Column: Hop! De planken op!

column nr 2

Ken ik mijn tekst wel? Een slechte generale is een goede uitvoering toch? Komende week staat voor mij in het teken van toneel: dinsdag 10 en woensdag 11 april sta ik namelijk op de planken in een schooltoneelstuk: ‘Ga in mijn schoenen staan’.

Theater is een van de dingen waar ik gek op ben, volgens mij is dat altijd al zo geweest.

Zo voerde ik toneelstukjes op voor mijn poppen en barbies toen ik jonger was en toen ik iets ouder was speelde ik in verschillende toneelgroepen. Ik ben gek op toneel omdat je weg kan kruipen in de huid van een ander. Als ik acteer durf ik meer, het is namelijk niet ik die je daar ziet, het is een andere persoon. Een persoon die ik heb gekozen, waarvan ik invul hoe lief, leuk, aardig en populair hij/zij is.

Wow dat was diep ineens. Maar gauw weer verder met een iets minder serieus onderwerp; de voorstelling van komende week.

‘Ga in mijn schoenen staan’ is een stuk over de middelbare school, onzekerheid en vriendschap, geschreven door twee docenten. De afgelopen paar maanden hebben we volop gerepeteerd en volgende week is het dan zover, maandag de generale en dan dinsdag en woensdag de uitvoeringen.

In het stuk speel ik 2 rollen.

De eerste rol die ik speel is Esmee, een leraar op de middelbare school waar het verhaal zich afspeelt. Ze heeft een man en een zoontje, Kees en Keesje. Voor Esmee heb ik bedacht dat ze maatschappijleer geeft, dat haar favoriete kleur paars is en het meeste geniet ze van het voorlezen van haar zoontje. Door dit te bedenken kan ik nog beter in de huid van mijn personages kruipen. Esmee is een typische trotse moeder, zo eentje die op Facebook drie keer per dag een nieuwe foto plaatst van haar zoontje. Die om het uur updates verstuurt aan haar familieleden en zo eentje die tijdens de lunch op haar werk niet kan stoppen met praten over haar kindje. Esmee is een fantastische rol om te spelen omdat ze zo lekker hysterisch is.

De tweede rol die ik speel, de rol van Roos, is iets compleet anders. Roos is één van de leerlingen en vrienden van de hoofdpersoon. Deze rol heb ik iets later in de repetitieperiode gekregen (ik heb de scenes ook nog maar 2 keer kunnen oefenen (aah)). Roos is niet de meest intelligente geest, maar dat maakt haar juist wel weer erg grappig. Roos houdt van roze, haar favoriete vak is pauze (dat is geen vak, dat weet ik, ik zei toch dat ze niet zo snugger is) en ze doet aan hockey. Roos is zo leuk om te spelen omdat ze een totaal andere persoonlijkheid heeft dan ik. Ze doet dingen die ik nooit zou doen en ze is lekker simpel.

Maar ik ga nu weer even verder met mijn tekst. Oh en mocht u het leuk vinden; op 10 en 11 april bent u van harte welkom op de Dalton MAVO in Naaldwijk (Professor Holwerdalaan 60-62) om ons te bewonderen!