels. Die winkels puilen nu uit van de peper- en kruidnoten. Er is van tevoren zoveel ingeslagen dat de halve wereld ermee kan worden voorzien, zo lijkt het. En na 5 december raken ze de overschotten aan de straatstenen niet kwijt. Dus wordt de voedselbank elk jaar weer bedolven onder kilo’s knabbelspul. Lekker hoor. Ik kan er niet van afblijven en veel van onze cliënten ook niet.

Dit jaar konden we tot in februari of nog later blijven uitdelen en voor de komende winter lijkt het er op dat we eveneens gebakken zitten. We zeggen geen nee, want weggooien is geen optie, zolang de houdbaarheidsdatum niet is verstreken. Maar hebben de mensen dit nodig? Nee, eigenlijk zouden onze cliënten meer gezond, meer verantwoord voedsel moeten krijgen en minder snoeperijen. Verse groente en vers fruit zou voor hen – en voor iedereen natuurlijk – beter zijn. Die variatie missen we wel eens, al heeft de boycot van Rusland ons boomgaarden vol appels opgeleverd, zoals ik vorige maand kon melden.

Verder zullen we het moeten doen met wat er overblijft bij de groothandel, de supermarkten, de bakkers, de tuinders en al die andere gulle gevers, die ons – de voedselbank en daarmee de honderden cliënten- al zoveel jaren ondersteunen. Zonder die hulp zouden wij “nee” moeten verkopen. Het zijn allemaal sinterklazen en wij als voedselbank mogen het als uitdeelpieten doorgeven.

Dank je Sinterklaasje.