Column: Het moest er eens van komen

Allereerst, de beste wensen voor 2017 voor iedereen!

Grappig eigenlijk dat mensen elkaar een gelukkig nieuwjaar wensen. En dat alleen in de eerste week van januari doen. Zo ook wordt er standaard op vrijdag een fijn weekend gewenst. Waar je ook bent, in welke winkel dan ook Prettig weekend. Hoeveel mensen zouden dit nog menen ook? Ik denk dat het meer een gewoonte is.

Zo ook de goede voornemens voor het nieuwe jaar. Heel Facebook staat vol met mensen die mega enthousiast zich voornemen dit jaar o.a. minder geld uit te geven. Fijn dat er uitverkoop is in de winkels. Dit scheelt inderdaad aanzienlijk maar van mezelf uitgaande, koop ik dan ook wel eens dingen die in de kast belanden en daar nooit meer uit komen.

In de supermarkt kun je gaan hamsteren of zijn er ‘mega voordeelweken’ waardoor we ook massaal gaan inslaan. Wat uiteindelijk ‘over de datum’ de prullenbak in kan. Want uiteraard nemen ook veel mensen zich voor om te gaan lijnen. Dus tja, die ingeslagen, goedkope koeken, knakworsten en chips verdwijnen in een vergeethoek.

Jammer dat ik mezelf hier nou niet aan kan meten. Alles wat ik haal prop ik letterlijk en figuurlijk naar binnen! Ik neem me niet pas sinds 1 januari voor om te lijnen maar al een jaar lang. Zo happy dat ik gestopt ben met roken maar zo unhappy met de kilo’s die erbij kwamen. En ja, nu kan ik zeggen dat het door de stofwisseling komt die is veranderd en bla bla maar laat ik heel eerlijk zijn, mijn kaken hebben niet stilgestaan. Waar ik normaal een heerlijk sigaretje nam, neem ik nu een koekje. Nee niet één, ik neem lekker het hele pak.

En zo schuif ik alles naar binnen wat binnen handbereik ligt. Daardoor durfde ik niet meer op de weegschaal te gaan staan. Tot gisterochtend. Het moest er eens van komen. Klap, pats boem, weg goed humeur! En uiteraard de rest van de dag gefunctioneerd op een droog crackertje. Jammer genoeg blijft het meestal bij één dag. Ik ben gewoon een slappie en heb geen doorzettingsvermogen. Maar als ik nou kan stoppen met roken kan ik toch ook stoppen met bunkeren?

Nou … terwijl ik erover schrijf en dus aan eten denk, krijg ik natuurlijk een mega honger.

En zo is mijn januari 2017 niet anders dan vorig jaar. Ik hoop alleen dat dit jaar wat meer positieve dingen gaat brengen dan 2016. En dat wens ik jullie ook. En nee, ik zeg dit niet uit gewoonte maar recht uit mijn hart.