Column: Ik sta in het stemlokaal

Na een periode van relatieve rust gaat het weer beginnen. Verkiezingen. Afgelopen weekend waren onder andere Samson, Pechtold en Rutte druk in de weer om zich naast het dagelijkse werk ook in de verkiezingsstrijd te mengen en zichzelf kandidaat te stellen of de verkiezingsprogramma’s te communiceren.

Nu kun je je meer of minder thuis voelen bij de een of de ander, duidelijk is in ieder geval dat ze graag doen wat ze nu doen. En die motivatie op zich is mooi. Nederland is de afgelopen vier jaar sterker geworden. Dit komt ook omdat het huidige kabinet vier jaar heeft gezeten zonder tussentijdse verkiezingen, waardoor bedrijfsleven, overheden en burgers plannen konden uitvoeren in plaats van wachten op weer nieuwe verkiezingen.

Op gemeentelijk gebied duurt het nog een jaar of twee voordat er weer gestemd kan worden.

Ik vond het daarom leuk dat ik erachter kwam dat er op de plaats van mijn vakantiebestemming gemeenteraadsverkiezingen waren. Nieuwsgierig als ik was, ben ik daar een stemlokaal ingelopen.

Veel verbaasde blikken en een leuk gesprek later stond ik weer buiten, een ervaring rijker. De thema’s van de plaatselijke verkiezingen in dat land waren corruptie en instabiliteit en dan speciaal zorgen voor een stabiel gemeentebestuur zonder corruptie en nepotisme. Zaken waar wij in Nederland gelukkig weinig last van hebben, zowel landelijk als gemeentelijk. In Maassluis wordt, soms scherp, maar in goede harmonie samengewerkt, waarbij de belangen van inwoners, bedrijven en overheid altijd voorop staan. Stabiliteit is misschien saai, maar wel beter voor ons allemaal.