Column: Gelakte nagels

column nr 45

Heel voorzichtig pak ik mijn tablet. Oeps, oh jee, kijk uit, oh oh bijna…… Typisch zo’n gevalletje nagels gelakt maar geen geduld voor het drogen. Het moet niet gekker worden. Ik ga met de kerstgekte mee doen. Gelakte nagels. Daar blijft het dan wel bij ook hoor. Zou ook zo maar kunnen dat het er weer af is voordat het überhaupt kerst is. Afspraak voor de kapper heb ik expres zolang uitgesteld zodat ik zeker wist dat hij geen tijd meer had en dat nieuwe jurkje, die moet even wachten tot ik aan lijnpoging 486 ga beginnen. Wat ik wel heb gedaan is om mijn pmu’tjes bij te werken (permanente make-up). Dit meer in het kader van lekker makkelijk dan dat het met kerst te maken heeft.

Ik heb net nog meer nageltjes gelakt. Die van mijn meisje. Vanavond is er een kerstdiners op school. Al weken lang is er het probleem wat trek ik aan, wat wil ik in mijn haar en welke kleur nagellak en make-up. Met haar kerstgekte doe ik maar al te graag mee. Stad en land lopen we af voor een mooie jurk. Gevonden! Dacht ik… Gekocht! Maar niet gedragen… Zo koop ik dus in totaal vijf jurken voor madame, die ze thuis aangekomen, toch maar afkeurt. Ze zijn wel mooi maar naar school wil ik toch liever bling bling. Ík hou niet van bling bling. Dit is dus ook wel echt een discussiepunt in huize Franken. Maar dit is haar feestje en dus ga ik nog een keer de stad in voor bling bling. Poeh en zelfs zoonlief kan er wat van met kleding. Waar ik ooit dacht dat het wel makkelijk zou zijn een knul in huis, daar heb ik me toch vergist. Gelukkig wist hij in dit geval wat hij wilde en vroeg hij alleen maar of zijn overhemd en colbert al klaar hingen.

Sander kijkt me regelmatig aan met opgetrokken wenkbrauwen als het om kleding gaat. Mijn kindjes willen dit en moeders wil dat. Daarbij kleden ze zich ook nog eens het liefst drie keer per dag om wat natuurlijk bij mij een negatieve reactie ontlokt. Na wat over en weer gekibbel stelt Sander meestal alleen de vraag van wie zouden ze het hebben.

Ja. óóit van mij! Ooit ja, toen ik nog in een normaal maatje paste. En nog verder terug, toen ik nog geen kinderen had. Maar nu niet meer. Komt ooit wel weer. Maar ik vind het wel super belangrijk dat mijn kinderen er goed gekleed uitzien.

En zo kijk ik vol trots naar mijn kindjes die al wiebelend staan te wachten om naar school te mogen. Beiden, op hun manier, op z’n kerst best.

En ik? Ik zit te wachten tot de juffrouw een app-je stuurt dat ze klaar zijn met eten en ik het ijs mag brengen. Dit jaar had ik in beide klassen het toetje voor mijn rekening genomen.

Graag wil ik jullie hele fijne dagen wensen.

Geniet van wat je hebt en zeker van elkaar!