Hoop is een gek ding. Het heeft te maken met verwachting en wachten. Wachten op iets dat er nog niet is. En soms duurt dat wachten lang en wordt het behoorlijk op de proef gesteld. Zo moeten de mensen die vurig hopen op het kampioenschap voor Feyenoord wachten tot de allerlaatste speelronde. En dan nog is het afwachten hoe het loopt. Ik denk zo maar dat niet alleen de fans maar ook de burgemeester van Rotterdam hoopt op een feestje. Want je moet er niet aan denken wat het mogelijk gebeurd als de hoop omslaat in wanhoop.

Waar hopen Maassluizers op? Dat hangt er vanaf. Jongeren met een Marokkaanse achtergrond hopen op een plek waar ze terecht kunnen. Maar datzelfde hopen ook de mensen van Myosotis. Lukt het om beide te vervullen?

De RET hoopt dat de metro een succes zal worden. Ik hoop dat de verbouwing geen vertraging oploopt en dat ik straks niet veel langer onderweg zal zijn naar Rotterdam Centraal. Wereldhaven hoopt dat de verbouwing van Koningshoek volgens het boekje blijft verlopen. Veel winkeliers hopen dat de huren niet torenhoog zullen worden.

En wat moet je hopen rond het veelgeplaagde theater Koningshof. Er zijn in de afgelopen jaren al heel veel mensen die de hoop verloren hebben. Maar er zijn er ook die blijven geloven in een mooie toekomst. De één hoopt op een centrale plek waar de veelkleurige samenleving van Maassluis elkaar zullen ontmoeten en zich allemaal thuis voelen. Terwijl een ander hoopt dat cultuur met een grote en een kleine ‘c’ daar zal bloeien en boeien. Ik ken mensen die hopen dat er nu eindelijk genoeg geld vrijgemaakt zal worden om de zaken goed aan te pakken. Maar ik ken ook mensen die hopen dat het geen bodemloze put zal blijken. En er zijn er ook vast die hopen dat zij niet de volgende kop zullen zijn die zal rollen in dit dossier.

De komende weken zal de gemeenteraad zich buigen over de nieuwste voorstellen. Door welke hoop zullen zij zich laten leiden en hebben we met elkaar het vermogen om de uiteenlopende verwachtingen met elkaar te verbinden en het geduld om misschien nog jaren te moeten wachten voordat bereikt wordt wat voor ogen staat: een huis van Maassluis dat bruist?

Feyenoord wacht en hoopt al achttien jaar op de landstitel. Die lijkt nu binnen handbereik en ik hoop oprecht dat het ze lukt om hem te winnen. Net zo hoop ik dat Koningshof linksom of rechtsom zal winnen. Al was het alleen al voor de mensen die daar dagelijks hard voor werken en hopen op een goede afloop…

Gerrit van Dijk

Gerrit van Dijk

2014-2019 | Columnist op woensdag (1x per maand) | Dominee PKN | @gdijkdijk op Twitter

3 Reacties

  1. Aad Rieken
    10 mei 2017 at 08:24

    ”Gerrit Hoopt En Poept Zijn Erw(i)t!”

  2. Moon
    10 mei 2017 at 08:17

    Ik zeg altijd, zonder hoop zal de hoop uiteindelijk vervagen. Dus blijf de hoop koesteren … Mooi Colum Gerrit.

  3. ton
    10 mei 2017 at 08:13

    In Syrie hopen o.a. veel kinderen al jarenlang op vrede…