Het aanbreken van de herfst gaat bij velen gepaard met melancholische gevoelens betreffende de vergankelijkheid van het leven, gesymboliseerd door de verkleurende en kalende boomkruinen. Je zou verwachten dat dit effect nog eens versterkt wordt wanneer je, zoals ik, in deze periode verjaart, maar die stelling wil ik hierbij dan meteen ontkrachten. 

Wel moet ik erkennen dat een in principe seizoensonafhankelijk probleem me de laatste jaren steeds meer gaat achtervolgen, zijnde de beantwoording van de simpele vraag

‘wat wil je voor je verjaardag hebben’?

Verboden is het antwoord ‘een paar hardloopschoenen’, want die worden niet als cadeau maar als noodzakelijk kwaad gezien. ‘Een nieuwe racefiets’ valt onder de noemer budgetoverstijgend en ‘ik hoef dit jaar niets’ onder die van niet-te-tolereren. Geluk bij een ongeluk is dat ik deze zomer bij een knullige valpartij mijn handfietspompje ben verloren zodat ik 1 cadeau min of meer cadeau heb gekregen. Verlangd worden er echter vier, daar elk gezinslid een bijdrage wil leveren aan de heuglijke gebeurtenis.

Vaste reddingsboeien zijn de cd en het boek, al dient daar uiteraard wel nadere invulling aan te worden gegeven. Die van eerstgenoemde kwam snel bovendrijven omdat ik de afgelopen maanden de volumeknop van de autoradio regelmatig had opgeschroefd bij het horen van zijn verfrissende Franse tongval en aanstekelijke melodie.  Stromae dus. Een geschikte boektitel of -onderwerp had ik echter niet direct paraat dus leek het ophalen van een lijstje met de honderd best verkochte boeken me een mooi startpunt. Door veel boeken kon meteen een kruis. Zoals door ‘Inferno’ van Dan Brown, daar ik mijn worsteling met de laatste 200 moralistische pagina’s van zijn vorige boek ‘Het verloren symbool’ nog niet vergeten was.

En een hele dikke door ‘50 tinten grijs’ dat ik na 5 bladzijden vol clichés al eens zuchtend terzijde had geschoven. Nog voor de seks was losgebarsten.

Welk onderwerp overigens ook een opzichtig lokkertje is in het verhaal van de chauffeur van André Hazes. Het schaduwleven van Wim Kieft is in andere media al uitgebreid aan de orde gekomen en als je 1 boek van Saskia Noort hebt gelezen kun je je de rest besparen. Voorlopig is de keuze gevallen op ‘Geachte heer M.’ van Herman Koch, in de hoop dat het even onderhoudend is als ‘het diner’ .

Resteert me nog 1 breinbreker.

27/09/2014

Ron v/d Berg

Ron v/d Berg

Zaterdagcolumnist (per 2016: 1x per 2 weken | ICT Beheerder | AVW atleet en vader van 3 dochters. Zie ook www.ronb1965.nl.

4 Reacties

  1. Nelly Kettenis-Broekman
    30 september 2014 at 08:23

    Als tegenwerping van “ik vier mijn verjaardag niet” (al of niet met de aanvulling “want ik heb alles al”) adviseer ik om toch bij dit heuglijke feit stil te staan onder het motto “vier uw vierdagen”. Je mag dan nu “alles al hebben”, maar weet nooit hoelang dat (nog) duurt. Overigens geniet ik elke week van je schrijfstijl in je columns, Ron! Hartelijk groet, (tante) Nel

  2. 27 september 2014 at 09:55

    Ben al geruime tijd,gestopt
    met verjaardagen vieren.
    Je wordt ’n avond volgepropt,
    met roddels en met bieren.

  3. 27 september 2014 at 09:39

    Arme Ron, dan heb ik het stukken makkelijker. Ik houd vast aan ‘ïk weet niets, ik hoef niets want ik heb alles al’. Sinds 1992 vier ik bovendien mijn verjaardag niet. In de loop van het jaar – áls ik wat koop voor mijzelf zeg ik er meteen bij: dan is dat maar alvast / nog voor mijn verjaardag.
    Jammer voor de anderen is dat ik ook nooit wat voor hen weet. Ze hebben ermee leren leven. Ik wens je veel wijsheid toe met die breinkraker, je hebt nog 12 dagen de tijd. Dat moet lukken… Je zou kunnen voorstellen dat je 12x per jaar je vermaanddag wilt vieren…dan gaat de lol er vanzelf snel af 😉

  4. 27 september 2014 at 09:36

    “DAAR KOMT ‘IE””

    Breinbreker is moeilijke puzzel,
    er rijmt zelfs niets op dat woord.
    Maar na ’n beetje gepuzzel,
    kom ik tot dit slot-accoord.

    Bij MEESTE films en boeken,
    is SEX niet ver te zoeken.