Column: Ich bin wie du

Terwijl ik op de bank zit met een kop chocolademelk en langzaam tot rust kom na een paar intensieve en drukke dagen, hoor ik een dreunende muziek. Ik frons mijn wenkbrauwen en verdenk licht geïrriteerd de buren van deze “overlast”. Maar de muziek wordt harder en het komt van buiten. Ik loop naar het raam en dan ineens valt het kwartje. De woensdagavondskate komt langs. Ik wist niet dat die nog bestond en kijk verbaasd uit het raam.

Het schouwspel dat zich voor mijn ogen afspeelt, werkt een beetje op mijn lachspieren. Ik wil hier niemand beledigen of de organisatie bekritiseren, maar het is een aparte optocht. Zwaailichten, politiebegeleiding, mensen in felle hesjes, een muziekwagen en oh ja… een handjevol skaters. Uit de speakers schalt “Ich bin wie du” en ik loop naar de kamer van mijn dochter. We kijken elkaar aan en we kijken weer naar buiten en ik moet eerlijk bekennen dat we beiden in de lach schieten.

Terwijl ik met respect voor organisatie en deelnemers de optocht nakijk, valt mijn oog op de lege plekken langs de weg. Zandvlaktes waar eerst struiken stonden, verderop kale plekken waar eerst bomen stonden. Ik heb geen idee waarom alles gekapt is, er zal een goede reden voor zijn. En dan kijk ik naar de treurwilg die voor mijn slaapkamerraam staat. “Mijn” wilg die al veel stormen doorstaan heeft, en elke storm heeft haar schade toegebracht.

Maar ze is standvastig en staat daar nog steeds. De treurwilg is het eerste wat ik zie als ik ’s ochtends mijn gordijnen open doe. Mijn groene oase. Ik hoop van harte dat ze mag blijven staan. Met haar afgebroken takken is ze misschien niet meer zo mooi, maar de vogels vertoeven er graag. En terwijl ik naar de boom kijk hoor ik mezelf neuriën “Ich bin wie du”.

Maassluis, het is en blijft een bijzonder stadje. Waar aan de ene kant het groen rigoureus gekapt wordt en zandhopen achterblijven, wordt aan de andere kant een geweldige natuurspeeltuin gemaakt. Waar het aan de ene kant af en toe een dooie boel is in de stad, wordt er ook weer zoveel georganiseerd zoals deze woensdagavondskate. Hulde aan de organisatie, maar die muziek…..