Column: Fiets foetsie

Bij station Maassluis West staat een bord met de tekst ‘Zet uw fiets op slot’ en ‘Hier worden fietsen gestolen’. Mijn eerste gedachte is: doe er dan wat aan! Maar dat is een beetje kort door de bocht, ik weet het. Dus ik bedenk zelf een oplossing.

Mijn vorige stalen ros is ook gestolen bij het station. Het is een rare gewaarwording als je tevergeefs alle fietsenrekken langs gaat met het sleuteltje in je hand. Twijfel, nog een keer zoeken en vervolgens stampvoetend en verwensingen mompelend dan maar gaan lopen. Mijn huidige tweedehandsje, keurig gekocht bij rijwielhandel Van Kortenhof, is al eens mishandeld op het station. Treurig stond hij daar, de lampjes bruut eraf getrokken, de ventielen uit de wielen gehaald en weggegooid. Het nut en het plezier van dit alles zie ik niet zo. Misschien heb ik een ander gevoel voor humor.

Waarom steel je een fiets? Om een stukje te rijden, om hem te verkopen of omdat je de fiets zo supermooi vindt dat je hem zelf wilt houden. Ik denk dat ik de oplossing weet voor het fietsendiefstalprobleem. Ik moet het nog verder uitwerken maar ik gooi het alvast in de groep. Als het nut van het stelen van een fiets verdwenen is, dan zullen er geen fietsen meer gestolen worden lijkt me.

Kijk, op Nationaal Park de Hoge Veluwe kun je gebruik maken van de ‘witte fietsen’. Overal staan ze, voor groot en klein, en je kunt er eentje pakken en op je bestemming weer neerzetten. Geen gedoe met sleuteltjes en sloten. Als we nu eens alleen nog maar ‘witte fietsen’ gebruiken dan schieten we al een heel eind op. Kijk naar alle voordelen: je hoeft nooit meer te zoeken naar je fiets, je mist de trein niet omdat je slot hapert, geen keuzestress meer bij de fietsenwinkel en zo kan ik er nog meer bedenken. Omdat iedereen dan vrijelijk gebruik kan maken van alle fietsen, is het ook niet meer nodig om fietsen te stelen. Probleem opgelost!

Nou goed dan, ik zie ook wel wat nadelen maar daar zijn vast wel oplossingen voor te bedenken.

De fietsenwinkels zullen op een andere manier fietsen moeten verkopen, de reparaties blijven nodig en ik moet nog even bedenken wie de reparaties gaat betalen. Het is wel saai allemaal dezelfde fietsen dus wat mij betreft komen er ook blauwe, rode en groene fietsen bij. Een beetje kleur kan geen kwaad. De wielrenners en fietsfanaten willen natuurlijk superdeluxe fietsen hebben. Misschien dat er daar ook een paar van kunnen komen op een speciale plek. Daar ben ik nog niet helemaal uit.

Het probleem van de losgedraaide ventielen heb ik daarmee nog niet opgelost. Daar moet ik nog even op broeden. Maar de andere kant van het probleem is misschien wel waar de oplossing te vinden is. Voorlopig ga ik nog steeds het avontuur aan om mijn fiets te stallen bij station Maassluis West. Maar ik heb vertrouwen want mijn dochter zegt: “Jouw fietstassen zijn zo lelijk, daar wil niemand mee rond rijden dus jouw fiets wordt niet gestolen.”