Misschien ligt het aan het weer, of aan het feit dat mijn kinderen vakantie hebben, maar ik ben totaal inspiratieloos om een column te schrijven. Het is al kwart over negen, en normaal gesproken wordt er verwacht dat we de column uiterlijk om tien uur ‘s avonds, de dag voor het verschijnen van de column, inleveren. Een aardige deadline vandaag dus. Dat wordt doortypen!
Mijn gevoel van gebrek aan inspiratie deze keer komt misschien mede voort uit het feit dat ik eigenlijk best veel zou willen vertellen, maar na aanleiding van een eerder verschenen column van mijn hand, voel ik mij een beetje geremd. Ik heb niet de intentie gehad om iemand te kwetsen, ik heb alleen de noodzaak van goede communicatie proberen toe te lichten.
En ook ik kan nog veel leren op communicatief gebied, want ik vind niks leukers dan de Nederlandse taal. Verbaal en non-verbaal. Maar communicatie is dus niet alleen de taal spreken of schrijven. Het is de non-verbale communicatie die het hem eigenlijk doet. En in een tijd als deze, met alle social media en het wereldwijde web, mis ik vaak het oogcontact met mijn ontvanger of gever van communicatie.
Op school heb ik geleerd dat de non-verbale communicatie het sterkst is. Wanneer je iets droevigs verteld, maar dit met een glimlach doet, zal het niet serieus overkomen, en andersom ook niet. Wanneer je iets heel leuks in tranen verteld, zal het leuke niet overkomen, maar de tranen zeer zeker wel. De boodschap wordt dan niet goed gegeven, en daardoor niet juist ontvangen.
Ook de klemtoon maakt een boodschap duidelijker. Een monotone dialoog zal snel saai gevonden worden en de aandacht zal afnemen. Hierdoor komt ook de boodschap niet over. En daardoor kunnen dus misverstanden ontstaan.
Wat tevens een heel belangrijk onderdeel is van goede, effectieve communicatie, is luisteren. Want wanneer er door de ontvanger niet serieus en aandachtig geluisterd wordt, is het eigenlijk zinloos om je boodschap te vertellen.
Ik hoop dat ik mij via deze column goed heb kunnen uit drukken qua mijn stijl van schrijven. Dat ik schrijf vanuit mijn perspectief en mijn gevoel. Ik wil mij vrij voelen om te schrijven wat ik wil, want dat is mijn kracht, en dat zal ik in mijn volgende columns ook zeker weer oppakken. En mocht ik in de toekomst onverhoopt toch iemand onbedoeld kwetsen, onthoud dan dat dit niet mijn intentie is of ooit zal zijn.
Tot slot nog een klein gedichtje van mijn hand:
Praten is delen
Lezen is opnemen
Schrijven is helen
Uitdrukken is meenemen.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
10 Reacties
Soms moet je je ook inhouden, want jij bent natuurlijk een voorbeeld voor je kinderen die dit ook kunnen lezen. Ik herinner mij een collum over je exen dat was niet zo heel erg netjes, mensen nemen dan klakkeloos jou waarheid aan, maar meestal zitten er twee kanten aan een verhaal. Succes met leuke verhalen schrijven er zijn al genoeg kwetsende dingen op de wereld.
gewoon jezelf blijven , je schrijft altijd zulke mooie stukken en gedichten recht uit je hart. en tja onthou er zullen altijd wel mensen zijn die zich ergens door gekwetst voelen of zo iets. maar die begrijpen dan niet wat jij schrijft. <3
Mooi geschreven en wees vooral je zelf .
Uit je op eigen manier daar is niks mis mee .
Waarom dat kinderen dan moeten stilzitten tijdens de les, ontgaat me hierbij dan een beetje..
Waar zegt Miranda dat?
Nee, dat is niet in de column gezegd, in het algemeen bedoelde ik.
Inderdaad niet je eigen laten remmen door anderen! Dit is jouw verhaal met jouw gevoel!!! Je bent altijd eerlijk en oprecht en een hele hoop mensen kunnen daar helaas niet mee omgaan! Ligt niet aan jouw maar aan de ander!
VERBAAL EN NON VERBAAL,
Is De Nederlandse Taal,
EEN APART VERHAAL,
Ga Er Graag Mee Aan De Haal!
Weer mooi geschreven
Communi-C-Eren,
B Moet Je Leren,
A Te Waarderen!