Bladerend in een fotoalbum, ben ik al snel in gedachten verzonken en zit ik weer in de schoolbanken. Een fantastische tijd, alhoewel er vakken waren waar ik niets mee had. Talen, natuurkunde en biologie vond ik geweldig. Frans kreeg ik al toen ik 6 jaar was en oefenen deed ik daarnaast met de platen van Charles Aznavour.

Dat 1 en 1 twee is boeide me niet, daar het al een uitgemaakte zaak was en ik zweefde dan stilletjes het raam uit, een rechtop zittend lichaam in de schoolbanken achterlatend om hoog boven de wolken andere universa te ontdekken. Ik had zoveel vragen en mooie dromen.

Soms vraag ik me af hoe het met mijn klas zou zijn gegaan als we Freek Vonk en Robbert Dijkgraaf als leraar hadden gehad. Mensen met passie die het ook nog eens geweldig kunnen overbrengen.

Zelf, stelde ik mijn trainees altijd ongewone vragen om ze te inspireren. Om ze te laten merken dat ze niet vastgeplakt zitten aan een wereld van routine en vastgeroeste meningen en het leidde altijd tot een leuke training met veel interactie. Zo stelde ik aan het begin van de cursus de vraag: “Door wie werd hij hoe genoemd en zo niet waarom?

Van vragend voornaamwoord tot ‘De komst van Joachim Stiller’ kwam dan ter sprake en alles in de taal die ze op dat moment leerden. Niemand viel ooit stil want er zat in die ene zin genoeg materiaal voor een uur luisteren en spreken. Iedereen kon dat doen op zijn eigen niveau. Boeken kwamen niet op tafel. Bij de vraag waarom niet, antwoordde ik altijd: “Als je het uit een boek zou kunnen leren, had je mij niet nodig”. Dus bleven de boeken thuis om er huiswerk uit te maken. Ik hoop dat ik mijn trainees met passie heb kunnen laten zien dat talen niet saai zijn. Dat je met een zin hetzelfde kunt doen als met een toonladder en dat iedereen dat in zich heeft. Soms is het latent aanwezig en moet het slechts getriggerd worden.

Hier in mijn dorp is een dagopvang waar kinderen continue worden uitgedaagd dingen te ontdekken in de natuur. Dingen vast te pakken, te voelen en te ruiken. Ik hoop dat, wanneer ze naar de basisschool gaan en ze gedrild worden verstandelijk te denken, deze magie en de uitwerking ervan niet wordt weggevaagd. Het kind met vele vragen niet wordt platgewalst met misleidende informatie over hoe de wereld is maar die eigenlijk zegt hoe de wereld wil dat kleine mensjes worden en zich gedragen als ze groot zijn.

Met de feestdagen, een periode van Pais, Vree en veel lichtjes hoop ik dat u even alle ellende in de wereld van u afschudt en teruggaat naar uw eigen kinderjaren waar alles kon. U met uw zelfgemaakte zeilbootje de oceanen trotseerde om nieuwe continenten te ontdekken. Vernieuwende ideeën had voor een betere wereld. Het kan misschien nog steeds, dus geef uw dromen een tweede kans en houdt ze vast, want 1 januari begint de nieuwe realiteit.

Hopelijk is uw droom dan nog niet vervaagd en leidt het tot een mooie hink-stap-sprong in het nieuwe jaar.

Ik wens u veel inspiratie voor 2016

Paulette Elens

Paulette Elens

Paulette Elens | Zondagcolumnist [ sept 2015 - sept 2016]

6 Reacties

  1. 20 december 2015 at 19:40

    Spring droom en blijf inspireren en laat ons genieten in 2016😊

  2. Aad Rieken
    20 december 2015 at 10:27

    Eens-Gezind,-Heid,
    GUNSTIG BEWIND!

    Heb Geen Vragen,
    Wel Een Antwoord.
    …WELBEHAGEN…,
    LIGT IN AKKOORD!

  3. 20 december 2015 at 10:18

    Overpeinzingen zo aan het eind van het jaar….mooi

  4. Harrie Gordijn
    20 december 2015 at 10:17

    Weer een leuk stuk Paulette

  5. gerda
    20 december 2015 at 10:03

    Paulet je weet ik ben iemand met weinig woorden maar het was heerlijk om weer een verhaal van je te lezen.

  6. Hans
    20 december 2015 at 08:35

    Het was weer een genoegen te lezen. Fijne dagen Paulette.