ik zeg het net als vorige week: Let op hier volgt een mening

Wij hadden vroeger buren waarmee we aanvankelijk goed konden opschieten. Tot de dag dat ze het nodig vonden om feestjes te vieren tot diep in de nacht, wat gepaard ging met veel luide muziek en gelal, gestamp op trap en vloer en meer. Vriendelijke verzoeken mijnerzijds rond middernacht om het geluidsniveau enigszins te temperen, leverden week na week nul op rekest. Bier kan een mens wellicht doen ontspannen, maar hun hoeveelheden deden weinig goeds aan de sociale vaardigheden.

Terroriseren

Na enkele malen tussenkomst van de politie – het ontaarde langzaamaan in terroriseren – bereikte onze oorspronkelijk waardering voor Julio Iglesias, André Hazes en de Gipsy Kings een absoluut en dramatisch nulpunt. Verdere bemoeienis van politie, dreigementen van de politie dat apparatuur zou worden weggehaald, het haalde allemaal bijzonder weinig uit.

Het lokte inmiddels ander gedrag uit: heggen kort snoeien terwijl wij niet thuis waren, carboleum sproeien over ons tuinterras, autobanden lek steken, auto klem parkeren. Een met ons bevriende buurman die er wat van zei, werd zelfs bedreigd met een spade. Onze escalatie tot aan de rechterhand van burgemeester Peper leverde niets op. Hij wilde dat de politie bleef pappen en nathouden.

Peper (PvdA) woonde indertijd hemelsbreed een kilometer bij ons vandaan, maar hij was in die tijd slecht aanspreekbaar: iets met alcohol vanwege een scheiding. Hij schopte het  later nog tot Minister van Binnenlandse Zaken tot hij moest aftreden wegens een bonnetjesaffaire (valse declaraties ten tijde van zijn burgemeesterschap)

Vertrek

Wij voelden ons genoodzaakt ons huis te verkopen en dat is uiteindelijk gelukt een jaar nadat wij terug waren verhuisd naar een huurwoning in Maassluis. Het kostte ons 50.000 gulden aan verlies op de marktprijs en veel andere extra kosten vanwege verhuizen en de dubbele woonlasten. We zijn er door een wonder binnen een paar jaar financieel weer bovenop gekomen, maar het heeft heel wat in geestelijke zin met ons gedaan. Je snapt dat ons vertrouwen in de mens flink beschadigd is geweest.

‘Boeiend’ zul je denken. Wat moet ik met dat ‘levensverhaal’?

Verplaats de geschetste situatie eens naar het wereldtoneel, naar het heden en dan de situatie rond Turkije.

Escalatie

Erdogan is de boosaardige buurman die vindt dat hij alles mag doen in zijn huis, dat de buren hem niet tot de orde mogen roepen, dat de politie zich er niet mee moet bemoeien. Die verregaande treiteracties doorvoert. Je weet wel welke. Die probeert jou financieel achterop te helpen. Die laat escaleren … affijn je hebt het plaatje …

Gamenchanging

Nederland is van goede wil en was bereid te communiceren, maar terroristische dictators zijn doof en blind voor hun eigen route des onheils. Het volk zal zich heus op termijn tegen hem keren. Maar Europa, Nederland, heeft niet de tijd om lang te wachten zoals ooit op de val van de Griekse junta of op de val van de Muur. We kunnen – individueel – ons land verlaten en de boel de boel laten. We kunnen ook onze maatregelen nemen.

Daarom voorspel ik dat de huidige escalatie tussen Turkije en Europa een gamechanging factor voor Europa is als opmaat naar een meer gesloten werelddeel.

Koekoeksjong

Wie inziet hoe moeilijk het nu al is om de uit de EU kruiwagen springende kikkers (landen) weer aan boord te krijgen, doorziet de heilloosheid van een totaal vrij Europa. We moeten geen koekoeksjong in ons nest toelaten. Laat staan een adder aan onze borst koesteren.

Wantrouwen

In mijn visie is het hebben van een dubbele nationaliteit per definitie een motie van wantrouwen naar beide ‘vaderlanden’. Je laat je oude vaderland buiten de de EU met diens politiek achter je. Wie zich dan permanent in ons land wil vestigen, dient zich tot Nederlander te laten naturaliseren en zich te voegen naar onze normen en waarden. Wil je dat niet, dan vertrek je maar.

Daarnaast: zo lang wij juridisch een eigen staat zijn, bepalen wij wat in ons land mag en wat niet mag. Dat is niet anders dan wat Erdogan beweert te doen, maar wel met het grote verschil dat wij binnen de principes van een stabiele democratie een gezamenlijk gedragen beleid ten uitvoer brengen.

Schouder aan schouder

Moeten wij ook de andere wang toekeren en ons laten slaan? Nee. Moeten wij onze naaste liefhebben gelijk onszelf? Niet tot in het oneindige. Jaag ik nu een wig in onze gemeenschap? Nee, ik maak expliciet wat de gemiddelde Nederlander vindt, ongeacht diens religie of ideologie. Onze inwoners lopen op dit terrein ver voor op de huidige politiek en regering. De gewone burgers hebben het reeds lang door.

Vandaar dat ik mij een Nederlander onder Nederlanders voel. Met wie ik schouder aan schouder wil staan voor ons land, onze cultuur en onze eigenheid. Wie niet volledig naar woord en daad een Nederlander wil zijn, rest één optie. En dat is niet de weg van terreur, maar inleveren van het Nederlands paspoort.

Old school

Wie denkt dat de methode van pappen en nathouden hier de remedie is, is kortzichtig. Dat is old school en werkt niet meer. Wat Europa betreft, vind ik: samenwerken is reëel, maar samensmeden tot een vergaande juridische, financiële en economische eenheid is een permanente utopie die leidt tot een onheilsstaat.

ik wens iedereen een wijze keus voor zijn stem op 15 maart. Die van mij zal niet bij de gevestigde orde, niet bij de huidige ‘grote jongens’ terechtkomen want die hebben voor mij allen afgedaan.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

3 Reacties

  1. bea scheurwater
    13 maart 2017 at 12:26

    Jelle CHAPEAU! Helemaal mee eens! De terreur van de minderheid.

  2. Aad Rieken
    13 maart 2017 at 09:49

    ”Beter ’n Verre Vriend Dan Een Nare Buur!”

    -het heeft mij minstens het dubbele gekost-
    verdere informatie ligt op het politiebureau!

  3. Ronald van Santvliet
    13 maart 2017 at 09:11

    Dit bewijst eens te meer, dat waar 2 vechten er ook 1 de schuld kan hebben !