column nr 13

Deze week behaalde ik mijn certificaat waarmee een einde kwam aan het traject voor gecertificeerd ervaringsdeskundig reuma coach 2017. Mijn insteek was (en is) om mijn reuma op een positieve manier in te zetten, zo kan het mij en anderen iets meegeven en is het niet alleen een vervelende ziekte waar ik last van heb en wat mij hindert en belemmert. De afgelopen maanden ben ik uitdagingen aangegaan en heb een enorme ontwikkeling doorgemaakt. Een ontwikkeling die me nog weer meer inzicht gaf in mij als persoon en als reumapatiënt maar ook een ontwikkeling naar ervaringsdeskundig coach. Ik heb een stevige fundering mogen neerleggen waar ik in de komende tijd verder op zal gaan bouwen.

De fundering die gelegd is, bestaat als eerste uit het traject wat ik heb mogen volgen bij Centrum Chronisch Ziek en Werk, hiertoe in staat gesteld door ReumaZorg Nederland. Deze twee organisaties zijn voor mij de palen waar mijn fundering op rust. Bij ReumaZorg Nederland voelde ik me eigenlijk gelijk thuis, ik werd lid en kreeg naast dit traject de kans geboden om mee te werken aan het “Gezichtenboek Reumatoïde Artritis”. Dit gaf mij de ruimte om mijn verhaal te delen over hoe het is om chronisch ziek te zijn en om te laten zien dat ik ondanks dat toch nog van alles onderneem. Ik wilde het een positief verhaal laten worden en dat is gelukt. Wat een fijne organisatie die mij gelijk verwelkomde en mij betrok bij allerlei activiteiten die er zijn. Samen met de andere coaches zullen we mooie verbindingen aangaan.

Centrum Chronisch Ziek en Werk bood mij de kans om me meer te verdiepen in de samenhang tussen mens, arbeid, ziek zijn en ervaringsdeskundigheid, een hele boeiende materie. Ik kende uiteraard mijn eigen verhaal, hoe ik ziek was geworden en wat dat voor invloed had op mijn dagelijks leven, mijn functioneren maar tijdens dit traject werden daar nog eens de ervaringen van vele andere chronisch zieken aan toegevoegd. Daar waar ik mij vaak alleen voelde, bleken er heel veel mede chronisch zieken te zijn die hetzelfde meemaakten, pijn, verdriet, eenzaamheid en onbegrip. Chronisch zieken met een baan, chronisch zieken met een eigen bedrijf en chronisch zieken die op andere manieren participeren in onze samenleving.

Op dit moment is er ontzettend veel aandacht voor de rol van een ervaringsdeskundige als waardevolle toevoeging in een herstel traject en dat is hartverwarmend. Ik vind dat er voor het thema chronisch ziek en werk nog veel meer aandacht mag komen. Steeds meer zie ik een beweging op gang komen die dit gaat veranderen en in de komende jaren zal die noodzaak alleen maar duidelijker worden. In de wetenschap dat de verwachting is dat in 2030 40% van de bevolking chronisch ziek zal zijn is het ongelofelijk belangrijk dat werkgevers de kennis en ondersteuning krijgen om op een goede manier met deze groeiende groep werknemers om te gaan om hun kennis en kracht op een juiste manier te benutten. Chronisch zieke werknemers zouden eigenlijk in een “warm bad” moeten vallen op het moment dat ze ziek worden. Niet de angst moeten ervaren dat dit de start is van het einde van hun baan, maar juist weten dat zij samen met andere chronisch zieken, ervaringsdeskundigen, en met steun van hun werkgever weer terug zullen keren in het arbeidsproces. Daar wil ik, als gecertificeerd ervaringsdeskundig coach, aan mee werken.

Op een goeie fundering kan je verder gaan bouwen waarbij elke steen voor mij een stap op het pad van ervaringsdeskundig coach is.

Nu ik het certificeringstraject heb afgelegd is het tijd om de volgende stap te gaan zetten. Mijn eigen coachpraktijk komt ook steeds dichterbij om van daaruit mensen te kunnen gaan helpen, workshops te organiseren en mensen een podium te geven om hun verhaal te vertellen. De één zijn verhaal kan een inspiratie zijn voor de ander, kan de ander aan het denken zetten, kan begrip kweken en er kan ruimte voor ontwikkeling ontstaan. Dat podium wil ik mensen graag gaan geven.

Chronisch zieken hebben vaak behoefte aan steun, steun van de directe omgeving, steun van behandelende artsen maar ook juist steun van iemand die weet wat je doormaakt, wiens verhaal hetzelfde is als jouw eigen verhaal. Een belangrijke groep, die vaak vergeten wordt, zijn de mensen die om een chronisch zieke heen staan. Ook zij verdienen een plek op het podium, partners, kinderen, familie maar ook bijvoorbeeld een werkgever. Je bent niet alleen als chronisch zieke, als partner van…, als kind van… , er zijn mensen die je verhaal kennen en ook meemaken. Het moment dat je het verhaal van die ander hoort en je je eigen verhaal herkent voel je je gehoord en is er erkenning.

Als jezelf weet waar je staat, wat je zoekt, wat je tegenhoudt en waarom, is mijn ervaring dat ook de omgeving dan mee beweegt en nieuwe mogelijkheden zich voordoen.

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp

Trudie Pasterkamp | Zaterdagcolumnist per 9-2017 | Coach Rouwverwerking & Verlies | Praktijk ELBE | Forum voor Maassluis■ Steunraadslid 2022-2026 ■

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    27 januari 2018 at 09:12

    “Chronisch (Niet?) Zieken!”

    Ik Zeg “DIT” Als Aad (laat het U) Rieken……,
    “Laat DAT” En Ga Binnen-Kort Lang Pieken!