Column 212
Middernacht. Vrouwlief slaapt al, als er een schermpje op mijn telefoon oplicht: Wil jij? Regelmatig heeft zij mij nodig en ik kan haar mijn diensten niet weigeren. Vooruit dan maar. Deze column nu snel schrijven op zaterdagmorgen en zij schrijft voor aanstaande maandag. Beloofd.
Al sinds mijn vroege jeugd houd ik van lezen. Aanvankelijk stripboeken Donald Duck, Pep, Tiels Flipje, later ook de Bommel strip in de krant tot aan de drie boeken die ik vanaf mijn achtste wekelijks bij de bibliotheek haalde. Totdat het leren op de middelbare school te veel tijd begon te vergen.
Als ons gezin ergens op visite was, zocht ik meestal de slaapkamer op van de kinderen des huizes op zoek naar leesvoer. Op zondag als ik mij verveelde pakte ik de tweedelige Winkler Prins en begon dan met een onderwerp en als daarin iets stond dat mij interesseerde dan zocht ik ook dat op. Zo heb ik heel wat zondagen door die boeken heen en weer gebladerd, een soort ‘websurfen avant la lettre’.
In mijn pubertijd kwamen er detectives en science fiction verhalen bij, naast de verplichte literatuur van school: Elckerlyk, Beatrijs, De klucht van de Koe, Warenar, en de overige boeken voor het eindexamen. Daarnaast luisterde ik veel naar de radio: Veronica, Noordzee, Radio London, Radio Caroline via een transitorradio. Ik schakelde veel tussen die stations op zoek naar mijn favoriete muziek, een soort ‘spotify avant la lettre’.
Ik maakte toen al regelmatig gedichten over mensen en zaken die mij inspireerden en schreef deze ‘ín het net’ in een notitieboekje, een soort ‘Word bibliotheek avant la lettre’.
Toen ik een vriendin kreeg, liep ik regelmatig naar de hoek van de kamer om met haar te kunnen spreken via de vaste telefoon. Daar zat een lang snoer aan zo kon ik ook naar de gang gaan om niet te worden afgeluisterd. Een ‘mobiele telefoon avant al lettre’.
Fotograferen doe ik vanaf mijn vijftiende en mijn eerste camera is een kleinbeeld boxje dat eigenlijk zelden echt scherpe beelden opleverde. In de loop der jaren zijn er nog wel wat opvolgers geweest zoals een Practika spiegelreflex en later volgde er ook een videocamera om te filmen. Dat deed ik bij vlagen heel intensief. Ik heb zelfs twee reportages gemaakt – toen mijn vader 70 jaar werd en een trouwreportage voor vrienden – die heb ik zelf met behulp van een goede videorecorder gemonteerd. Dat is een soort “Windows Moviemaker avant la lettre’.
De foto’s die wij maakten, eindigden meestal na een intensieve winterzondag in een fotoalbum – er staat nu nog een doos vol albums op op zolder. Fotoalbum dat is een soort ‘Picasa avant la lettre’.
Na ons trouwen kochten wij een huis. In die tijd schreef ik regelmatig artikeltjes voor de Medezeggenschapsraad van de basisschool en voor de buurtkrant van onze bewonerscommissie. Dat gebeurde op een typemachine. Een soort ‘keyboard met direct printing’.
In al die jaren las ik elke dag de krant zeker een uur omdat veel onderwerpen mijn interesse hebben. Krant dat is een soort ‘maassluis.nu avant la lettre’.
Al deze activiteiten gaven aan alle vrouwen in de loop van mijn leven regelmatig aanleiding om te zeggen: “Zou je niet eens wat anders gaan doen, dan de hele tijd ….”
Er is in de loop van de tijd op het oog veel veranderd: de meeste van die ‘avant la lettre’ activiteiten doe ik nu op maximaal twee apparaten: de smartphone of de PC.
Eén ding is echter niet veranderd. Mijn vrouw zegt nu élke dag: “Zou je niet eens achter die computer vandaag komen? Je lijkt wel ermee getrouwd!”
Misschien is dat ook wel een beetje zo. Een beetje, want bigamie mag niet in Nederland.
Ontdek meer van MAASSLUIS.NU
Abonneer je om de nieuwste berichten in je inbox te ontvangen.
2 Reacties
Tja….je kan en doet er ook veel mee. Zoveel te lezen ook 😉
Lies Lag/cht In Beth!